Organizacja Narodów Zjednoczonych opublikowała niedawno brief polityczny na temat dwunastego zobowiązania naszej wspólnej agendy - Platformy awaryjnej. Zobowiązanie to ustanawia potrzebę poprawy gotowości w więcej obszarów oprócz globalnych kryzysów zdrowotnych (takich jak pandemie) i da ONZ szerokie uprawnienia w nowej sytuacji kryzysowej.
Platforma awaryjna nie byłaby stałym organem lub jednostką, ale zestawem protokołów, które można by uruchomić w razie potrzeby.
Platforma awaryjna odnosi się do zestawu protokołów, które mają być aktywowane w przypadku "złożonego globalnego wstrząsu". Po uruchomieniu platforma skupia przywódców państw członkowskich, Organizacji Narodów Zjednoczonych, głównych grup członkowskich (takich jak G77, G20), międzynarodowych instytucji finansowych (MFW, Bank Światowy), organizacji regionalnych (np. UE, ASEAN), społeczeństwa obywatelskiego, sektora prywatnego, przedsiębiorstw, instytutów badawczych i innych ekspertów.
Platforma ma spełniać następujące cele:
Szybka, przewidywalna i zorganizowana reakcja międzynarodowa
maksymalne wykorzystanie wyjątkowej roli Organizacji Narodów Zjednoczonych w zwoływaniu posiedzeń
Katalizowanie przywództwa politycznego poprzez sieci chętnych państw członkowskich;
wielosektorową, interdyscyplinarną koordynację w ramach systemu wielostronnego
Zaangażowanie wielu zainteresowanych stron i odpowiedzialność w ramach globalnej reakcji
Wzmocniona odpowiedzialność za realizację zobowiązań i zapewnienie spójności podejścia międzynarodowego
W przypadku złożonego wstrząsu wszystkie elementy systemu wielostronnego będą odpowiedzialne za realizację i będą działać jednomyślnie. Platforma będzie "dzielić się aktualnymi, dokładnymi danymi, analizami i zaleceniami politycznymi, aby wspierać globalne rzecznictwo i budować międzynarodowy konsensus polityczny w sprawie dalszego postępowania." Zespół ekspertów technicznych będzie ściśle współpracował z panelem, a zasoby kadrowe będą udostępniane "natychmiast i automatycznie".
Ponieważ zgodnie z Kartą Narodów Zjednoczonych nie można naruszać niepodległości, terytorium i niezależności politycznej państw członkowskich, obowiązkiem każdego narodu jest zrobienie tego, co jest wymagane, aby przeciwdziałać skutkom zidentyfikowanego kryzysu dla obywateli tego kraju.
"Złożony wstrząs globalny" definiowany jest jako "wydarzenie o poważnie zakłócających konsekwencjach dla znacznej części populacji światowej, które prowadzi do wtórnych skutków w wielu sektorach". Przykładami kryzysów tego typu są COVID-19 oraz wzrost globalnych kosztów życia, który nastąpił w 2022 roku (cost-of-living crisis).
W przeglądzie ONZ wymienia siedem możliwych przyszłych kryzysów, które mogłyby uzasadnić uruchomienie platformy.
Wydarzenia klimatyczne lub środowiskowe na dużą skalę
przyszłe pandemie o kaskadowych skutkach wtórnych
zdarzenia o dużej sile oddziaływania z udziałem czynnika biologicznego (zamierzone lub przypadkowe)
Wydarzenia prowadzące do zakłóceń w globalnym przepływie towarów, osób lub środków finansowych
Niszczycielska lub destrukcyjna działalność na dużą skalę w cyberprzestrzeni lub zakłócenia globalnej łączności cyfrowej
Poważne zdarzenie w przestrzeni kosmicznej powodujące poważne zakłócenia jednego lub kilku krytycznych systemów na Ziemi
Nieprzewidziane ryzyko (zdarzenia typu "czarny łabędź")
W briefie politycznym stwierdzono, że takie globalne wstrząsy - i reakcja na nie - mogą prowadzić do ograniczenia praw człowieka, w tym dyskryminacji strukturalnej i innych nierówności.
Raport dokonuje przeglądu negatywnych konsekwencji, jakie COVID-19 miał dla każdego z globalnych celów. Między innymi zwiększył ubóstwo, doprowadził do utraty miejsc pracy i "nierównej dystrybucji szczepionek". Raport sugeruje, że skuteczna i międzynarodowo skoordynowana reakcja na przyszłe kryzysy może złagodzić każdy z tych negatywnych skutków.
...Pandemia pokazała, że rządy krajowe i globalny system wielostronny nie były przygotowane do skutecznego radzenia sobie ze skalą i złożonością tej sytuacji kryzysowej. W rezultacie globalna reakcja na COVID-19 była niewystarczająco skoordynowana i nie wynikała z międzynarodowej solidarności.
Aby być lepiej przygotowanym na wstrząsy, Organizacja Narodów Zjednoczonych poprawi również swoje strategiczne prognozowanie poprzez utworzenie "Laboratorium Przyszłości" i regularne publikowanie globalnych sprawozdań na temat ryzyka. Celem jest, aby do 2027 roku każdy mieszkaniec planety miał dostęp do systemu ostrzegającego o możliwych kryzysach.Global Risk Reports
Wydawanie globalnych raportów o ryzyku wzorowane jest na partnerze ONZ - Światowym Forum Ekonomicznym, które od 2006 roku corocznie publikuje Globalne Raporty o Ryzyku oraz Fundacji Global Challenges (partner panelu wysokiego szczebla ONZ ds. skutecznego multilateralizmu), która od 2016 roku corocznie wydaje Globalne Raporty o Katastroficznych Ryzykach (niektóre we współpracy z transhumanistycznym Instytutem Przyszłości Ludzkości Nicka Bostroma).Future of Humanity Institute)
Johan Rockström przemawia podczas We The Future, prezentowanego przez TED, Fundację Skoll i Fundację Narodów Zjednoczonych w TED World Theater, 25 września 2018, Nowy Jork, NY. Fot: Ryan Lash / TEDCascade Institute,
Bliskie powiązania między tymi organizacjami wskazują, skąd będzie czerpana wiedza specjalistyczna. W zeszłym roku członek zarządu Global Challenges Foundation Johan Rockström wraz z Thomasem Homerem Dixonem z kanadyjskiego Cascade Institute zaproponowali utworzenie międzynarodowego programu badawczego dotyczącego "polikryzysów", który miałby wspomóc UN's Futures Lab.
Proponujemy zatem ogólnoświatową współpracę naukową... Konsorcjum połączyłoby i wzmocniło istniejące grupy badawcze poprzez ogólnoświatowy projekt mający na celu opracowanie uogólnionej nauki o globalnych systemach; działałoby ono jako międzynarodowe naukowe uzupełnienie proponowanego przez Sekretarza Generalnego ONZ Laboratorium Futures, które integrowałoby wszystkie ludzkie "prace związane z prognozowaniem, megatrendami i ryzykiem".
Konsorcjum ma za zadanie rozeznać mechanizmy przyczynowe, które mogą wygenerować polikryzys i zaproponować możliwe do podjęcia działania w celu zmniejszenia tego ryzyka. Tak się składa, że właśnie do tego dąży Instytut Kaskadowy. Jak podano na ich stronie internetowej:
Używając zaawansowanych metod do mapowania i modelowania złożonych systemów globalnych, analizujemy interakcje pomiędzy ryzykami systemowymi, przewidujemy przyszłe kryzysy i możliwości oraz opracowujemy wysokowydajne interwencje w systemach społecznych, które mogłyby szybko zmienić kurs ludzkości w kierunku sprawiedliwego i zrównoważonego dobrobytu.
Zarówno świat fizyczny jak i ludzkość są postrzegane jako system, na który można wpływać i kierować w pożądanym kierunku. Instytut Kaskadowy został założony wkrótce po ogłoszeniu pandemii w 2020 roku dzięki dotacji kanadyjskiej Fundacji McConnell w celu zidentyfikowania kluczowych działań, które mogą złagodzić "zmianę klimatu".
Rockström, który jest członkiem naukowej rady doradczej Cascade, wyznacza również granice dla działalności człowieka poprzez Komisję Ziemi Earth Commission w ramach grandiozalnego projektu Global Commons Alliance prowadzonego przez Rockefeller Philanthropy Advisor (podczas gdy Instytut Poczdamski prowadzi własne Futures Lab). Global Commons
Można przypuszczać, że zarówno Rockström, jak i Homer-Dixon będą częścią powstającego kapłaństwa naukowego, które będzie obliczać pojemność nośną planety, tworzyć algorytmy analizujące dane z Futures Lab i na tej podstawie ostrzegać ONZ o tym, jakimi katastrofalnymi zagrożeniami globalnymi należy się zająć.
Proponuję, aby Zgromadzenie Ogólne zapewniło Sekretarzowi Generalnemu i systemowi Narodów Zjednoczonych stałe upoważnienie do automatycznego zwołania i uruchomienia Platformy Ratunkowej w przypadku przyszłego złożonego wstrząsu globalnego o wystarczającej skali, dotkliwości i zasięgu. (António Guterres)
Decyzję o zwołaniu platformy kryzysowej podejmuje Sekretarz Generalny w porozumieniu z Przewodniczącym Zgromadzenia Ogólnego, Przewodniczącym Rady Bezpieczeństwa, władzami krajowymi, organizacjami regionalnymi i odpowiednimi agencjami ONZ oraz innymi instytucjami wielostronnymi o specjalnym zakresie odpowiedzialności za dany kryzys. Platforma nie jest stała, ale jej mandat może być przedłużony przez Sekretarza Generalnego, jeśli uzna to za konieczne.
Wszystko jest ściśle związane z pracami ONZ ukierunkowanymi na przyszłość, o których traktuje opublikowany jednocześnie policy brief To Think and Act for Future Generations.The Great Transition: The Promises and Lures of our Times:
Decyzje dotyczące propozycji zawartych w Our Common Agenda zostaną podjęte podczas globalnego szczytu ONZ "Summit of the Future" we wrześniu 2024 roku.
Krótko mówiąc, tworzy to mechanizm, który grozi tym, że stanie się bardziej niebezpieczny dla ludzkości niż kryzysy, z którymi ma sobie poradzić. Zwłaszcza biorąc pod uwagę, że nasz indywidualny ślad węglowy jest uznawany za tak niezrównoważony, że według Club of Rome, Potsdam Institute i Global Commons Alliance uzasadnia on wprowadzenie Planetary Emergency. Nawet Sekretarz Generalny ONZ António Guterres przyjął tę retorykę.
Warto przypomnieć scenariusz "Fortress World" z raportu Global Scenario Group The Great Transition: The Promises and Lures of our Times:The Great Transition: The Promises and Lures of our Times:
Wykorzystując odnowione Narody Zjednoczone jako swoją platformę, ogłasza się stan zagrożenia dla planety. Kampania przytłaczającej siły, surowej sprawiedliwości i drakońskich środków policyjnych przetacza się przez gorące punkty konfliktu i niezadowolenia.
**By Jacob Nordangard
**Source
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz