Dominująca cecha Człowieka Anioła

Dominująca cecha Człowieka Anioła to emocjonalność i wielka wrażliwość lub nadwrażliwość raczej. Skupienie do wewnątrz siebie. Jest to świadome lub jest ucieczką przed światem i życiem. Zależy jak Ziemski Anioł radzi sobie z emocjami. Zintegrować je w sobie, poukładać i świadomie nimi zarządzać to najważniejsze i najtrudniejsze zadanie w podróży Ziemskiego Anioła.

Ziemskie Anioły wiedzą lub przeczuwają, że są nie z tego świata. Dlaczego? Ponieważ nie pasują do rzeczywistości rozumu i ego. One postrzegają świat sercem i emocjami. Wszystko, co nie jest zgodne z ich sercem wywołuje wewnętrzną niezgodę, rozpacz, zagubienie.

Praca z emocjami lub jej brak, pomaga Aniołowi wzrastać, albo prowadzi go do upadku. Upadku w znaczeniu systemowym. Bo co to właściwie znaczy żyć dobrze lub żyć źle? Wszystko jest kwestią umowną i wszystko jest doświadczeniem. Dlatego Duszę Anielską ujrzysz w bezdomnym i ujrzysz w słynnym artyście. Życie Aniołów jest grą kontrastów, ponieważ nie uznają one koloru szarego, czyli wszelkiego kompromisu. Anioł lata wysoko lub spada na samo dno. Żyje w ekstazie cudu życia lub trwa w piekle emocji. Asekuranckie bycie w stanie „pomiędzy” jest dla Anioła nie do zniesienia. On prędzej, czy później skrzydła rozwinie lub je połamie.

Dusze Anielskie kochają wszelkie piękno, dlatego często są artystami. Dusza Anielska płacze gdy widzi piękno i płacze gdy widzi niesprawiedliwość. Pochyli się nad każdą krzywdą. Anioł nie przejdzie obojętnie wobec upadku drugiego człowieka. Nawet, jeśli wie, że doświadczenie bycia w nieszczęściu jest świadomym wyborem drugiej Duszy. Anioły kochają Ziemię i Ludzi ponad wszystko. Jeśli mogą pomóc czują się spełnione. Jeśli nie mogą rozpamiętują to długo. Nieszczęście w jakiejkolwiek postaci sprawia im fizyczny ból.

Anioł sercem ogląda świat i to serce jest wielkie jak świat. Anioł pomoże drugiej Duszy kosztem siebie samego. Poświęcanie siebie i branie na własne barki życia innych ludzi to kolejne trudne zadanie do przerobienia dla Anielskiej Duszy. Bywa, że wypracowanie akceptacji na przepływ boskiego porządku rzeczy zajmuje jej wiele, wiele wcieleń. Z tego powodu nie raz Anielska Dusza buntuje się i złorzeczy Bogu. Ale to też jest dobre. To także jest doświadczeniem.

Jeśli widzicie, że ktoś pomaga bezinteresownie lub poświęca siebie, często z narażeniem życia – najprawdopodobniej jest to Dusza Anielska. To społecznicy i Prometeusze naszych czasów. Są wszędzie tam, gdzie potrzebna jest pomoc.

Ziemskie Anioły widzą jak destrukcyjne jest wszelkie zło i jak bardzo ono niszczy ludzi i Ziemię. Anioły mają wielkie poczucie niesprawiedliwości tego świata. Jeśli potrafią je w sobie zintegrować, rozwijają się. Jeśli nie – ono je niszczy. Ale to także jest doświadczeniem. I jeśli Dusza Ziemskiego Anioła pojmie to i będzie potrafiła ustawić się w akceptacji i obserwacji, rozpocznie się dla niej droga ku wzniesieniu. Droga ku odnalezieniu siebie samej. Droga ku wewnętrznemu światłu. Anioł bowiem jest światłem Boga. Przychodzi doświadczać i wzrastać, zawsze z myślą o drugim człowieku, o dobru ogółu.

Anioły mają perspektywę planetarną. Wszelkie działania podejmują w szerszej intencji, niż tylko dobro i interes własny. Kiedy Ziemski Anioł zintegruje siebie i rozświetli Boską Iskrę w sobie – rozwijają się jego skrzydła i staje się pracownikiem światła. Jest Bożym Posłańcem na Ziemi.

Przepracowanie emocji i poukładanie w sobie ciała bolesnego, to pierwszy krok w kierunku wolności.

 w-przestrzeni-serca.pl

Poczytaj także: 

O pomaganiu innym.

Miłość bezwarunkowa.

Wrażliwość.