Do czego służą bryły platońskie..

Bryły platońskie

Bryły platońskie to inna nazwa wielościanów foremnych.  Platon w swoich teoriach uwzględniał to, że świat tworzą cztery elementy: woda, ogień, ziemia i powietrze. Każdy z tych elementów był wg Platona zbudowany z wielościanów foremnych. I tak np.:

• czworościan (tetraedr) to cząsteczka ognia;
• sześcian (heksaedr) symbolizował ziemię;
• ośmiościan foremny (oktaedr) przedstawiał cząsteczkę powietrza;
• dwunastościan  (dodekaedr) symbolizował kosmos;
• dwudziestościan (ikosaedr) to „uosobienie” cząsteczki wody    

Dla Platona bryły te miały zasadnicze znaczenie, uznawał bowiem, że materia  zbudowana jest z całostek i nie jest podzielna, a całostki te mają charakter  idealny. Nie są bowiem ciałami stałymi, lecz figurami geometrycznymi.  Idealną najprostszą figurą geometryczną jest trójkąt, czyli płaszczyzna  ograniczona najmniejszą liczbą linii prostych.  Według Platona trójkąty są najprostszym elementem budulcowym, podstawową cegiełką,  z której zbudowany się Kosmos.

 Dlaczego tylko pięć brył?

Pitagoras udowodnił, że płaszczyzna dookoła punktu może być zapełniona jednolicie tylko trzema rodzajami wielokątów foremnych: trójkątami, kwadratami albo pięciokątami. Żeby powstało naroże potrzebne są co najmniej trzy ściany oraz suma kątów płaskich w wierzchołku musi być mniejsza od kata pełnego. Wszystkie ściany w przypadku brył platońskich są jednakowe. Zatem jeśli wielokąty foremne tego samego rodzaju maja utworzyć naroże, to takich kombinacji jest właśnie pięć.

Środowisko fizyczne podlegające procesowi ewolucji.

Środowisko fizyczne, które określiłem jako, podlegające procesowi ewolucji, powstanie w momencie wprowadzenia w przestrzeń środowiska biernego, czynnika aktywującego. Miejsca we wszechświecie, gdzie przebiegają procesy ewolucji, posiadają szczególny charakter, „podwójnego środowiska fizycznego”. Istnieje tu nigdy nie zmieniająca, swej formy geometrycznej, materia zbudowana z całostek określonych przez Platona i materia, z której ewoluują się wszelkie formy życia wszechświata. W tych formach odnajdziemy kształty budowy geometrycznej, zgodne z bryłami platońskimi.
Jak z tego wynika, życie może zaistnieć tylko w tym miejscu wszechświata, gdzie do środowiska biernego, dodany zostanie czynnik powodujący jego zmianę.

Proces organizowania przestrzeni wszechświata, należy odróżnić od procesu ewolucji materii wszechświata. W pierwszej kolejności była zbudowana przestrzeń wszechświata. Konstrukcja tej przestrzeni, jest oparta na formach geometrycznych. Bryła czworościanu foremnego, Platon tę bryłę nazwał „tetraedr”, jest podstawową bryłą konstrukcyjną tej przestrzeni. Przestrzeń wypełniona czworościanami, które łączą się wzajemnie tylko swymi wierzchołkami w naturalny sposób, generuje inne formy przestrzenne. W postaci pierwszej, czyli bez łączenia się dwóch lub większej ilości brył występuje ośmiościan foremny, Platon nazywa tę bryłę „oktaedr”. Te dwie bryły są we wskazaniu Platona numerami 1 i 2, trafność jego oceny w kwestii budowy materii, była precyzyjna.
Platon twierdził, że materia zbudowana jest z brył foremnych. Twierdził również, że ta foremna jej struktura nie jest ciałem stałym, tylko samymi figurami geometrycznymi.
Przestrzeń, którą tu opisuję, to zbiór takich figur foremnych, o jakich mówił Platon. Bryły te posiadają tak małe zagęszczenie materii i są, tak małej wielkości, że nie mogą być postrzegane jako stała materia.
Szczególną cechą takiej konstrukcji przestrzennej, jest różnorodność. Lustrzane odbicie czterech trójkątów równobocznych, które wspólnie, tworzą większy w kolejności trójkąt równoboczny, jest symetryczne. Lustrzane odbicie, brył przestrzennych, których podstawami są te trójkąty, nie jest symetryczne.
Taka niesymetryczna przestrzeń geometryczna, posiadająca symetryczną podstawę, daje możliwość do rozwoju wielorakich form przestrzennych a z drugiej strony zabezpiecza powtarzalność rodzaju.
Przestrzeń geometryczna wszechświata w postaci takiej budowy, jest optymalnym miejscem do ewolucji materii. W kolejnych etapach proporcjonalnego powiększania brył geometrycznych, będzie ona uzyskiwała coraz większą gęstość, aż osiągnie stan ciała stałego. W kolejnych etapach ewolucji z takiego ciała stałego w procesie ewolucji biologii, powstanie przyroda. Ostatnim procesem ewolucji jest powstawanie form o coraz mniejszym zagęszczeniu. Tak ewoluuje materia eteryczna, ciała duchowe.