https://www.tajemnice-swiata.pl/kodeks-madrycki/
Kodeks Madrycki jest jednym z nielicznych zachowanych do współczesnych czasów, oryginalnym dokumentem piśmiennictwa cywilizacji Majów. Przypadkowo ocalone przed hiszpańskimi konkwistadorami pisma stanowią cenną wiedzę m.in. na temat majańskiej kultu
Kodeks Madrycki, czyli Codex Tro-Cortesianus
Do dziś nie wiadomo tak naprawdę, kiedy powstał Kodeks Madrycki.Naukowcy ogólnie przyjęli, że był to XV wiek.
Dokument odkryto dopiero w XIX wieku w dwóch częściach.
Pierwszą część, czyli Kodeks Troano z 70 stronami (22-56, 78-112) w 1866 roku odnalazł francuski historyk i etnograf Etienne Brasseur de Bourbourg w zbiorach bibliotecznych profesora paleografii Juana de Tro y Ortolano Charlesa.
Drugą część, czyli Kodeks Cortesianus z 42 stronami (1-21, 57-77) w 1875 roku odkrył Léon de Rosny, który nadał nazwę księdze od nazwiska jej konkwistadora Hermana Corteza.
Analizy porównawcze i badania de Bourbourga nad drugą częścią pozwoliły mu dojść do tego, iż Kodeks Torano wraz z Kodeksem Cortesianus stanowi całość, liczącą 112 stron największą pod względem objętości odkrytą księgę Majów.
Pisma połączono i nadano im wspólną nazwę Codex Tro-Cortesianus.
Jukatańska spuścizna
Zakłada się, że Kodeks Madrycki powstał w północnej części Jukatanu.Świadczyć o tym ma zapis hieroglificzny tekstów z jukatańskim słownictwem oraz analiza materiałów używanych do wytwarzania ksiąg.
Strony manuskryptu powleka biała warstwa powstała w głównej mierze z węglanu wapnia.
Jednak zawartość węglanu magnezowego świadczyć ma o tym, że do pokrycia stron dokumentu użyto występującego w północnym Jukatanie wapienia kalcytowego.
Forma księgi
Kodeks Madrycki ma formę długiego, składanego niczym parawan pasa.W sumie tworzy on 56, dwustronnie wypełnionych kart, z których każda ma wysokość ok. 23 cm i szerokość ok. 12 cm.
Z niewiadomych powodów strony 77 i 78 były odwrócone do góry nogami.
Każdą stronę pokrywa biała warstwa farby i czerwona obwódka.
Czerwonymi, poziomymi liniami oddzielany jest również tekst.
Do nanoszenia pisma i malunków używano cienkich pędzelków, a wypełniano je głównie kolorem białym i czarnym oraz kilkoma odcieniami czerwonego i niebieskiego.
Badania nad rozwojem pisma prowadzone przez zespół Alfonso Lacadeny potwierdziły, że sekwencje tekstu pisało łącznie dziewięciu kapłanów-skrybów, którzy wykonywali także malunki.
Tekst Kodeksu Madryckiego zapisany jest hieroglifami, które zawierają liczne błędy.
Na 56 stronie znajduje się fragment europejskiego papieru zapisanego łacińskim pismem.
Początkowo zastanawiano się, czy był to pierwotny wkład Majów, czy też późniejszy dodatek. Najnowsze badania wykazały, że wiarygodna jest druga opcja.
Tematyka i zawartość
Kodeks Madrycki składa się z około 250 pogrupowanych tematycznie zbiorów tekstów (almanachów).
Głównie opisano tutaj obrzędy rytualne oraz metody wróżbiarstwa i przepowiedni. Wśród nich poruszane są takie tematy jak:
- znaczenie boga deszczu Chaaka dla rolnictwa i ceremonie związane z deszczem;
- opisy prawidłowej hodowli pszczół;
- rytuały zapewniające udane myślistwo i polowanie na jelenie;
- porady jak pojmać jeńców i złożyć ludzkie ofiary;
- rytuały związane z Wayeb – pięciodniowym świętem, majańskim końcem i początkiem roku;
- ceremonie związane z Haab – 365-dniowym kalendarzem słonecznym;
- znaczenie rytualnych czynności dla zasiewów i rolnictwa;
- ceremonie związane z wydarzeniami astronomicznymi (np. ruchami Marsa, zaćmieniami Słońca i Księżyca oraz letnimi przesileniami);
- porady jak wyrzeźbić odpowiednią figurkę bóstw.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz