Zwróćmy na to szczególną uwagę: zaczerpnięta koncepcja jednego Boga od starożytnej Grecji stała się podstawą całej Judeo- Chrześcijańskiej teologii.
Jednakże i chrześcijanie wiele wprowadzili zmian w tej idei. Świadomie odeszli od koncepcji Jednego Boga, a więc od i tak niejasnej doktryny. Podkreślmy, starożytna Grecja także czerpała ze źródeł jeszcze starszych. Koncepcja Trójcy świętej została sformułowana w czwartym wieku. Od tej pory jest znana jako Doktryna Trójcy Świętej, i jest źródłem kontrowersji zarówno w religii Chrześcijańskiej jak i poza nią. Upraszczając, chrześcijańska doktryna Trójcy Świętej, stwierdza, że Bóg jest zespoleniem trzech boskich osób "Ojca, Syna i Ducha Świętego" w jednym boskim bycie.
Jeśli ta koncepcja, podana w prostych słowach, brzmi wątpliwie, kwiecisty język obecnego tekstu doktryny, wprowadza zagadnienie w jeszcze większą tajemniczość:
" ... wielbimy jednego Boga w Trójcy, i Trójce w Jedności... gdyż jest Jedna Osoba Ojca, inna Osoba Syna, inna Osoba Ducha Świętego, wszystko jest Jedno... nie ma trzech bogów, ale jeden Bóg... wszystkie trzy osoby są wieczne i równe... i tak więc ten będzie zbawiony, który myśli o Trójcy..." (wyjątek z Atanazjańskiego Wyznania Wiary)
Połączmy to wszystko w innej formie: jedna osoba, Bóg Ojciec + jedna osoba, Bóg Syn + jedna osoba Bóg Duch Święty = jedna osoba, Jaki Bóg?
Czy to jest język czy to nonsens, słowo bez znaczenia?
Mówi się, że Atanazy, biskup który sformułował tę doktrynę, przyznał, że im więcej pisał na ten temat, tym mniej możliwym było dla niego jasne wyrażenie jego myśli z tym związanych.
Trójca w Biblii
Odniesienia w Biblii do Trójcy jako boskiego bytu, w najlepszym przypadku można określić jako niejasne.
W Ewangelii wg Mateusza (28:19), znajdujemy Jezusa mówiącego swoim uczniom o wyjściu na zewnątrz i wygłaszaniu kazań do wszystkich narodów. Natomiast "Wysoka Komisja" wspomina trzy osoby, które później staną się częścią Trójcy, zwrot"... chrzcijcie ich w imię Ojca, i Syna, i Ducha Świętego" jest z pewnością dodanym do Biblii zwrotem, - nie jest natomiast właściwymi słowami Jezusa - co mogą pokazać dwa przykłady:
1. Chrzest we wczesnym Kościele, omawiany przez Pawła w jego listach, odbywał się tylko w imię Jezusa.
2. "Wysoka Komisja" znaleziona w pierwszej spisanej ewangelii, Ewangelii wg Marka, z pewnością nie wspomina Ojca, Syna i / lub Świętego Ducha (zobacz Ewangelia wg Marka 16:15)
Jedyny inny odnośnik do Trójcy w Biblii znajdujemy w Pierwszym Liście Jana (5:7).
Współcześni teoretycy biblijni przyznają, że zwrot "są trzy postaci w niebie, Ojciec, Słowo, i Duch Święty: i tych troje jest jednością" jest definitywnie "późniejszym dodatkiem" do tekstu biblijnego, i nie ma go w żadnej z obecnych wersji Biblii.
Dlatego też widać, że koncepcja Trójcy boskich bytów nie była ideą poddaną przez Jezusa ani żadnego innego Bożego Proroka. Doktryna ta, podzielana przez Chrześcijan na całym świecie, jest od początku i w całości tworem ludzkim.
Doktryna nabiera kształtów
Paweł z Tarsu, człowiek którego z całą pewnością można uznać za założyciela Chrześcijaństwa, sformułował wiele doktryn, pośród których nie ma doktryny o Trójcy. Podłożył jednak pod nią podwaliny, kiedy sformułował ideę o Jezusie jako "boskim synu". Przecież Syn potrzebuje Ojca, a poza tym co w takim razie z "przekazicielem" Boskiego posłannictwa dla ludzi? W istocie, Paweł nazwał każdą z głównych postaci, ale dopiero w późniejszym okresie Kościół połączył je w jedność.
Tertullian, prawnik i duchowny Kościoła, po raz pierwszy użył słowa "Trójca" w trzecim wieku, w Kartaginie. W swojej teorii przedstawił Syna i Ducha Świętego jako dzielących byt Boga. Syn, Duch Święty i Ojciec są w istocie jednością.
