Luty 22, 2023 przez Steve Beckow
Nastoletnia studentka uniwersytetu szukająca pracy
Mam młodą przyjaciółkę, która jest dla mnie jak wnuczka i dzięki niej poznałem wielu 25-36-latków.
Ich sytuacja jest bardzo smutna. Są całkowicie chętni. I mają pomysły. Ale są to takie pomysły, które odzwierciedlają ich sytuację.
Ich sytuacja to brak możliwości. Automatyzacja odebrała im większość pracy. Baby Boomers byli pierwszym pokoleniem, którego rodzice chcieli, by wysłano ich na studia i mogli sobie na to pozwolić. Teraz koszty są zbyt wysokie, a pracy, by zarobić pieniądze, jest mało.
Nasi dzisiejsi młodzi mężczyźni i kobiety mogą być pierwszym pokoleniem, które stanie w obliczu wymuszonej bezczynności od czasów Wielkiego Kryzysu.
G/NESARA (Global/National Economic Security and Reformation Act) zmieni to wszystko i nie może nadejść zbyt szybko. (1)
Do tego czasu, jak będą żyły nasze dzieci? Nie mają one takich możliwości edukacyjnych, jakie my mamy. Niektórzy z młodzieży, którą poznałem, nie lubią czytać. Wolą, aby mówiono do nich w filmach, wideo, podcastach itp.
W ich rozmowach widać niewielką świadomość dużych organizacji korporacyjnych i ich funkcjonowania, niewielką świadomość nawet sytuacji pracy w zespole.
Nie ma dla nich miejsc pracy na poziomie podstawowym, gdzie mogliby się nauczyć jak działa zespół, a gdyby były, to byłyby to miejsca pracy na poziomie podstawowym do nikąd. Firmy mają niewiele pionowych wymiarów, o których można mówić. Nie ma miejsca na awans. I nie ma żadnych zachęt finansowych.
Mogą dostać głównie nisko płatną pracę lub pracę na zlecenie. Brak bezpieczeństwa. Żadnej przyszłości. I, co ciekawe, nie ma nikogo, kto mógłby się w ich imieniu spierać.
Wyobrażam sobie, że dzisiejsza młodzież nawet nie wie, co ją uderzyło. Prawdopodobnie myślą, że ta sytuacja jest po prostu taka, jaka jest.
Jednym z pierwszych projektów, które zamierzam rozpocząć po Rewalu, a przed NESARA, jest Projekt Vancouver. Będzie to wzięcie jednego konkretnego obszaru i zbudowanie z niego miasta marzeń.
Jedną z pierwszych części tego marzenia, które wprowadzę w życie jest program zatrudnienia dla młodzieży. Sercem programu jest element "degree-by-apprenticeship". Młody entuzjasta krajobrazu uzyskałby dyplom w dziedzinie architektury krajobrazu na przykład poprzez szkolenie w miejscu pracy.
To znacznie przyspieszyłoby proces edukacji, zwłaszcza jeśli weźmiemy pod uwagę, że mówimy o ludziach, którzy nie cieszyli się dostępem, jaki my mieliśmy.
Ponieważ żyją w mowie (dorastałem żyjąc w tekście), wyobrażam sobie, że nasze firmy będą musiały się zmienić, aby umożliwić im ekspresję poprzez pracę.
Michael powiedział, że nie można naprawić problemu po prostu rzucając na niego pieniądze. Chociaż uczynię młodzież priorytetem, nie zamierzam niczego przyspieszać. Być może zapewnimy tymczasowy program pomocowy, a następnie upoważnimy grupę przedstawicieli młodzieży do zaprojektowania programu, który da ich braciom i siostrom środki na realizację ich marzeń. Póki są jeszcze młodzi.
Jestem zaskoczony, że młodzież, którą poznałem, pozostała tak "przyzwoita" w obliczu bardzo surowego traktowania, jakie otrzymali od społeczeństwa, które zautomatyzowało ich przyszłość.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz