Rękopis Wojnicza został odkryty w 1912 roku we Włoszech. To księga pełna ilustracji, diagramów i tajemniczego pisma. Od dziesięcioleci setki kryptografów próbuje odszyfrować zapis tekstu. Jaką zagadkę skrywa w sobie ten manuskrypt?
Nieznana światu księga
Rękopis Wojnicza trafił w 1912 roku do rąk pochodzącego z Polski, amerykańskiego antykwariusza Willfrieda Voynicha (Michała Wojnicza).Księgę tę nabył z jezuickich zasobów z włoskiej willi Mondragone we Frascati pod Rzymem.
Trzy lata później w Chicago pierwszy raz zaprezentowano całemu światu to niezwykłe dzieło, którego tytułu, ani autora nikt nie znał.
I od tamtej pory manuskrypt ten stał się istną zagadką, najbardziej tajemniczym rękopiśmiennym zabytkiem kultury średniowiecza.
Rękopis Wojnicza i jego zawartość
Cała, oprawiona w skórę księga liczyła 272 pergaminowe strony w formacie 15 na 22,5 cm.Pokrywały je rysunki roślin, ludzi, gwiazd i innych obrazów, które przypominały niekiedy te pochodzące wprost spod mikroskopu.
W sumie Rękopis Wojnicza zawierał milion detali graficznych i 170 tysięcy znaków.
Najbardziej tajemniczą częścią księgi jest jej tekst.
Napisany odręcznym pismem, od lewej do prawej strony, bez żadnych poprawek w zupełnie niezrozumiałym dla nikogo języku.
Początkowo sugerowano, że rękopis jest magiczną księgą lub zielnikiem, ponieważ prawie każda strona zawierała jakieś botaniczne lub graficzne rysunki, które były co prawda niezbyt profesjonalne, ale wiarygodne.
Narysowano je tuszem w odcieniach zieleni, brązu, żółci, czerwieni i niebieskiego.
Na podstawie rysunków naukowcy wyodrębnili sześć sekcji rękopisu:
1 – botaniczną z rysunkami 113 niezidentyfikowanych gatunków roślin;
2 – astronomiczną i astrologiczną m.in. z wykresami, rysunkami słońca i księżyca, symbolami znaków zodiaku (Ryb, Byka, Strzelca);
3 – biologiczną z mnóstwem miniaturowych rysunków przedstawiających m.in. nagie kobiece ciała;
4 – kosmologiczną ze złożonymi na kilku foliach rysunkami przedstawiającymi różne geograficzne formy;
5 – farmaceutyczną z ponad 100 rysunków różnych gatunków ziół i roślin leczniczych
6 – przepisy kulinarne zawierające ciągłe strony tekstu wydaje się z dokładnym opisem, jak pociąć daną roślinę, co z nią zrobić itd.
Wielka niewiadoma
Nikt nigdy nie poznał autora tegoż dzieła.Zakładano, że Rękopis Wojnicza musiał stworzyć ktoś pokroju Leonarda da Vinci, ktoś wybitnie zdolny, z otwartym umysłem, ktoś, kto pokusił się
o stworzenie własnego rodzaju pisma.
Niektórzy zakładali również, że Rękopis Wojnicza to dzieło utraconego plemienia Izraela, Azteków, a nawet kosmitów.
Sugerowano także, że manuskrypt jest wielką falsyfikacją, żartem, pozbawionym sensu tekstem, który napisano tylko po to, aby oszukać kolekcjonerów unikatowych ksiąg.
Jednak na przełomie lat 2009/2011 przeprowadzone próby datowania powstania księgi metodą radiowęglową przez naukowców z Uniwersytetu w Arizonie, udowodniły, że Rękopis Wojnicza powstał w latach 1404-1438.
Wiadomo także, że pierwszym posiadaczem księgi, o którym wiemy, był żyjący w XVII wieku w Pradze czeski alchemik Georg Baresch.
Kiedy zmarł, manuskrypt trafił do zbiorów dwóch naukowców.
Kolejne 200 lat to luka w „życiorysie” rękopisu aż do pamiętnego dnia, kiedy to odkrył go Wojnicz.
Próby odszyfrowania
Przez kilkadziesiąt lat rzesze najwybitniejszych kryptografów, statystyków i lingwistów próbowało odkryć tajny kod tekstu.Wiele analiz językowych nie przyniosło żadnych rezultatów.
Język, którym napisano księgę w niczym nie przypomina żadnego języka europejskiego.
Na początku 2014 roku świat obiegła informacja, że profesor lingwistyki stosowanej w University of Bedfordshire w Anglii, Stephen Bax zidentyfikował 14 słów z rękopisu, wśród których znajdują się te przypominające m.in. jałowiec, kolendrę, centurię, bawełnę, szafran, taurus (byk), ciemiernik, chaber, Chiron, czarnuszka i konopia.
Profesor Bax podkreślał przy tym, że Rękopis Wojnicza nie jest oszustwem, jak niektórzy twierdzili.
Uważa, że wiele w nim podobieństw do liter w zwrotach łacińskich i greckich, a także do języka bliskowschodniego i azjatyckiego.
Sugeruje, że być może tekst powstał właśnie w rejonach Azji.
Czy Rękopis Wojnicza był zielnikiem, szarlatańską księgą, magicznym zbiorem naturoterapii czy jeszcze czymś innym?
Miejmy nadzieje, że wkrótce naukowcy i badacze jego treści dostarczą nam bardziej szczegółowych i potwierdzonych informacji na ten temat.
Tymczasem cenny Rękopis Wojnicza jest przechowywany od 1969 roku w bezpiecznym miejscu w zbiorach Biblioteki Beinecke Uniwersytetu Yale.
Jego zawartość w formie cyfrowej jest udostępniona na stronie internetowej biblioteki.
https://www.tajemnice-swiata.pl/rekopis-wojnicza/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz