Wzniesienie jest otwartym sercem

21 maja 2021 r. przez Steve Beckow


Kiedy wróci mi pamięć i jeśli kiedykolwiek będę robił kolejny program radiowy z Michaelem, myślę, że chciałbym go nazwać Otwarte Serce. Dlaczego? Ponieważ Wniebowstąpienie jest w rzeczywistości pełnym i trwałym otwarciem serca.

Było tak wiele dyskusji wśród klasycznych mędrców o tym, że hridajm lub otwór serca jest zamknięty. Pozwolić ja widzieć jeżeli mogę znajdować dobry jeden.

Sri Ramana Maharshi nazwał zamknięty hridayam granthi lub węzłem niewiedzy.

"[Serce] jest siedzibą Dżnanamu, jak również granthi [węzła niewiedzy]. Jest ono reprezentowane w ciele fizycznym przez otwór mniejszy niż najmniejszy punkt szpilki, który jest zawsze zamknięty [zamknięte hridayam lub otwór serca].

"Kiedy umysł opada w dół w Kevalya Nirvikalpa [samadhi lub Brahmajnana], otwiera się, ale zaraz potem znów się zamyka. Kiedy sahaja [nirvikalpa samadhi] jest osiągnięte, otwiera się na dobre." (1)

To sahaja nirvikalpa samadhi jest tym co my nazywamy Wniebowstąpieniem i tym co on nazwałby mukti, moksha, lub wyzwoleniem. W przypisach zamieszczę znacznie pełniejszy opis tego wydarzenia, tak jak się ono dla niego zamanifestowało. (2)

Hridayam lub granthi jest zawsze zamknięte. Ale w tymczasowym lub stałym otwarciu serca, otwiera się i pozostawia osobę zalaną wewnętrznym tsunami miłości. Jeśli lub kiedy to doświadczenie dojrzeje, otwiera się w Ocean Miłości.

Jeśli idziemy w górę Drabiny Jakuba świadomości, a Matka powiedziała, że możemy przeskoczyć pewne kamienie milowe, powinniśmy napotkać to tymczasowe otwarcie serca, kiedy kundalini osiągnie czwartą czakrę.

Nie zdziwiłbym się, gdybyśmy pominęli następny klasyczny poziom oświecenia przy szóstej czakrze i przeszli bezpośrednio do siódmej. Oświecenie tam nazywane jest Brahjmajnana, Urzeczywistnienie Boga, lub kevalya nirvikalpa samadhi.

Następnie następuje kulminacyjne wydarzenie, sahaja nirvikalpa samadhi, które sprawia, że otwarcie serca staje się kompletne i trwałe. Od tego momentu przeżywamy nasze życie zanurzeni w morzu, w atmosferze miłości.

Gdybym szukał synonimu dla Wniebowstąpienia, to byłoby to dla mnie to: Pełne i trwałe otwarcie hridayam czyli otworu serca, znanego również jako granthi czyli węzeł niewiedzy.

Przypisy

(1) Ramana Maharshi w S.S. Cohen, Guru Ramana. Wspomnienia i notatki. 6 wydanie. Tiruvannamalai: Sri Ramanasramam, 1993, 96.

Brahmajnana jest oświeceniem siódmej czakry; sahaja jest poza systemem siedmiu czakr.

(2) Oto bardziej szczegółowy opis wniebowstąpienia autorstwa Sri Ramany:

"Nexus ciała i Jaźni nazywany jest granthi [węzeł niewiedzy; znany również jako hridayam lub otwór serca].  Tylko dzięki temu połączeniu z Jaźnią jest się świadomym ciała.

"To ciało jest nieczułe. Jaźń jest czystą świadomością. ...

"O dziecko, otoczone rozproszonym światłem czystej świadomości ciało funkcjonuje. ...

"Nawet jak subtelne siły jak prąd elektryczny przechodzą przez widzialne przewody, światło świadomości przepływa przez nadi [nerw] w ciele.

"Kiedy wylewne światło świadomości świeci tylko w atma nadi, nic innego nie świeci poza Jaźnią.

"Wszystko, co pojawia się przed (takim jnani) nie ma oddzielnego istnienia. Zna on Jaźń tak wyraźnie, jak ignorant swoje ciało".

"Ten, dla kogo atman [Jaźń, Chrystus, dusza] sam świeci, wewnątrz, bez i wszędzie, tak (wyraźnie jak) przedmioty dla ignoranta, nazywany jest tym, który przeciął nexus. ...

"Jak rozgrzana żelazna kula pojawia się jako kula ognia, tak to (ciało) rozgrzane w ogniu samopoznania, świeci jako Jaźń.

"Stare vasanas [podstawowe kwestie] odnoszące się do ciała, (umysłu i tak dalej) zostają zniszczone. Będąc wolnym od świadomości ciała, nigdy nie ma się poczucia sprawstwa.

"Ponieważ taka osoba nie ma poczucia sprawstwa, jej karma, jak się mówi, jest całkowicie zniszczona. Ponieważ nie istnieje nic poza Jaźnią, nie powstają u niego żadne wątpliwości. Gdy węzeł zostanie przecięty, nie jest się już nigdy więcej związanym. Jest to uważane za stan najwyższej mocy i najwyższego pokoju [tj. wniebowstąpienia]." (Sri Ramana Maharshi w Vasistha Ganapathi, ed., Sri Ramana Gita. Tiruvannamalai: Sri Ramanashramam, 1977, 49-55).