W drodze do 5 rasy ludzości cz.2

 

 Sanat Kumara i Hierarchia Wyższego Światła stworzyli Atlantydę od podstaw. Byli oni w pełni świadomi złożoności swojego nowego projektu planetarnego.

Wszystko, przed czym Rada Międzygalaktyczna ostrzegała Sanat Kumarę, zostało zachowane. Było to zagrożenie kolejnym kataklizmem w kolejnych cyklach planetarnych i kosmicznych... Dwoistość i wojny gwiezdne jako katalizatory ewolucji... Ziemianie zostali wrzuceni z powrotem do epoki kamiennej...


Historia Czwartej Rasy składa się z trzech historii Atlantydy. Pierwsza - formacja i rozwój (1500 - 1100 tys. lat p.n.e.). Druga - dobrobyt i potęga (1100 - 400 tys. lat p.n.e.). Trzecia - upadek i śmierć (400 - 12 tys. lat p.n.e.).

Gdy tylko Ziemia ustabilizowała się tektonicznie i klimatycznie, Sanat Kumara i Hierarchia zaczęły budować nową cywilizację. Przywiązali wielką wagę do genetyki.

Obserwując pojedyncze prawo wolnej woli i działania, Sanat Kumara i Hierarchia Wyższego Światła pozwoliły, aby genom wszystkich siedmiu podras Atlantydy został wniesiony przez 26 gwiezdnych cywilizacji z konstelacji Lyry, Syriusza, Plejady, Zeta Seti, Oriona, Alpha Draconisa i innych. Nie wszyscy byli po stronie światła. To odegrało śmiertelną rolę w losach Atlantydy.

Sanat Kumara

W Drodze do 5-tego wyścigu

Nowa ewolucja cywilizacyjna zbiegła się w czasie z kolejną wojną o kontrolę nad Lokalnym Wszechświatem i Układem Słonecznym.

Atlantydzi byli świadkami upadku cywilizacji marsjańskiej, która była kontrolowana przez archontów.

Rada Międzygalaktyczna i Sanat Kumara pozwoliły niektórym z Marsjan na przeniesienie się na Ziemię. Głównym warunkiem było, aby nie prowokować wojen na planecie.

Przydzielono im dużą wyspę Mu na Oceanie Spokojnym, 1300 mil na zachód od dzisiejszego Meksyku. Wyspa ta była jedną z resztek kontynentu Lemuria, który został zniszczony w wyniku uderzenia asteroidy, wybuchów wulkanów i trzęsień ziemi (patrz - W drodze do 5-tej Rasy. Część 1, 11 października 2020 r.).

Mu Island

Osadnicy nie przestrzegali warunków Sanat Kumara i Rady Międzygalaktycznej. Po stłumieniu ludności wyspy, obcy wykorzystali ją jako armię, rozpętując wojnę przeciwko kontynentalnej Atlantydzie.

Ponownie wyposażyli wyspiarzy w czołgi z silnikami diesla, myśliwce odrzutowe, helikoptery i elektryczne łodzie podwodne.

Świadczą o tym obrazy czołgów i samolotów, łodzi podwodnych i helikopterów oraz innych broni masowego mordu na płaskorzeźbach pierwszej świątyni Seti w Egipcie. Kraj ten był wówczas kolonią Atlantydów. W Ameryce Łacińskiej złote figurki przedstawiające czołgi i myśliwce odrzutowe nadal znajdują się w grobowcach zmumifikowanych przywódców Indii.

Marsjanie uzbrajali również armię w pistolety na promienie i bomby próżniowe, pociski balistyczne oraz binarne ładunki chemiczne o gigantycznej mocy, broń atomową i wodorową. Kosmiczne satelity zwiadowcze i stacje orbitalne zostały wystrzelone na niską orbitę ziemską.

Atlantycki arsenał obronny został utworzony przy udziale Sanat Kumara i przyjaznych ras gwiezdnych. Opierał się na Centralnej Piramidzie, która mogła zmieniać energię kosmiczną, oraz na broni częstotliwościowej - mandalach, które stłumiły wroga myślami i narzucały wzorce zachowań.

Marsjanie i Archoni za nimi uderzyli pierwsi. Ich satelity kosmiczne i stacje orbitalne zaczęły intensywnie napromieniowywać całe terytorium Atlantydy falami ultra krótkimi o częstotliwości zombie.

W odpowiedzi, Atlantydzi wykorzystali energię Piramidy do przechwytywania meteorytów i asteroid w przestrzeni kosmicznej bliskiej Ziemi. Zmieniając swoje trajektorie, Atlantydzi zderzyli je ze stacjami orbitującymi i satelitami Marsjan. Kolejne uderzenie astralne Piramidy zniszczyło załogi ocalałych stacji.

Aby zniszczyć Piramidę, Archoni wzieli w powietrze tysiące myśliwców odrzutowych z bombami atomowymi na pokładzie i rakietami balistycznymi z głowicami atomowymi. Ale nie osiągnęli celu, wciąż nad oceanem zniszczonym przez kontrataki energetyczne Atlantydczyków.

Następnie Marsjanie próbowali zdobyć terytorium Atlantydy, lądując dwumilionową armią na południowym, niechronionym wybrzeżu. Pozostałe dwa ataki zostały przeprowadzone z północno-zachodniej wysokości i południowo-wschodnich płaskowyżów kontynentalnych.

Całkowite wyeliminowanie sił lądowniczych zajęło miesiąc. Aby powstrzymać wojnę, Sanat Kumara zezwolił Atlantydom na użycie broni geofizycznej.

Fala magmy, podniesiona z głębi oceanu przez ukierunkowane promieniowanie Piramidy, zaczęła wstrząsać płytą kontynentalną, na której spoczywała wyspa Mu. Powstałe w wyniku tego tsunami zniszczyło i zatopiło dużą flotę i miasta portowe Marsjan.

Tank and Helicopter – Seti the First Temple in Egypt

Gigantyczna wyspa zaczęła powoli tonąć w wodzie, aż zniknęła całkowicie w oceanie.

Archoni wezwali posiłki z Oriona, by zniszczyć Piramidę. Cywilizacja gwiezdna Betelgeuse zaprojektowała Piramidę podwójną z anty-świata na Ziemię.

Nastąpiła zagłada gigantycznych mas materii. Piramida i stolica Atlantydy zostały zniszczone przez eksplozję bezprecedensowej mocy. Na jej miejscu powstał gigantyczny lej, który później stał się morzem śródlądowym.

Opór Atlantydy został przerwany. Wojna na wschodzie, północnym wschodzie i północy kraju trwała przez kilka wieków. Ale do roku 1.000.000 p.n.e. Archoni i Marsjanie dokończyli okupację kontynentu, który został prawie zniszczony przez broń jądrową.

Kosmiczne prawo nieingerencji sił wyższych cywilizacji w sprawy światów niższego rzędu zostało rażąco naruszone. Przyjazne Sanatowi Kumarze rasy gwiezdne interweniowały na jego prośbę. Syriusz i plejady kosmiczne armady zaatakowały flotę Betelgeuse i wypędziły ją z Układu Słonecznego.

Na Ziemi trwały wojny pomiędzy Atlantydami, prowadzone z różnych systemów gwiezdnych. Ciemne Siły również poszły ze sobą walczyć.

W ten sposób cywilizacja Zeta Seti, która nadzorowała Marsjan, przejęła stery Atlantydy od humanoidów z Oriona, osłabionych przez wojny kosmiczne. Ale oni nie mogli utrzymać się przy władzy i zostali zmuszeni do oddania jej Plejadyszom.

Od 800,000 do 400,000 lat p.n.e., rozpoczyna się Złoty Wiek Drugiej Atlantydy. Pod przewodnictwem Sanat Kumara, Wyższej Hierarchii, Plejadyszów, Syriuszów i innych ras światła gwiazd, Atlantydzi osiągnęli bezprecedensowe wysokości w swoim rozwoju. Pod wieloma względami znacznie wyprzedzają nawet obecną (piątą) cywilizację.

W czasach swojego rozkwitu Druga Atlantyda obejmowała ogromne terytorium. Na północnym wschodzie rozciągała się na obecny Ural. Na wschodzie i południowym wschodzie obejmowała całą Europę, Afrykę Północną, Mongolię, Indie, Malezję, Polinezję, Tasmanię i Wyspę Wielkanocną. Na południu - znaczna część Ameryki Łacińskiej. Na zachodzie i północnym zachodzie znajdują się dzisiejsze Stany Zjednoczone i Kanada. Pasmo Wysokogórskie w basenie Oceanu Atlantyckiego znajdowało się w centrum kontynentu atlantyckiego.

W epoce Drugiej Atlantydy, w Atlantydzie aktywnie wcielały się wielowymiarowe Jednostki Światła z Plejady. Populacja osiągnęła trzy miliardy ludzi.

W tym czasie ludzie mieli 48+2 chromosomy i 12 helikopterów DNA. Dziś ludzkość ma 44+2 chromosomy, skręcone w dwie spirale DNA i ośmiokrotnie mniejszą objętość mózgu. Co więcej, 95% jej komórek i 10 helikopterów DNA pozostaje zablokowanych.

Atlantis

Wspólne zarządzanie Pleiadianami, Sanat Kumara i Wyższą Hierarchią Światła podniosło Atlantydę do bezprecedensowego poziomu naukowego i technicznego. Dzięki nim kraj, który został wrzucony z powrotem do epoki kamienia, wkroczył w przestrzeń kosmiczną i erę kwantową.

Atlantyda opanowała wiele planet Układu Słonecznego, fizycznych, astralnych, mentalnych i innych. Każda z nich ma siedem podplanów, które z kolei są podzielone na wiele mniejszych światów. W naszym lokalnym wszechświecie znajdują się 144 podplanety, na których rozwijają się i żyją zamieszkiwane światy.

W Układzie Słonecznym, Atlantydzi zawarli w swojej sferze 13 dużych i 108 małych planet fizycznych, 986 astralnych i ponad 3000 mentalnych. Planety trójwymiarowe nie wszystkie były zamieszkane na poziomie fizycznym, ale były bardzo gęsto zaludnione na planach subtelnych. Z wieloma z nich utrzymywano ścisły kontakt. Do wielowymiarowych podróży wykorzystywano Merkaby.

Wraz z Pleiadianami, Sanat Kumara i Wyższą Hierarchią Światła, Atlantydzi uczestniczyli w budowie infrastruktury energetycznej planety. Obejmowała ona kratę grawitacyjną, siatkę elektromagnetyczną, siatkę krystaliczną 144 (odbijającą i rozszerzającą poziomy świadomości) oraz dyski słoneczne. Globalna sieć kryształów pod ziemią i na powierzchni zarządzała tą infrastrukturą (patrz - The Global Crystals Operation - Part 2, Disclosure News, 1 października 2020).

Kryształy macierzyste odgrywały kluczową rolę na powierzchni. Największy - Ognisty Kryształ - znajdował się w stołecznej Wielkiej Świątyni Ognia. Była to centralna elektrownia kraju. Koncentracja energii słonecznej przechodzącej przez liczne pryzmaty osiągnęła taką moc, że mogła być przekształcona i przekazana na całe terytorium Atlantydy w zasięgu optycznym.

Grid 144

Niektóre samoloty do transportu wewnątrz miast i pomiędzy miastami wykorzystywały promienie Fire Crystal.

Satelity kosmiczne były zasilane przez panele słoneczne składające się z monokryształów. Na stacjach orbitalnych rozmieszczono kryształowe lustra, które w nocy odbijały światło słoneczne na Atlantydzie, oświetlając cały gigantyczny kontynent.

Satelity używały kryształów do monitorowania powierzchni planety. Z ich pomocą Atlantyda miała najdokładniejsze i najbardziej szczegółowe mapy Ziemi.

Mapy te były również używane przez Piątą Rasę. Columbus odkrył Amerykę z dokładną mapą planety przed ostatnią powodzią. Na początku 1700 roku, najstarsze mapy admirała Piri Reisa zostały znalezione w Turcji, przypominając współczesną fotografię lotniczą. Na przykład Antarktyda i Grenlandia były na nich nadal bez obecnej grubej powłoki lodowej, z dokładnymi liniami brzegowymi.

Tesla

Atlantydzi wyciągnęli prąd z powietrza za pomocą generatorów eteru. Takie źródło energii elektrycznej setki tysięcy lat później zostało ponownie odkryte przez Nikolę Teslę pod koniec XIX wieku. Jednak potentaci nie pozwolili mu na publiczne udostępnienie tej technologii, podobnie jak innych jego odkryć.

W nocy z 7 na 8 stycznia 1943 roku, z rąk sabotażystów Otto Skorzeny'ego, Archoni zabili Teslę w pokoju w hotelu New Yorker w Nowym Jorku. Wiele z jego wynalazków jest nadal utrzymywanych w tajemnicy.

W Atlantydzie hodowcy zwierząt, chemicy i botanicy wykorzystywali nie tylko inżynierię genetyczną do tworzenia nowych komórek i struktur krystalicznych, ale także dźwięk i inne wibracje o różnych częstotliwościach.

Atlantydzi posiadali technologie do tworzenia kryształów poprzez materializowanie myśli z atomów Subtelnych Planów. Poprzez pięciowymiarowy układ takich kryształów utrzymywali kontakt z cywilizacjami krystalicznymi w lokalnym wszechświecie.

W ten sposób rasa trzeciej planety Syriusza-B wspomagała ewolucję Atlantydy. Poprzez oddziaływanie kryształów kwantowych na chromosomy, komórki mózgowe i ciała subtelne, rozszerzyła ona paranormalne zdolności Atlantydy.

Atlantis Fire Crystal

Z Syriusza na Ziemię został dostarczony gigantyczny Chintamani - stworzony dla przyciągania Ciał Subtelnych z wyższych wymiarów. Rasy Syriusza wyszkoliły młodych atlantyckich kapłanów do pracy z tym kamieniem w celu stworzenia nowej Atlantydy egregory. Wysokość kolumny przechwytującej Cintamani zależała od energii drugiej czakry, która w Atlantydzie wyglądała jak potężna fontanna we wszystkich kierunkach.

Byli dobrze zorientowani w mechanice falowej i kwantowej. Atlantydzi mieli mechanizmy odczytujące ludzką myśl i wyświetlające ją na ekranie w trójwymiarowej formie. Lekarze pracowali z ciałami eterycznymi, astralnymi i psychicznymi pacjentów, aby wyleczyć ich rany fizyczne i duchowe.

Cintamani

 W celu określenia możliwości dziecka wykonano z niego wykresy różnych częstotliwości za pomocą urządzeń: akustycznych, genetycznych, kwantowych oraz zmierzono prędkość obrotową czakr i ciał subtelnych.

Następnie wszystkie te dane zostały wprowadzone do urządzenia, które dało listę zawodów i specjalności, w których najlepiej ujawnią się talenty przyszłego geniusza. Dzieci badano zwykle w wieku trzech lat.

Najzdolniejsi udawali się do głównej świątyni stolicy, gdzie kapłani z Zakonu Strażników Czasu przeprowadzali egzaminy wstępne. Odczytywali oni informacje z aury dziecka, szczegółowo określali cel jego narodzin i zadanie na najbliższe życie.

W Atlantydzie nie było rozróżnienia między fizyką a metafizyką, astrologią a astronomią, chemią a alchemią, medycyną a magią. Wszystkie te nauki były nauczane przez kapłaństwo. Uczeń z którejkolwiek ze szkół musiał doskonalić swoje umiejętności i opanować wiedzę na poziomie 100% aktywności lewej i prawej półkuli mózgu.

Szkoły chemiczne studiowały alchemię, czyli przemianę jednego pierwiastka fizycznego w drugi. Atlantydzi otrzymywali złoto przemysłowe z ołowiu, rtęci lub cyny. Nazywamy to transmutacją pierwiastków. Złoto i inne metale i kamienie szlachetne nie były cenione w Atlantydzie tak bardzo jak w naszych czasach, ze względu na prostotę i dostępność ich produkcji z wykorzystaniem alchemii.

W szkołach astronomicznych dzieci studiowały astrologię, która jest zupełnie inna niż dziś. W szkołach agronomicznych nauczano inżynierii genetycznej, w szkołach matematycznych - numerologii, a w wyższych - prawa jednego. Szkoły medyczne rozważały typy ciał, korespondencję ciał i ról wcielonych dusz oraz uczyły widzenia i czytania subtelnych aur ludzkich i zapisów akashicznych.

Piri Reis Antarctica Map

Badali czakry, meridiany energetyczne i mutacje związane z oddziaływaniem na różne chromosomy i heliki DNA. W szkołach ujawniły się siły umysłowe dzieci, które poznały wpływ metali, kamieni i roślin na człowieka.

Z powodu prany szyszynka w głowie Atlantydy urosła do wielkości żarówki. Obecny człowiek ma ją wielkości grochu. Rozwinięty gruczoł kontroluje jasnowidzenie, telepatię, telekinezę, lewitację i komunikację z Wyższym Ja.

W razie potrzeby, każdy kapłan może skondensować materię świata mentalnego, aby stać się sztabką złota lub dużym budulcem. Tak wiele piramid zostało zbudowanych w Egipcie i w innych miejscach na całym świecie. Czyste powietrze było powszechnie używane przez Atlantydczyków jako materiał budowlany. Wykorzystywano atomy tlenu, azotu i innych gazów.

W Atlantydzie nie było żadnych fabryk palących. Cała praca była wykonywana przez maszyny i mechanizmy o sztucznej inteligencji i wielofunkcyjne roboty.

Maszyny Atlantis były emocjonalne i inteligentne. Zostały wykonane z wykorzystaniem materii samolotów astralnych i mentalnych.

Atlantyda była pokryta przez kilkadziesiąt sieci elektronicznych, jak nasz Internet. Wszystkie zgromadzone informacje były przechowywane w specjalnych kryształach połączonych z Rekordami Akaskimi.

Ludzie mieszkali w wielopiętrowych, zaokrąglonych domach. Budynki te miały kształt ośmiokąta i sześciokąta torusu, wielopiętrowych cylindrów, a także budynków w kształcie butelek o wysokości do pół kilometra. Były to domy, które przypominały gigantyczne piramidy, eliptyczne i gruszkowate.

Wśród budynków mieszkalnych przeważały najczęściej kształty jarzących się kulek i stożków. Budynki techniczne miały wysokość 100-150 pięter, a trzydzieści do pięćdziesięciu pięter schodziły pod ziemię.

Mieszkańcy przemysłowego Południa pracowali w przedsiębiorstwach produkujących maszyny latające i pływające, urządzenia podobne do naszych komputerów, roboty z SI, statki kosmiczne i stacje orbitalne. Tutaj ucieleśniały się idee wynalazców i projektantów krainy Atlantydy Północnej.

Na przykład zbudowano kuliste i jajowate autonomiczne miasta przeznaczone dla 50-100 tysięcy mieszkańców. Kule te znajdowały się pod ziemią, pod wodą, na orbitujących stacjach kosmicznych i na sąsiednich planetach.

Największym miastem na południu była metropolia składająca się z ośmiu połączonych miast na wybrzeżu. Było ono domem dla 12 milionów Atlantanów.

Mieszkańcy centralnej, płaskiej części kontynentu zajmowali się rolnictwem. Nie było tam żadnych większych miast. Mieszkańcy zajmowali się nie tylko rolnictwem i ogrodnictwem, ale również uprawą cennych skał i kryształów.

Hodowali różne rodzaje latających i pływających dinozaurów i roślin ssaków.

Atlantis Capital

System doskonałych kanałów nawadniających odpowiadał ziemskiej sieci elektromagnetycznej i obejmował całą środkową część kontynentu siecią żeglugową aż do Wschodniego Atlantyku.

Mars

 Centrum kontynentu zajmowały góry o wysokości od 4 do 11 kilometrów.

Ten niewielki obszar został przeznaczony na zwartą rezydencję imigrantów z Marsa, Księżyca i Plutona.

Księżyc i Pluton w tym czasie znajdowały się wśród 12 planet satelitarnych krążących wokół Faetonu.

Na przydzielonej ziemi Marsjanie zbudowali cztery kątowe miasta. Ich architektura znacznie różniła się od architektury Atlantydów pod względem ostrych kątów, występów i iglic.

Domy były budowane w formie prostokątnych równoległościanów i trójkątnych torusów, ułożonych jeden na drugim.

Przypominały one budynki mieszkalne i wieżowce wielu współczesnych stolic i nie były w harmonii z ludzką i naturalną energią.

Północna część Atlantydy była usiana wulkanami i oazami pomiędzy górami. Były częste trzęsienia ziemi i opady skalne. Ze względu na ciągłą zabudowę górską, region ten był najmniej zaludniony.

W fabrykach myślowych Atlantydy i całej ludzkości w tym czasie, eksperymenty były projektowane i przeprowadzane w różnych sferach ducha i materii. Z pomocą cywilizacji Światła Gwiazdy powstały nowe rodzaje zwierząt, minerały, rośliny i sztuczne egregory. Po przeprowadzeniu testów, udane kopie zostały sklonowane i rozprowadzone na całej planecie. Ośrodki naukowe znajdowały się nie tylko na powierzchni, ale również pod ziemią na głębokości od 0,5 do 3 km.

Duży ośrodek został zbudowany w oceanie na głębokości 600 metrów. Jego pracownicy pracowali przy tych samych zadaniach, co naukowcy na ziemi. Po drodze hodowali kryształy półprzewodników i kamieni szlachetnych na dnie oceanu, wypasali stada domowych ryb morskich i bezkręgowców, a w podwodnych ogrodach tuczyli jaszczurki olbrzymie i ssaki.

W centrum atlantyckiej stolicy stało pięć piramid: jedna gigantyczna i cztery mniejsze. Za okrągłym kanałem wodnym, który ją otaczał były świątynie i muzea, biblioteki i galerie sztuki.

W następnym pierścieniu wokół centrum znajdował się budynek rządowy, szkoła duchowna, teatry muzyczne i uniwersytety. Do zewnętrznego miasta przylegały do niego wieżowce mieszkalne. Przy wejściu do wewnętrznego systemu kanałów stolicy stała 800-metrowa latarnia morska.

Mieszkańcy mówili po sanskrycku. Pisali na najcieńszych kryształowych płytkach z piórami elektrycznymi. Teksty można było zilustrować formami myślowymi, holograficznie odciśniętymi na folii.

Formy myślowe i teksty były replikowane przy pomocy maszyn laserowych. W miastach znajdowały się bogate biblioteki. Przez tysiące lat przechowywano w nich miliony książek i starożytnych rękopisów wpisanych na misternie opalonych skórach dinozaurów.

Wszystkie zgromadzone informacje były przechowywane w sztucznych kryształach. Na nich Atlantydzi nagrywali nie tylko teksty, ale także dźwięki, kolory, zapachy i holograficzne obrazy zdarzeń. Współcześni naukowcy niedawno znaleźli niektóre z kryształów pod piramidą Cheopsa, ale nie potrafią ich jeszcze rozszyfrować.

Do 400.000 p.n.e. Druga Atlantyda osiągnęła swój szczyt. Ale potem zaczęła zanikać.

 

https://www.disclosurenews.it/on-the-way-to-the-5th-race-part-2-qa-with-lev/ 

https://www.disclosurenews.it/on-the-way-to-the-fifth-race-part-1/