Formalizacja doktryny
Kiedy w 318 wybuchły kontrowersje wokół sprawy Trójcy pomiędzy diakonem z Aleksandrii - Ariuszem, i jego biskupem - Aleksander, cesarz rzymski Konstantyn I rozpoczął batalię. Mimo tego że dogmat był dla niego całkowitą zagadką, zdawał sobie sprawę z tego, że dla silnego królestwa zjednoczony kościół był koniecznością. Kiedy negocjacje nie przyniosły żadnego rozwiązania, Konstantyn zwołał pierwszą w historii Kościoła radę ekumeniczną, by raz na zawsze rozwiązać problem. Sześć tygodni później w 325, odbyło się w Nicei pierwsze posiedzenie z udziałem 300 biskupów. Doktryna Trójcy została przypieczętowana. Od tej chwili, Bóg Chrześcijan był postrzegany jako trzy istoty, lub natury, w osobach Ojca, Syna, i Ducha Świętego.
Upór Kościoła
Gdy tylko rzymskie chrześcijaństwo stało się nową religią cesarstwa, na żądania cesarza Teodozjusza Wielkiego (rządził 379-395) wydano jeszcze bardziej totalitarny dekret. W 381 r. zwołano w Konstantynopolu drugi sobór ekumeniczny mający zakończyć spór z arianami. Teodozjuszowi było trudno przypisywać sobie boskie prawo mesjasza, podczas gdy arianie nadal głosili, że Syn (Jezus) był stworzony przez Boga, i że Duch Święty przeszedł z Ojca do Syna. Ten pogląd musiał być unicestwiony, Jezus nie był potrzebny w kalkulacjach cesarskich.
Spór był daleki od zażegnania, pomimo wielkich oczekiwań ze strony Konstantyna. Ariusz i nowy biskup Aleksandrii - Atanazy zaczęli od nowa spierać się na temat dogmatu, mimo że Nicejskie Wyznanie Wiary zostało przypieczętowane. Od tej pory "Arianizm" stał się hasłem dla każdego kto nie uznawał doktryny Trójcy.
W 451, podczas Rady Kaledońskiej, za sprawą i aprobatą Papieża, Nicejskie / Konstantynopolskie Wyznanie Wiary stało się autorytatywne. Od tej pory wszelkie debaty na ten temat przestały być tolerowane. Głośne opowiedzenie się przeciwko Trójcy uznawano za herezję, bluźnierstwo, którego wynikiem były srogie kary, poczynając od tortur kończąc na karze śmierci. Chrześcijanie zwrócili się teraz przeciwko Chrześcijanom, okaleczali i mordowali tysiące z nich z powodu odmiennej opinii.
Dlatego też Kościół ogłosił, że doktryna Trójcy Świętej musi być uznana przez wszystkich: Bóg był Ojcem, Bóg był Synem, Bóg był Duchem Świętym. Dogmat ten nie podlegał dyskusji! Dziesięć lat później Teodozjusz znalazł sposób zakończenia na dobre sporu z arianami. Ułatwiło mu to wyzwanie rzucone jego władzy w macedońskim porcie Tesalonika, w wyniku czego sądy skazały niesłusznie na śmierć 7 tysięcy obywateli. Następnie w roku 391 pod karą główną zabronił wszelkich innych religii i odmiennych postaci rytuałów religijnych poza obrzędami Kościoła rzymskiego. Zwłaszcza zabronił wszelkich zgromadzeń nieortodoksyjnych grup chrześcijańskich.
Kontynuacja Debaty
Brutalne kary a nawet śmierć nie powstrzymywały sporów wokół doktryny Trójcy, trwające do dziś. Jeśli poprosimy Chrześcijan o wyjaśnienie fundamentalnej doktryny ich religii, większość z nich nie odpowie nic ponadto, że: "Wierzę w to, ponieważ tak mi powiedziano". Tłumaczy się to również wymijająco jako "tajemnica" - a przecież tak Biblia mówi w Pierwszym Liście Pawła do Koryntian 14:33: "... Bóg nie sieje wątpliwości..."
Unitarianie, odłam Chrześcijaństwa, zatrzymali żywe nauki Ariusza mówiące, że Bóg jest jeden; nie wierząc w Trójcę. W rezultacie, główny nurt Chrześcijaństwa znienawidził Unitarian, a Narodowa Rada Kościołów odmówiła przyjęcia ich do wspólnoty. Unitarianie wciąż żywo wierzą w to, że pewnego dnia Chrześcijanie powrócą do nauk Jezusa.
Opracował - Wiesław Matuch na podstawie różnych źródeł.
Spór ten jest na podstawie niezrozumienia niezrozumiałego,
Prawdopodobnie to dotyczy Źródła wszechrzeczy bytu.
A jak każde źródło jest niedostępne i podobnie,
Jak strumieniom, jeziorom, morzom i oceanom.
Nie są one w stanie powiedzieć skąd płyną i dlaczego,
Dlatego te podziały na wodę, koryto, ryby nie kumają.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz