22 lutego 2024 r. przez Steve Beckow
Recykling to oszustwo! mówi MSM. Kto wiedział?
Zieloni krzyżowcy próbują "pociągnąć firmy z branży tworzyw sztucznych do odpowiedzialności" za oszustwa
Frontline News Staff, 18 lutego 2024 r.
(https://frontline.news/post/recycling-s-a-fraud-says-msm-who-knew)
Korporacyjne kłamstwa?
"Oni kłamali" - krzyczy The Guardian. Straszne oszustwo zostało popełnione nie tylko na niewinnej, ufnej opinii publicznej, ale także na ich niewinnych, ufnych rządach. Najwyraźniej nikt nie miał pojęcia, że recykling plastiku nie jest realnym rozwiązaniem problemu zanieczyszczenia. Nikt poza firmami produkującymi tworzywa sztuczne, które "od dziesięcioleci wiedziały, że recykling nie jest opłacalny, ale mimo to go promowały". Teraz jednak oszustwo zostało ujawnione przez grupę popierającą odpowiedzialność za paliwa kopalne, która nazywa siebie Center for Climate Integrity (CCI), w 68-stronicowym raporcie, który szczegółowo opisuje "beznadziejną" politykę recyklingu tworzyw sztucznych i nazywa zanieczyszczenie plastikiem "jednym z najpoważniejszych kryzysów środowiskowych, przed którymi stoi dziś świat".
Recykling plastiku nie jest opłacalny z wielu powodów. Po pierwsze, proces ten jest kosztowny, znacznie bardziej niż produkcja plastiku od podstaw. A ponieważ tylko tworzywa sztuczne tego samego typu mogą być poddawane recyklingowi razem, należy je najpierw posortować - a są ich tysiące.
Większość rodzajów tworzyw sztucznych nie jest w ogóle poddawana recyklingowi, ponieważ uzyskany w ten sposób plastik jest tak niskiej jakości, że nie ma na niego popytu. A nawet w przypadku tych kilku rodzajów, które można poddać recyklingowi, mogą one wytrzymać ten proces tylko kilka razy, zanim zostaną tak zdegradowane, że recykling wypłukuje toksyczne materiały. Ostatecznie tylko pięć procent tworzyw sztucznych jest poddawanych recyklingowi.
Tworzywa sztuczne pod presją
Czy to była największa sensacja The Guardian? Niezupełnie. Prawie 30 lat temu dziennikarz John Tierney, pisząc w New York Times, przedstawił wiele z tych samych punktów. Kilka lat przed opublikowaniem jego artykułu, amerykańska Agencja Ochrony Środowiska (EPA) doszła do tego samego wniosku, informując w 1991 r., po dziesięcioletnim przeglądzie, że "wydaje się, że obecnie tylko dwa rodzaje [plastiku] mogą być brane pod uwagę przy wytwarzaniu wysokiej jakości przedmiotów".
Według CCI, branża tworzyw sztucznych wiedziała o tym dużo wcześniej i postanowiła ukryć te informacje ze względu na "rosnący sprzeciw opinii publicznej wobec publicznego marnotrawstwa" i potrzebę sprostania krytyce w obliczu "groźby regulacji".
Wczesnym rozwiązaniem zaproponowanym przez firmy z branży tworzyw sztucznych było wykorzystanie odpadów z tworzyw sztucznych do składowania na wysypiskach (zakopywanie ich, a nie tylko wyrzucanie, na obszarach, na których konieczne było wyrównanie lub podniesienie terenu). W końcu tworzywa sztuczne wydawały się idealne do tego celu, rozumowali producenci, ponieważ nie ulegają biodegradacji - "po prostu tam siedzą"
Ale, jak twierdzi CCI, "ludzie nie chcieli więcej wysypisk śmieci". "Nie chcieli również spalania i nie chcieli plastiku w środowisku". Firmy zajmujące się tworzywami sztucznymi nie przejmowały się tym; "nadal zwiększały produkcję tworzyw sztucznych, jednocześnie realizując dobrze skoordynowany plan oszukiwania konsumentów, decydentów i organów regulacyjnych w zakresie recyklingu tworzyw sztucznych".
Pociągnij ich do odpowiedzialności!
"Firmy kłamały" - powiedział Richard Wiles, prezes CCI. "Nadszedł czas, aby pociągnąć je do odpowiedzialności za wyrządzone szkody".
CCI nie wyjaśnia, w jaki sposób może się to stać, ani nawet nie twierdzi, że ktokolwiek złamał prawo, ale jeden ze współautorów raportu powiedział, że podejrzewa, że firmy zajmujące się tworzywami sztucznymi naruszyły "szkodę publiczną, wymuszanie haraczy i ochronę konsumentów". Biorąc pod uwagę, że w raporcie podkreślono, że "decydenci i organy regulacyjne" byli jednymi z tych, którzy zostali oszukani", wydaje się, że CCI chciałoby zwolnić rząd z odpowiedzialności i zmusić przemysł do zapłacenia ceny za sprzedaż produktów, które ludzie chcieli kupić, pomimo faktu, że rządy od dziesięcioleci promują, a nawet nakazują recykling, rzekomo nigdy nie zadając sobie trudu zbadania, czy jest to skuteczna polityka.
Zakładając, że firmy zostaną postawione przed sądem i skazane, co zostanie osiągnięte? "Prawdziwa odpowiedzialność położy kres oszustwom branży recyklingu tworzyw sztucznych i otworzy drzwi do prawdziwych rozwiązań kryzysu odpadów z tworzyw sztucznych, które są obecnie poza zasięgiem" - czytamy w raporcie.
Rozwiązania?
"Zrównoważone strategie zarządzania odpadami" promowane przez CCI (częściowo finansowane przez Rockefeller Family Fund) koncentrują się na ograniczaniu produkcji nowych tworzyw sztucznych, nawet pod przymusem, poprzez "redukcję odpadów, ponowne użycie, zakazy, alternatywne materiały". Odzwierciedla to podejście organizacji takich jak Greenpeace, której dyrektor kampanii na rzecz oceanów, John Hocevar, uważa, że "jeśli cały ten wyrzucany plastik wróci, by nas zatruć, może powinniśmy przestać go produkować".
A co z wysypiskami śmieci? Czy to naprawdę taki zły pomysł? W końcu plastikowe wysypiska są już wykorzystywane do budowy skoczni narciarskich, parków i pól golfowych, przy użyciu metod, które chronią przed wypłukiwaniem toksycznych substancji do środowiska.
Co więcej, w swoim artykule w NYT, Tierney zacytował ekonomistę, który "obliczył, że jeśli Amerykanie będą generować śmieci w obecnym tempie przez 1000 lat i jeśli wszystkie ich śmieci zostaną umieszczone na wysypisku o głębokości 100 metrów, do roku 3000 ta krajowa hałda śmieci wypełni kwadratowy kawałek ziemi o boku 35 mil z każdej strony".
Tierney dodał następnie, że "zajęłoby to tylko 5 procent obszaru potrzebnego na krajowy układ paneli słonecznych proponowany przez ekologów".
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz