Czym jest Kuṇḍalinī?

 

Słowo "kundalini" stało się tym, co lingwiści nazywają "free-floating signifier" - to znaczy, że jest ono używane do znaczenia praktycznie wszystkiego, co ludzie chcą, aby oznaczało. W tym kontekście, na pytanie "Czym naprawdę jest kundalini?" nie sposób odpowiedzieć. Nawet słowniki nie są zgodne. Na przykład, dwa wybrane losowo słowniki nie dzielą ani jednego słowa w swoich definicjach "kundalini":

    utajona energia żeńska, która według wierzeń leży zwinięta u podstawy kręgosłupa.

    siła witalna uśpiona w człowieku do momentu aktywacji przez praktykę jogi, która prowadzi go w kierunku duchowej mocy i ostatecznego zbawienia.

Koncepcja, którą te dwie definicje implicite dzielą, to koncepcja pewnego rodzaju potencjalnej energii, która jest uśpiona lub utajona u większości ludzi. Co ciekawe, tej właśnie koncepcji nie znajdziemy w żadnym z sanskryckich tekstów, w których pojawiają się pierwsze udokumentowane przypadki słowa kuṇḍalinī.

Wróćmy więc do początku i wspólnie zgłębmy ten pozornie nieprzenikniony temat. Po pierwsze, należy wspomnieć, że kuṇḍalinī (aby poprawnie przeliterować) to sanskryckie słowo (oznaczające "zwiniętą" (fem.)), które po raz pierwszy pojawiło się w tekstach tantrycznych około 1300 lat temu, i które nie pojawiło się w żadnym innym rodzaju literatury przez kilka kolejnych stuleci. Jeśli więc chcemy zrozumieć kuṇḍalinī, musimy sięgnąć do tradycji tantrycznej, która zapoczątkowała zarówno słowo, jak i wszystkie nauki, które je otaczały (przynajmniej do okresu wczesnej nowoczesności).

Natychmiast napotykamy tu na problem: nie było żadnego poważnego naukowego opracowania tego tematu. Dzieje się tak dlatego, że uczeni sanskrytu, którzy się tym zajęli i mają kwalifikacje, by o tym pisać, zdali sobie sprawę, że temat jest ogromny, trudny do opanowania i trudny do opisania na wiele sposobów. Jednym z wyzwań jest to, że słowo kuṇḍalinī uległo wielu przesunięciom semantycznym, co oznacza, że zmieniało swoje znaczenie w czasie i w różnych kontekstach. Przeanalizowanie wszystkich sposobów, w jakie ten kluczowy termin był używany na różnych etapach tradycji tantrycznych, byłoby ogromnym i trudnym studium. Istnieje właściwie tylko jedna książka o Kuṇḍalinī napisana przez uczonego w sanskrycie; książka napisana pierwotnie po francusku przez Lilian Silburn w 1983 roku. Silburn nie była niestety wielką sanskrytystką i choć jej książka przytacza kilka bardzo ważnych źródeł pierwotnych, po prostu nie zrozumiała tych źródeł tak dobrze, jak można by sobie tego życzyć. Jej książka fascynuje, ale też zaciemnia. Była to jednak odważna próba, a w ciągu 40 lat od tego wydarzenia nie podjęto w świecie naukowym żadnej innej. I po prostu nie może być autorytatywnej książki o Kuṇḍalinī nie napisanej przez sanskrytystę, ponieważ ogromna większość źródeł na ten temat nigdy nie została przetłumaczona (wiele z nich nadal istnieje tylko w formie rękopisów, co oznacza, że nie zostały nawet opublikowane w sanskrycie, a co dopiero w tłumaczeniu). Wobec braku autorytatywnych prac na ten temat, istnieje ogromna ilość spekulacji. We współczesnej kulturze duchowej 'Kundalini' jest słowem-wytrychem, które jest używane przez różnych ludzi, aby służyć ich szczególnym duchowym, a czasem nawet finansowym, celom.

Zanim zagłębię się w niektóre z pierwotnych źródeł, muszę powiedzieć coś, co niestety jest kontrowersyjne, ale mimo to jest prawdą. To, czego uczy się obecnie w niezliczonych studiach jogi pod nazwą "Joga Kundalini" jest formą praktyki, która nie ma żadnego związku z jakąkolwiek tradycyjną praktyką związaną ze słowem Kuṇḍalinī. Współczesna praktyka, która nosi nazwę 'Kundalini Yoga' została stworzona przez człowieka zwanego Harbhajan Singh Puri, lepiej znanego jako lider kultu 3HO 'Yogi Bhajan'. Jeśli uważasz ten rodzaj 'Kundalini Jogi' za autentyczną, tradycyjną praktykę przekazywaną przez pokolenia, zapraszam cię do zapoznania się z błyskotliwym artykułem uczonego Philipa Deslippe, zatytułowanym "From Maharaj to Mahan Tantric: The Construction of Yogi Bhajan's Kundalini Yoga". Ten uczony artykuł dowodzi, że "Yogi Bhajan" nie odziedziczył, ale raczej sfabrykował praktykę (praktyki), którą przekazał swoim uczniom pod nazwą "Kundalini Yoga". A dlaczego to ma znaczenie? Cóż, niekoniecznie ma znaczenie, jeśli ktoś kocha tę praktykę i przynosi mu ona korzyści. Myślę jednak, że ważne jest, aby wiedzieć, że praktyka nauczana jako 'Joga Kundalini' w dzisiejszych zachodnich studiach jogi, kiedykolwiek wywodzi się od 'Yogi Bhajana' (co prawie zawsze ma miejsce), nie ma żadnego związku z tym, co jest nauczane w związku ze słowem kuṇḍalinī w oryginalnych źródłach sanskryckich.

 Po pokonaniu tej przeszkody możemy zapytać, czym jest Kuṇḍalinī w oryginalnych źródłach tantrycznych i jaki ma związek z praktykami jogicznymi? Jeśli chodzi o kwestię tego, czym Kuṇḍalinī "naprawdę jest", wydaje się, że każdy, kto uważa, że miał przebudzenie Kuṇḍalinī i napisał o tym książkę, twierdzi, że rozumie ten temat lepiej niż ktokolwiek inny. W tym przypadku jestem po prostu zaangażowany w historyczne dociekania, ponieważ temat spontanicznego wydarzenia psychofizycznego określanego (w naszych czasach) jako przebudzenie Kuṇḍalinī wykracza daleko poza moje zainteresowania: zasługuje i wymaga odpowiedniego badania naukowego. (I proszę zauważyć, że to spontaniczne, zmieniające życie wydarzenie psychofizyczne nie było nazywane "przebudzeniem Kuṇḍalinī" w tradycji przednowoczesnej: było nazywane śaktipāta).

Jako historyka interesuje mnie to, co faktycznie możemy wykazać jako prawdziwe poprzez badania oparte na dowodach. Niestety, prawie wszystkie nasze dowody na okres przednowoczesny są tekstowe, a te sanskryckie teksty są całkowicie nakazowe, a nie opisowe. Oznacza to, że nie opisują one rzeczywistych doświadczeń ludzi (poza nielicznymi wyjątkami), a jedynie mówią jak wykonywać określone praktyki. Nie mamy danych na temat tego, jak dobrze te praktyki działały, ile osób przebudziło się w ich wyniku, a ile osób po prostu zwariowało. Wiemy jednak, że tradycja Tantr stała się tak wpływowa i powszechna, że nauki i praktyki, które nie były skuteczne lub wysoko cenione, prawdopodobnie nie przetrwały zbyt długo, ponieważ tradycja miała reputację do utrzymania i królewski patronat do utrzymania (przynajmniej do czasu, gdy muzułmańskie inwazje położyły temu wszystkiemu kres).

Przyjrzyjmy się teraz kilku naszym najwcześniejszym źródłom pierwotnym. Istnieje bardzo wczesny tekst Kaula Trika zwany Siddha-yogeśvarī-mata, co oznacza Doktrynę Doskonałych Bogiń Jogi (lub może Doktrynę Siddhów i Joginów). W tym tekście sprzed roku 700 CE widzimy pierwsze udokumentowane użycie słowa kuṇḍalinī. Po nim nastąpił kolejny przypadek jego użycia w zupełnie innym tekście z tego samego okresu, Kālottara (lub Transcendencja Czasu), który jest pismem Shaiva Siddhānta. Oba te teksty mają bardzo niewiele do powiedzenia na temat kuṇḍalinī, ale wydaje się znaczące, że termin ten pojawia się mniej więcej w tym samym czasie w obu głównych nurtach tradycji klasycznej, które pod wieloma względami były przeciwstawne: niedualistyczny, transgresyjny, czczący boginie nurt, zwany czasem lewym nurtem lub tradycją Kaula, oraz dualistyczny, zgodny z Wedami nurt czczący Śiwę, zwany czasem prawym nurtem lub tradycją Saiddhāntika. Nie znajdujemy wcześniejszego użycia słowa kuṇḍalinī w żadnym innym źródle. Innymi słowy, kuṇḍalinī było w oryginale doktryną wyłącznie tantryczną. Nie znajdziemy jej w żadnym źródle przedtantrycznym: ani w Wedach, ani w Upaniszadach, ani w sześciu darszanach. Kuṇḍalinī jest, pierwotnie, czysto tantryczną nauką, która wywodzi się z tekstów i tradycji Shaiva Tantry. (Później termin ten pojawia się również w buddyzmie tantrycznym i vaisznawizmie tantrycznym, ale nie zajmuję się tutaj tymi tekstami, bo to nie moja działka).

Siddha-yogeśvarī-mata jest wczesnym, fascynującym, jeszcze nieopublikowanym tekstem Triki, w którym znajdujemy taki oto wers: yā sā kuṇḍalinī sātra jagadyoni prakīrtitā / śaktitraya-samudbhūtis tato varna-samudbhavah. Oznacza to, że Kuṇḍalinī jest głoszone jako jagad-yoni, łono wszechświata, lub bardziej dosłownie tutaj, źródło świata. Termin ten ma więc od samego początku znacznie większy zakres niż większość ludzi zdaje sobie sprawę: jest to nazwa dla generatywnej matrycy wszechświata, samej Bogini. W drugiej linijce stwierdza się, że Kuṇḍalinī jest źródłem trzech pierwotnych Śakti (trzech bogiń Triki i/lub trzech mocy chcenia, wiedzenia i działania) i jest źródłem wszystkich sanskryckich liter (i/lub źródłem języka bardziej ogólnie). Od początku mamy więc także bardziej konkretną koncepcję Kuṇḍalinī jako siły językowej i mantrycznej. W klasycznej Tantrze, Kuṇḍalinī jest często związane z mocą, dzięki której mantra istnieje i działa - lub jest słowem kodowym dla konkretnej mantry (patrz poniżej).

W rekonstrukcji Sārdhatriśati Kālottary, również datowanej na około 700 CE, znajdujemy pojedynczą wzmiankę o naszym kluczowym terminie: i tym razem kuṇḍalinī jest zlokalizowane w konkretnym regionie ciała. Proszę zauważyć, że nie jest to podstawa tułowia, ani podstawa kręgosłupa, ani nie mówi się, że jest uśpiona.

 

Pierwotna Zwinięta jest połączona ze 'słońcem' (kanał piṅgalā), 'księżycem' (kanał iḍā) i 'ogniem' (kanał suṣumnā lub centralny). Ma być wizualizowana i doświadczana w rejonie serca [gdzie te trzy kanały się zbiegają], pozostając tam z wyglądem zwiniętego pędu. (candrāgni-ravi-saṃyuktā ādyā kuṇḍalinī tu yā | hṛtpradeśe tu sā jñeyā aṅkurākāravat-sthitā || 12.1; zauważ, że inny tekst precyzuje, że chodzi o 'kiełek płomienia').

 Widzimy Kuṇḍalinī często opisywaną we wczesnych źródłach jako zwiniętą, skrzywioną, czy też skręconą. Kiedy prostuje się w kanale centralnym, proces przebudzenia rozpoczął się na dobre (lub, jak twierdzą niektórzy, jest na granicy zakończenia). Więcej na temat koncepcji Kuṇḍalinī 'wyprostowania się', patrz VBT wers 154 (cytowany dalej poniżej).

Przyjrzyjmy się jeszcze jednemu wczesnemu wersetowi. Poniższy werset Kaula ma nieznane pochodzenie, ale występuje w wielu różnych tekstach (takich jak Kulānanda i Matsyendra-saṃhitā). Choć jego źródło jest tajemnicze, wiemy, że ma ponad tysiąc lat, ponieważ Kuszemarāja go cytuje. Werset ten brzmi następująco:

ūrdhva-śakti-nipātācca adhah-śakti-nikuñcanāt / rudra-śakti-samāveśam yo jānāti sa panditah: "Ten, kto doświadcza [rodzaju] zanurzenia w Boskiej Mocy, które następuje w wyniku zejścia górnej energii i [korzystnego] skurczenia się dolnej, jest prawdziwie mądry".

W klasycznej Tantrze istnieje doktryna dwóch Kuṇḍalinī: górna Kuṇḍalinī w koronie głowy, która ma być sprowadzona w dół w kierunku serca, oraz dolna Kuṇḍalinī u podstawy ciała, często kojarzona z energią seksualną, która ma być "ściśnięta" i zachęcona do wzniesienia się. Te dwie Kuṇḍalinī, jak się wydaje, mają się spotkać i połączyć w kanale centralnym i w ten sposób stać się jedną Kuṇḍalinī, powodując stabilizację przebudzonej świadomości. Jest to fundamentalna koncepcja w niektórych formach klasycznej Tantry (widzimy ją na przykład w The Recognition Sutras Chapter 18) i sugeruje, że normalna kondycja człowieka jest kondycją niezintegrowaną. Podstawową integracją jest więc zjednoczenie górnej Kuṇḍalinī z dolną Kuṇḍalinī. W Haṭha-jodze jednak ta doktryna została utracona i tak Haṭha-joga dała nam popularne obecnie rozumienie uśpionej siły u podstawy ciała (lub podstawy kręgosłupa), która musi być pobudzona w górę, aż osiągnie koronę głowy, która jest końcem jej podróży. Jest to wyraźnie odmienne od wszystkiego, co znajdujemy w klasycznych źródłach tantrycznych. Co więcej, z perspektywy niedualnego Tantryka, ten pogląd Haṭha-yogi jest wytrącony z równowagi, a nawet w pewnym sensie niebezpieczny, ponieważ zachęca do nieustannego ruchu w górę, który jest z natury transcendentalny, a zatem anty-empiryczny. Motywem w przednowoczesnej Haṭha-jodze jest ostatecznie przekroczenie ciała, "wstanie i wyjście". (Dzieje się tak pomimo nacisku na praktyki fizyczne; widzimy przekonanie Haṭha-jogi, że ciało jest z natury nieczyste, na przykład w jej obsesji na punkcie ekstremalnych praktyk "oczyszczających"). Ten pęd ku transcendencji musi być zrównoważony, w klasycznej Tantrik Jodze, przez ruch w dół do wcielenia. Nie zrzekasz się transcendentalnego impulsu, uczysz się jak zjednoczyć i zintegrować go z impulsem do powiedzenia "tak" wcielonej egzystencji. To jest właśnie klucz. Autorytety tantryczne nie byłyby zaskoczone, gdyby dowiedziały się, że współcześni praktycy, którzy pchają swoje Kuṇḍalinī nieubłaganie w górę, często mają załamania psychiczne (na szczęście większość z nich wychodzi z tych załamań).

W cytowanym wersecie Kaula wyszczególnione są dwie przyczyny boskiego Zanurzenia: każda jest konieczna, ale nie wystarcza bez drugiej. Werset mówi, że górna Kuṇḍalinī musi zejść, a dolna Kuṇḍalinī ma zostać skurczona lub ściśnięta, co skutecznie pompuje ją w górę. Werset sugeruje, że jeśli możesz stworzyć warunki, które ułatwiają zejście górnej Kuṇḍalinī i wykonać praktyki, które tworzą kompresję i pulsację dolnej Kuṇḍalinī, wtedy doświadczysz tego, co nazywa się rudra-śakti-samāveśa. Oznacza to doświadczalne zanurzenie w najbardziej intensywnej mocy przebudzonej świadomości (temat szczegółowo omówiony w mojej pracy doktorskiej). W tym kontekście rudra-śakti dosłownie oznacza boską moc. Jest to również specjalistyczny termin, gdzie rudra odnosi się do czegoś zaciętego lub intensywnego. Kiedy doświadcza się rudra-śakti-samāveśa, jesteś całkowicie skąpany i zanurzony w zintensyfikowanej boskiej energii z powodu połączenia dwóch Kuṇḍalinī. Stajesz się prawdziwie "mądrą" osobą, zgodnie z wersetem, ale nie jest to mądrość intelektualna - jest to wgląd w prawdziwą naturę rzeczywistości.

Jest to omówione dość szczegółowo w rozdziale 18 mojej książki The Recognition Sutras, gdzie Pan Kshemarāja przedstawia dziesięć kluczowych praktyk dotyczących tego, jak uzyskać dostęp i rozszerzyć centrum, rdzeń swojej istoty, a tym samym doświadczyć naturalnej i wrodzonej błogości świadomości (cidānanda). W tym nauczaniu, górna Kuṇḍalinī ma być stymulowana poprzez praktykę uccāra i sprowadzona w dół, gdy zostanie aktywowana (lub być może, pulsowana w dół i w górę wielokrotnie - sanskryt jest niestety niejednoznaczny w tej kwestii). Dolna Kuṇḍalinī jest stymulowana poprzez specyficzną praktykę seksualną w jego tekście (zaczerpniętą z VBT wers 68), ale może być również stymulowana poprzez praktyki nieseksualne w innych źródłach, praktyki pracujące z kandą (zwaną w taoizmie dolnym dān tián)

 Kshemarāja również używa tajemniczego zwrotu w tej części rozdziału 18, kiedy mówi o odżywianiu niższej Kuṇḍalinī i prostowaniu jej. (Widzimy tę samą koncepcję w VBT werset 154 poniżej.) Teraz, co to oznacza? Tutaj dochodzimy do bardzo ważnego faktu, że samo słowo Kuṇḍalinī dosłownie oznacza 'zwinięty' - jest to zwinięta siła. Do czego więc właściwie odnosi się owo zwijanie i prostowanie?

Wydaje się, że najwcześniejsza forma jogi Kuṇḍalinī skupiała się na pauzie w oddechu, przede wszystkim pauzie na końcu wdechu. Większość ludzi nie poświęca czasu na pauzę między oddechami, ale jeśli zatrzymasz się wystarczająco długo, energia prāṇa-śakti zwija się w oczekiwaniu na kolejny cykl oddechu. Oddech wchodzi i schodzi do brzucha, a następnie, jeśli utrzymasz tam prāṇa-śakti, zwija się ona przy lub wokół pępka. (Może również zwinąć się na poziomie serca.) Jeśli zatrzymasz się na trochę dłużej niż wydaje się to naturalne, "zwijanie" nasila się w oczekiwaniu na wydech. (W tym momencie możesz połączyć energię oddechu z jednosylabową mantrą zwaną bīja). Kolejny wydech to wyprostowanie się spirali, tak jakby. Chcesz, aby energia prāṇa płynęła na wydechu w górę, ale kluczem jest skłonienie jej do wejścia do kanału centralnego, który jest idealnie prosty, w przeciwieństwie do zakrzywionych kanałów bocznych.

 

Ten obraz, szczegół większego wczesnonowożytnego (XVIII w.?) manuskryptu z kolekcji Christophera Tompkinsa, wyraźnie pokazuje Kuṇḍalinī zwiniętą na poziomie pępka, gdzie, jak mówi sanskrycki podpis, bóstwem przewodnim jest Agni.

Pierwotnie, w klasycznej Tantrik Jodze, Kuṇḍalinī nigdy nie była opisywana jako uśpiona, ani nie miała nic wspólnego z wężem czy wężem per se. Skąd wzięło się to skojarzenie? W niektórych wczesnych źródłach znajdujemy simile prasupta-bhujagākrti, co oznacza, że gdyby Kuṇḍalinī miał wizualną formę, wyglądałby jak śpiący wąż. W jaki sposób śpi wąż? Śpi zwinięty, w spirali, w swoim otworze. Tak więc, jako zwinięta energia, Kuṇḍalinī wygląda jak śpiący wąż, ale pierwotnie nie była konkretnie wężową energią, ani nie była uśpiona. Te koncepcje (nieporozumienia?) pojawiły się później. W klasycznej Tantrze nie widzimy żadnego specyficznego skojarzenia Kuṇḍalinī z wężami, poza określeniem tego simile. Kuṇḍalinī po prostu 'zwinięta' (w żeńskiej płci gramatycznej)- nie oznacza, jak twierdzi wiele stron internetowych, a nawet słowników, 'zwiniętego węża'.

Istnieją również specyficzne Kuṇḍalinī bīja-mantry i pojęcie zwoju jest tu również istotne, ponieważ mantry te, jeśli zapisać je w ówczesnym skrypcie, zawierają rodzaj zwiniętego kształtu. Czym były Kuṇḍalinī bījas, w oryginale? Wymaga to więcej badań, ale jestem przekonany, że jedną z nich był z pewnością Hrīṃ, a inną prawdopodobnie Hrauṃ, a jeszcze inną prawie na pewno Hūṃ. Wszystkie trzy z tych mantr zaczynają się od H, a kiedy napiszesz je w piśmie z tamtych czasów, mają rodzaj zwiniętego kształtu. Tak więc stwierdzenie, że Kuṇḍalinī jest jak śpiący wąż mogło być zakodowanym odniesieniem do tych mantr. Najtajniejsze mantry były zawsze podawane w formie kodu, aby ktoś, kto zbierał tekst, nie był w stanie ustalić mantry tylko z lektury tekstu. Niezbędny był żywy nauczyciel.

Teraz, zgodnie z Netra-tantrą (ok. 800 CE), kiedy Kuṇḍalinī bīja jest rezonowana prawidłowo i z wystarczającą intensywnością, staje się czymś, co nazywa się nāda-suchi, "dźwiękową igłą", która ma zdolność przebicia tak zwanego psychicznego węzła w centrum głowy, lub tuż poniżej centrum głowy, zwanego Rudra granthi lub Māyā granthi. Ten psychiczny węzeł jest tym, co uniemożliwia ci doświadczenie prawdziwej jedności rzeczy, w tej jogicznej teorii. Mantra jest tam intensywnie wibrowana, gdy igła dźwiękowa przebija węzeł, po trochu, za każdym razem, aż powstanie duże otwarcie. Wtedy masz dostęp do górnej energii Kuṇḍalinī, która wiecznie przebywa na koronie głowy, i może ona spływać w dół i łączyć się z dolną Kuṇḍalinī, aż będziesz miał jedną Kuṇḍalinī poruszającą się w centralnym kanale. Jakie są tego konsekwencje? W końcu jesteś w pełni żywy. Osiągasz żywość tak żywą, tak żywą, tak kompletną, że twoje wcześniejsze życie wydaje ci się czymś w rodzaju lunatykowania. Kiedy dwie Kuṇḍalinī jednoczą się i poruszają w centralnym kanale, doświadczasz tej absolutnej, pełnej żywości, pełnej świadomości i pełnej obecności, w porównaniu z którą to, co uważałeś za żywość, było tylko potykaniem się w półświadomym oszołomieniu.

Dotychczas przyglądaliśmy się kilku źródłom, których wersje oryginalnej Kuṇḍalinī Yogi znacząco się pokrywają, choć różnią się także w pewnych szczegółach. Przyjrzymy się jeszcze jednemu tekstowi, Vijñāna-bhairava-tantra, innemu wczesnemu źródłu z ok. 800 lub 850 r. n.e., w którym możemy dostrzec tajemnicę, o której mówiliśmy, ale nie została ona rozpoznana przez poprzednich tłumaczy.

 Trzeba porównać Werset 24 z Wersetem 154 Vijñāna-bhairava-tantry, ponieważ te dwa wersety są komplementarne; Werset 154 sprowadza tekst do pełnego koła. Związek pomiędzy Wersetem 24, pierwszym wersem praktyki, a Wersetem 154, ostatnim wersem praktyki, jest absolutnie kluczowy dla zrozumienia objawienia Vijñāna-bhairava-tantry. Werset 154 stwierdza, że prāṇa wychodzi na wydechu, siła życiowa wchodzi na wdechu i formuje się w zwój, jak sprężyna, dzięki mocy Woli; a ta wielka Bogini [Kuṇḍalinī] prostuje się i wydłuża dzięki tej samej mocy. Mówi się, że jest ona "zarówno transcendentna jak i immanentna". Ta nauka o Kuṇḍalinī była jeszcze wtedy tak tajna, że często samo słowo nie było nawet używane; tutaj widzimy zamiast niego słowo kuṭila, powszechny synonim w literaturze.

Co więc właściwie robisz w klasycznej praktyce Kuṇḍalinī Jogi, tak jak zostało to objawione przez oryginalnych mistrzów ponad 1000 lat temu? Omawiam tę praktykę dość szczegółowo w tym filmie na Youtube.

Na zakończenie zaznaczę, że potrzeba znacznie więcej badań na ten temat: na przykład wielki mistrz Abhinavagupta nauczał, że w rzeczywistości istnieją trzy Kuṇḍalinī: parā-kuṇḍalinī (w koronie), kula-kuṇḍalinī (w sercu) i prāṇa-kuṇḍalinī (u podstawy). Wiele osób, które doświadczyły tego, co nazywają "przebudzeniem Kundalini", doświadczyło tylko trzeciego z tych trzech. Nauka Abhinavagupty, jak zwykle, splata i nadaje sens wszystkim istniejącym źródłom dostępnym w jego czasach. (To nauczanie, znajdujące się w Tantrāloce, nie zostało jeszcze opublikowane.) Co ciekawe, nauczanie Abhinavy o trzech Kuṇḍalinī wydaje się inspirować poprawioną wersję cytowanego powyżej wersu Kauli, który pojawia się w późniejszej Amaraugha-śāsanie przypisywanej Goraksha w tej formie:

ūrdhvaśakti-nipātācca tathādhaḥśakti-kuñcanāt | madhyaśakti-prabodhena jāyate param sukham || "Z powodu zejścia górnej mocy, skurczenia się niższej mocy i przebudzenia się centralnej mocy, powstaje najwyższa radość."

Kiedy ludzie pytają, czym jest Kuṇḍalinī, zadają złe pytanie, przynajmniej w stosunku do tradycyjnych nauk, w taki sam sposób, jak złym pytaniem jest pytanie, czym są czakry. To nie są ontologiczne byty, po prostu siedzą tam istniejąc, czekając aż je zauważysz. Są elementami praktyki, więc są procesami, a nie rzeczami. Dlatego właściwym pytaniem nie jest to, czym one są, ale raczej to, co z nimi robisz. Przy braku procesu zaangażowania, który nazywamy jogą sādhanā, pytanie o to, czym są, jest po prostu pozbawione sensu! Nawet jeśli zdefiniujesz Kuṇḍalinī jako 'energię', jak robi to większość ludzi dzisiaj, ważne jest, aby pamiętać, że energia nigdy nie istnieje jako rzecz sama w sobie, a jedynie jako właściwość aktywnego systemu, który osiąga coś obserwowalnego. Innymi słowy, pojęcie "energia" ma znaczenie tylko jako część procesu. W tym przypadku jest to proces duchowego przebudzenia, który powoduje obserwowalne zmiany w subiektywnym doświadczeniu, psychologii, a nawet fizjologii osoby, która go przechodzi.

Mamy przed sobą sporo badań, aby powiązać wszystkie te starożytne wątki w prawdziwie spójny obraz oryginalnej Kuṇḍalinī Jogi. Ale wiele elementów układanki znajduje się właśnie tutaj, zaprezentowanych publicznie (o ile wiem) po raz pierwszy w jednym miejscu. OM!!!
**Source