..
Pas fotonów: Nadejście nowego wiekuThe Photon Belt: The Coming of a New Age
W 1961 roku nauka odkryła za pomocą satelitów pas fotonu otaczający Plejady. Ta taśma fotonowa * okrąża system Plejadian pod absolutnie prostym kątem do swoich płaszczyzn orbitalnych. Ponieważ
nasze Słońce (i my wraz z nim) okrąża Plejady raz na 25 860 lat, osiąga
punkt środkowy pasa fotonowego co około 12,500 lat. Przemierzenie
tego wymaga około 2000 lat, co oznacza, że po odejściu z tej krainy
minie kolejne 10 500 lat zanim nasz Układ Słoneczny wejdzie ponownie w
to Królestwo.
Zanim przejdziemy dalej, powinniśmy pamiętać o tym, że ten konkretny cykl znajduje się w kilku większych cyklach. To, co odróżnia ten konkretny cykl od wszystkich jego wcześniejszych zdarzeń, polega na tym, że kulminuje on wraz ze wszystkimi pozostałymi cyklami, których jest częścią, łącznie z całym cyklem 206 milionów lat, w jednym punkcie zbieżności. Nazywa się to także harmoniczną konwergencją. * Pas fotonów : Ogromny toroid lub "pas" międzywymiarowego Światła, który przechodzi przez tę część galaktyki Drogi Mlecznej w cyklu 26 000 lat. Ostatni przypadek na początku 1997 roku.
Zanim przejdziemy dalej, powinniśmy pamiętać o tym, że ten konkretny cykl znajduje się w kilku większych cyklach. To, co odróżnia ten konkretny cykl od wszystkich jego wcześniejszych zdarzeń, polega na tym, że kulminuje on wraz ze wszystkimi pozostałymi cyklami, których jest częścią, łącznie z całym cyklem 206 milionów lat, w jednym punkcie zbieżności. Nazywa się to także harmoniczną konwergencją. * Pas fotonów : Ogromny toroid lub "pas" międzywymiarowego Światła, który przechodzi przez tę część galaktyki Drogi Mlecznej w cyklu 26 000 lat. Ostatni przypadek na początku 1997 roku.
Na
szczęście, Ziemia została w nim umieszczona w specjalnej dziurce
wywierconej przez koherentną falę łukową cząsteczek gamma z nova
zaobserwowaną po raz pierwszy przez astronomów w 1987 roku.
W 1962 roku weszliśmy w sferę oddziaływania tego pasa fotonowego. Obliczenia przybliżają rok faktycznego wejścia do głównego nurtu na rok 2011. Jest to skorelowane z czasem, kiedy wszechświat osiąga punkt maksymalnego rozszerzania. Wschód zapoznaje nas z rytmem skurczu i ekspansji wszechświata jako Inbreath i Outbreath of God - każdy oddech pokrywający czas (w tej gęstości) w okolicach 11.000 lat. To nie przypadek, że ramy czasowe odpowiadają Grand Cycles, orbicie naszego Słońca wokół centralnego słońca Alcione.
Przejście w superświadomość, zwane także drugim przyjściem Chrystusa, ma nastąpić w momencie zawieszenia ruchu między rozszerzaniem a kurczeniem się, idąc równolegle z wejściem w promieniowanie pasa fotonowego. Energia ta jest również określana jako Wibracja Manasowa lub Promieniowanie. Obliczenia astrofizyczne, oparte na prędkości Słońca przemieszczającej się w przestrzeni (29 km / s) - i własnym ruchu Ziemi - wskazują, że wejdziemy w pas fotonowy z prędkością 208 800 km / h. Rzeczywiste wejście Ziemi w Wibrację Manasową nastąpi w mgnieniu oka.
Energia pasa fotonowego ma naturę eteryczną i duchową, a nie fizyczną, ale oddziałuje i wpływa na ciało fizyczne. 10,500 lat ciemności między 2000-letnimi okresami światła pozwala inkarnować Człowiekowi wielokrotnie jego duchową ewolucję. Ponieważ większość ludzi zapomina o swoim Boskim źródle i celu podczas tych ziemskich pobytów, okresy Światła służą podwójnemu celowi. Reprezentują proces uporządkowania, gromadząc dojrzałe dusze w Świetle Ducha i dając słabszym, tylko dojrzewającym duszom stabilizacyjny okres wytchnienia i szansę na dalszy duchowy rozwój.
Osoby, które nie mogły lub nie uznały Boskiej Miłości jako istoty swojej istoty w ciągu 10 500 lat inkarnacji, ponownie otrzymały kolejną szansę. W tym sensie - i w tym sensie tylko - jest to Dzień Sądu, ponieważ to Człowiek osądza samego siebie. Wejście Ziemi w promieniowanie manasowe ( Manasic Radiation - magiczne promieniowanie) stanowi wypełnienie najgłębszych nadziei ludzkiej duszy. Od czasów Dawida powstało wiele strachu, przepowiadając nadchodzące przemiany w Światłość. Mogło to być uzasadnione, aby wstrząsnąć apatią od Człowieka, zachęcając go do spojrzenia w głąb siebie. Dzisiejsze pokolenia potrzebują jednak mniej presji wywołanej strachem przed nadchodzącymi wydarzeniami, niż oświecającego podejścia do ich inteligencji.
W 1962 roku weszliśmy w sferę oddziaływania tego pasa fotonowego. Obliczenia przybliżają rok faktycznego wejścia do głównego nurtu na rok 2011. Jest to skorelowane z czasem, kiedy wszechświat osiąga punkt maksymalnego rozszerzania. Wschód zapoznaje nas z rytmem skurczu i ekspansji wszechświata jako Inbreath i Outbreath of God - każdy oddech pokrywający czas (w tej gęstości) w okolicach 11.000 lat. To nie przypadek, że ramy czasowe odpowiadają Grand Cycles, orbicie naszego Słońca wokół centralnego słońca Alcione.
Przejście w superświadomość, zwane także drugim przyjściem Chrystusa, ma nastąpić w momencie zawieszenia ruchu między rozszerzaniem a kurczeniem się, idąc równolegle z wejściem w promieniowanie pasa fotonowego. Energia ta jest również określana jako Wibracja Manasowa lub Promieniowanie. Obliczenia astrofizyczne, oparte na prędkości Słońca przemieszczającej się w przestrzeni (29 km / s) - i własnym ruchu Ziemi - wskazują, że wejdziemy w pas fotonowy z prędkością 208 800 km / h. Rzeczywiste wejście Ziemi w Wibrację Manasową nastąpi w mgnieniu oka.
Energia pasa fotonowego ma naturę eteryczną i duchową, a nie fizyczną, ale oddziałuje i wpływa na ciało fizyczne. 10,500 lat ciemności między 2000-letnimi okresami światła pozwala inkarnować Człowiekowi wielokrotnie jego duchową ewolucję. Ponieważ większość ludzi zapomina o swoim Boskim źródle i celu podczas tych ziemskich pobytów, okresy Światła służą podwójnemu celowi. Reprezentują proces uporządkowania, gromadząc dojrzałe dusze w Świetle Ducha i dając słabszym, tylko dojrzewającym duszom stabilizacyjny okres wytchnienia i szansę na dalszy duchowy rozwój.
Osoby, które nie mogły lub nie uznały Boskiej Miłości jako istoty swojej istoty w ciągu 10 500 lat inkarnacji, ponownie otrzymały kolejną szansę. W tym sensie - i w tym sensie tylko - jest to Dzień Sądu, ponieważ to Człowiek osądza samego siebie. Wejście Ziemi w promieniowanie manasowe ( Manasic Radiation - magiczne promieniowanie) stanowi wypełnienie najgłębszych nadziei ludzkiej duszy. Od czasów Dawida powstało wiele strachu, przepowiadając nadchodzące przemiany w Światłość. Mogło to być uzasadnione, aby wstrząsnąć apatią od Człowieka, zachęcając go do spojrzenia w głąb siebie. Dzisiejsze pokolenia potrzebują jednak mniej presji wywołanej strachem przed nadchodzącymi wydarzeniami, niż oświecającego podejścia do ich inteligencji.
https://operationdisclosure.blogspot.com/2018/07/the-photon-belt-coming-of-new-age.html
Opublikowano 8 hours ago, autor: adept
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz