19 lutego 2023 roku Steve Beckow
Nasze wazany pozostawiają nas z ogromnymi ... errr ... umiejętnościami.
Wazana lub podstawowy problem jest jak niekończący się głód. Nie ważne jak bardzo ją karmimy, ona trwa i chce więcej naszej energii. Na samą myśl o tym robi mi się niedobrze.
Niemniej jednak, prawdą jest również, że każda waza ma srebrne podszewki.
Kiedy uporamy się z wazaną, może się okazać, że pozostała nam doskonała umiejętność.
Znacznie rozszerzyłem i poprawiłem Vasanas: Preparing for Ascension by Clearing Old Issues. Możesz ją pobrać tutaj: https://goldenageofgaia.com/wp-content/uploads/2022/11/Vasanas-Preparing-for-Ascension-R2.pdf
Mam przyjaciela, Johna, którego rodzina mieszkała na szczycie góry. Kiedy jego tata szedł do pracy, rodzina nie miała możliwości zejścia z niej.
John stał się więc doskonałym networkerem. Zaprzyjaźnił się z każdym na górze, aby nie zostać bez wyjścia, gdy on lub rodzina będą tego potrzebować. Pomagał innym, budując swój kapitał społeczny.
W czasie teraźniejszym urządzał przyjęcia, utrzymywał kontakt ze swoim kręgiem itd. Kiedy zobaczył, że robi to wszystko w służbie dla wazany, prawda go uwolniła.
ALE nadal zachowywał umiejętności doskonałego networkera. Po prostu nie był prowadzony przez swój starożytny i przestarzały koncern. Umiejętność, którą rozwinął jako networker, okazała się być srebrną podszewką.
Mogę przytoczyć mój własny przykład, jak również. Mój tata nazywał mnie leniwym, beznadziejnym, dobrym do niczego. Cóż, pokażę mu to.
Książki, bazy danych, eksponaty kulturalne jako historyk, największa kolekcja artefaktów w historii Narodowego Muzeum Człowieka, reinterpretacja kilku dziedzin nauki (kultura popularna, badanie artefaktów, historia kultury, duchowość międzykulturowa) ... czy zrobiłem wystarczająco dużo?
Cóż, tak, zrobiłem wystarczająco dużo ... aby zademonstrować sobie (mojego ojca już tu nie ma), że nie jestem leniwy i nie jestem dobry. Ale vasana jest żarłoczna. Wie tylko "Więcej!"
***
Nieważne, jak bardzo karmimy vasanę, ona trwa i chce więcej naszej energii.
Jest taka choroba skóry, która swędzi, a kiedy ją podrapiemy, na chwilę robi się lepiej, a potem swędzi gorzej. Wazana jest właśnie taka. Trudno jest polubić vasanę. A jednak kochanie jej jest niezbędne, jak się przekonuję, do tego, żeby wazana odeszła.
A kiedy vasana odejdzie, widzimy, że zostajemy z umiejętnością. Widzimy jeden sposób, w jaki nasze cytrynowe życie (jeśli takie jest) zamienia się w lemoniadę.
Znacznie rozszerzyłem i poprawiłem Vasanas: Preparing for Ascension by Clearing Old Issues. Możecie ją pobrać tutaj: https://goldenageofgaia.com/wp-content/uploads/2022/11/Vasanas-Preparing-for-Ascension-R2.pdf
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz