Muszę wracać.

Ok. Teraz kiedy policzę [...].  Jesteś już w innym miejscu, w innym czasie, powiedz mi co widzisz?

Muszę wracać.

Gdzie musisz wracać?

Do swojego Źródła. Teraz dopiero wiem, że to nie ciało było najważniejsze.

A co było najważniejsze? Opowiedz mi o tym.

Boże drogi,  przecież oni powinni wcześniej powiedzieć o tym, że jesteśmy jakąś kumulacją energii. Nośnikiem informacji, nośnikiem idei, doświadczenia, świadomości, pamięci, że to się nazywa... że to się nazywa dusza. Cała tam na Ziemi praca to nie była najważniejsza z innymi, tylko nad sobą i dla siebie. Ale niesamowite! Bez względu na wszystko wszyscy zdają egzamin. Nie ważne czy robią dobrze czy źle. Czy się kochają, czy się mordują, czy się oszukują. Czy są uczciwi czy też nie. Tak naprawdę wszyscy zaliczają ten egzamin. Niesamowite! Wszyscy zdają ten egzamin. A to tak naprawdę chodzi o to doświadczenie. Każdy doświadcza na swój sposób. Ale to dopiero się dowiaduje jak się oddziela od ciała. To jest piękne.

Czy zostałeś już oddzielony od ciała?

Nawet nie wiem gdzie ono jest teraz.

Nie wiesz?

A jakie to ma znaczenie?

I co jeszcze możesz powiedzieć zebrawszy te doświadczenia?

Jako dusze się specjalizujemy. Każda się rozwija w danym kierunku, jaki sobie wybrała. I tak już jest do końca. A wszystkie razem tworzą jeden ciąg, jedną grupę. Jedno wielkie różne doświadczenie i każda każdej jest potrzebna. Jedna bez drugiej nic nie znaczy. Takie mamy zadanie.

A powiedz mi, jaką rolę spełnia ciało w tym doświadczeniu?

Dzięki ciału dusza może odczuwać dobro i zło. Może doświadczać, gdy jest poza ciałem nie doświadcza niczego. Wie, że jest, że jest dobra, że jest doskonała, że jest niezmienna. A w ciele może się uczyć wrażliwości i nienawiści, wszystkiego czego pragnie. Może się oszukiwać, może innych oszukiwać, może siebie nienawidzić, może innych nienawidzić. Tak naprawdę to chodzi o doświadczenie. Nie o naukę, nie o wiedzę, a o doświadczenie.

cały artykuł - uniwersalnawspolpraca.pl