Psy nie umierają, lecz zasypiają w naszych sercach

A ta powyżej to moja sunia...

autor blogu

Nigdy nie prosił o nic w zamian. Dawał mi wyłącznie bezinteresowną miłość, powitanie po powrocie do domu, wyrozumiałe spojrzenie, dziurkę w kanapie. Psy nie znają przeszłości, ani przyszłości. Rozumieją i przyswajają uniwersalny język, o którym czasem zapominamy: emocje. Psy to nasi wspaniali przyjaciele.

Śmierć zwierzaka bardzo przypomina trud i ból, przez jakie musimy przejść, kiedy doświadczamy utraty kogoś bliskiego. Wiemy, że wielu ludzi może się z tym nie zgodzić. Niektórzy mogą nie rozumieć istoty roli, jaką odgrywają w naszym życiu zwierzęta. To jednak niemal pewne, że te osoby nie czytają teraz tego artykułu.
Pustka wywołana utratą tak istotnej pociechy w naszym życiu, stanowi przepaść. Niegdyś każdego dnia wypełniała ją radość. Stanowiła ona element naszej codzienności i pozwalała nam ukoić nerwy.
Psy to często najwierniejsi odbiorcy naszych pieszczot, kompani którzy wiecznie tulą się do naszego łóżka. To one pierwsze się budzą i ostatnie kładą spać. To one były swoistym „odkurzaczem” w naszym domu i zawsze potrafiły odczytać smutek z naszych oczu.
Jak miałabyś nie cierpieć w wyniku ich utraty? Tej pustki nigdy nie da się wypełnić. Ta rana, choć teraz bolesna, powoli przekształci się w pełne miłości wspomnienia i przyjemne sceny. Pozostanie pamięć o wyjątkowych emocjach, które wzbogacały i wypełniały nasze życie.
Porozmawiajmy dziś o tym temacie i poznajmy pewne sposoby radzenia sobie ze śmiercią naszych zwierzątek.

1. Gdy psy odchodzą swobodnie żałuj i wyrażaj swoje emocje

Niektórzy ludzie boją się przyznać, że cierpią w wyniku utraty zwierzęcia.
Psy są jednak żywymi istotami, które stanowiły część naszego życia i serca. Nie bój się szczerze wyrażać bólu, jaki odczuwasz. To prawda, że nie każdy cię zrozumie, jednak zawsze znajdzie się ktoś, kto będzie wiedział jak się czujesz.



To czy ktoś cię rozumie, lub nie – to jego problem. Twoja rzeczywistość należy do ciebie. To ty ją odczuwasz, żyjesz w niej i rozporządzasz nią. Będziemy doświadczać podobnego bólu podczas różnych strat w naszym życiu. Zawsze pojawi się faza odrzucenia, gniewu, smutku, aż wreszcie nastąpi akceptacja.

Płacz, kiedy tego potrzebujesz i zawsze pamiętaj o innych członkach twojej rodziny. Pomagaj swoim dzieciom pozwalając im wyrażać swoje emocje odpowiadając na wszystkie ich pytania oraz uwalniając cierpienie, które pewnie skrywają w środku.
Wszystkie emocje nazywaj po imieniu. Wyrażaj słowami to co masz na myśli, lecz przede wszystkich unikaj poczucia winy. Kiedy umiera nasze zwierzątko zadajemy sobie pytanie, czy mogliśmy jakoś temu zapobiec, lub co zrobiliśmy źle?
Unikaj obsesji. Robiłeś dla co tylko mogłeś i bądź pewny, że twoje psy są ci wdzięczne za całą okazaną im miłość. To właśnie dzięki tobie ich życie było pełne.

„Psy nigdy nie umierają, one zasypiają obok naszego serca. Nie wiedzą jak się umiera. Są zmęczone, mają swoje lata i ich kości nie są już takie jak kiedyś. Oczywiście, że nie umierają. Gdyby tak było, to przecież nie chciałyby przez cały czas wychodzić na dwór…”
-Ernest Montague-

2. Naucz się żyć rutynami

To najtrudniejsza rzecz. Nasz pies, nasz kot stanowiły nieodłączną część naszej codziennej rutyny. Były naszym cieniem, naszym współsprawcą, naszym szpiegiem i małym spryciarzem, kochającym uściski, zabawy i pieszczoty.



Musisz zdać sobie sprawę, że radzenie sobie z bólem wywołanym przez zmianę swoich schematów będzie bardzo trudne. Od pierwszych dni rozstania ze swoją pociechą nie staraj się na siłę wyplenić tych zwyczajów.
Jeśli po przyjściu do domu zazwyczaj siadałeś z psem na kanapie, to rób tak nadal. Jeśli o pewnych porach chodziłeś do parku, to kontynuuj spacery przez kilka kolejnych dni. To będzie dobry sposób na pożegnanie się z nim jednocześnie chroniąc swoje najlepsze wspomnienia.
Pomyśl o tym jak witał cię, kiedy wchodziłeś do domu, lub jak chodził za tobą krok w krok. Trzymaj się tych dobrych chwil i na ich podstawie buduj swój nowy schemat każdego dnia.
Uśmiechaj się, kiedy myślisz o swoim psie. Nie skupiaj się na jego cierpieniu, na jego chorobie czy demencji, lecz raczej na pozytywnych uczuciach, jakie w tobie wzbudzał. To on poprzez pokazanie ci, czym jest bezwarunkowa miłość pomógł ci stać się bardziej ludzką, pełniejszą istotą.

3. Uświadom sobie, że twój przyjaciel jest niezastąpiony

Nie rób tego. Kiedy umiera twoje zwierzątko nie staraj się natychmiast znaleźć innego, którego zadaniem będzie uwolnienie cię do bólu. Zwierzęta, podobnie jak ludzie, są niezastąpione.
Twój pies, twój kot są wyjątkowe. Ich niuanse, charakter razem ze wszystkim tym, co wniosły do twojego życia, są jedyne w swoim rodzaju. Wszystko to odciśnie swój ślad w twojej pamięci.
Daj sobie czas na dopasowanie się do zmian jeśli tego potrzebujesz. Nigdy nie staraj się wypełnić pustki po nich inną istotą. Każde zwierze jest wyjątkowe i wzbogaca nas swoją obecnością, oddechem i radością. Nie możesz o tym zapomnieć.

Czy psy idą do nieba? Jestem pewny, że będą tam prędzej niż ktokolwiek z nas.
-Robert Louis Stevenson-