JIDDU KRISHNAMURTI "KSIĘGA ŻYCIA"
PEŁNE SERCE , PUSTY UMYSŁ
Nie ma drogi prowadzącej do prawdy- prawda sama musi do Ciebie przyjść. Prawda przyjdzie do Ciebie jedynie wówczas, gdy Twój umysł i serce będą czyste i pełne prostoty, gdy będziesz miał w sercu miłość, a nie wtedy gdy serce zajęte będzie sprawami umysłu. Kiedy nosisz w sercu miłość, nie mówisz o braterstwie, nie mówisz o przekonaniach, nie mówisz o podziałach czy tez o siłach, które te podziały tworzą, nie musisz szukać pojednania.Jesteś wtedy prostym człowiekiem, bez żadnej etykietki, bez ojczyzny. Oznacza to , że musisz zrzucić z siebie wszystkie te rzeczy i pozwolić prawdzie zaistnieć. Może się tak stać jedynie wówczas, gdy Twój umysł będzie pusty, kiedy przestanie tworzyć. Prawda przyjdzie wtedy bez Twojego zaproszenia, przyjdzie tak szybko i niespodziewanie jak wiatr. Przyjdzie wtedy, gdy najmniej będziesz się jej spodziewał, wyłoni się mglista i niejasna. Pojawi się nagle jak promienie słońca, czysta jak noc. jednak by otrzymać ten dar, musisz mieć pełne serce i pusty umysł. Ty zaś masz pełen umysł i puste serce.
JIDDU KRISHNAMURTI "KSIĘGA ŻYCIA"
KONIEC SMUTKU
Kiedy spacerujesz drogą, możesz obserwować wspaniałość natury, urzekajace piękno zielonych pól i bezkres nieba, możesz słyszeć śmiech dzieci, lecz zamiast tego odczuwasz smutek. Istnieje ból, jaki towarzyszy rodzącej kobiecie, smutek, jaki odczuwamy gdy ktoś umiera, smutek jaki nas ogarnia, gdy oczekujemy czegoś, a to nie nadchodzi, smutek z powodu upadku narodu, którym nikt się nie interesuje, smutek z powodu skorumpowania nie tylko społeczeństwa, lecz każdego z nas jako jednostki. Smutek możemy spotykać takze we własnym domu, gdy uwazniej się przyjrzymy- smutek niespełnienia, smutek własnej małostkowości lub nieudolności i wiele różnych nieuświadomionych smutków. W naszym zyciu pojawia sie także śmiech. Śmiech to coś pieknego. Śmiac się bez powodu, odczuwać w sercu radość bez żadnej przyczyny, kochac, nie oczekując niczego w zamian. Taki smiech zdarza sie nam rzadko. Jesteśmy zniewoleni przez smutek. Nasze życie pełne jest niedoli i konfliktów, jest nieustana dezintegracją i własciwie w ogóle nie wiemy, co to znaczy kochać cąłym swoim istnieniem...
Chcemy znaleźć rozwiązanie, środek , metodę, które pozwolą nam zdjąć z barków to życiowe brzemię. Tak naprawdę nigdy nie przyglądamy się smutkowi. Staramy się uciec przed nim za pomocą mitów, wyobrażeń i spekulacji. Mamy nadzieję znaleźć sposoby na uniknięcie dźwigania jego ciężaru, na ucieczkę daleko w przód, by fala smutku nie mogła nas dogonić.(...) Smutek ma swój kres, lecz nigdy nie kończy się za sprawą określonego systemu czy metody. Smutku nie ma tam, gdzie pojawia się percepcja t e g o c o j e s t .
KONIEC SMUTKU
Kiedy spacerujesz drogą, możesz obserwować wspaniałość natury, urzekajace piękno zielonych pól i bezkres nieba, możesz słyszeć śmiech dzieci, lecz zamiast tego odczuwasz smutek. Istnieje ból, jaki towarzyszy rodzącej kobiecie, smutek, jaki odczuwamy gdy ktoś umiera, smutek jaki nas ogarnia, gdy oczekujemy czegoś, a to nie nadchodzi, smutek z powodu upadku narodu, którym nikt się nie interesuje, smutek z powodu skorumpowania nie tylko społeczeństwa, lecz każdego z nas jako jednostki. Smutek możemy spotykać takze we własnym domu, gdy uwazniej się przyjrzymy- smutek niespełnienia, smutek własnej małostkowości lub nieudolności i wiele różnych nieuświadomionych smutków. W naszym zyciu pojawia sie także śmiech. Śmiech to coś pieknego. Śmiac się bez powodu, odczuwać w sercu radość bez żadnej przyczyny, kochac, nie oczekując niczego w zamian. Taki smiech zdarza sie nam rzadko. Jesteśmy zniewoleni przez smutek. Nasze życie pełne jest niedoli i konfliktów, jest nieustana dezintegracją i własciwie w ogóle nie wiemy, co to znaczy kochać cąłym swoim istnieniem...
Chcemy znaleźć rozwiązanie, środek , metodę, które pozwolą nam zdjąć z barków to życiowe brzemię. Tak naprawdę nigdy nie przyglądamy się smutkowi. Staramy się uciec przed nim za pomocą mitów, wyobrażeń i spekulacji. Mamy nadzieję znaleźć sposoby na uniknięcie dźwigania jego ciężaru, na ucieczkę daleko w przód, by fala smutku nie mogła nas dogonić.(...) Smutek ma swój kres, lecz nigdy nie kończy się za sprawą określonego systemu czy metody. Smutku nie ma tam, gdzie pojawia się percepcja t e g o c o j e s t .
https://www.facebook.com/alina.frey1
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz