W 2013 roku NASA udostępniła film z erupcji na Słońcu, która pozostawiła na jego powierzchni szczelinę ognia o długości ponad 200 000 mil.
Ogromna słoneczna przepaść - głęboka na co najmniej 12 400 mil (20 000 kilometrów) i 10 razy dłuższa - otworzyła się na powierzchni Słońca 3 kwietnia, jak podaje Kosmiczna Pogoda.
Masywna szczelina, która spowodowała uwolnienie potężnych strumieni namagnetyzowanego wiatru słonecznego, została odkryta przez Obserwatorium Dynamiki Słonecznej NASA.
Satelity działające w skrajnie ultrafioletowej części widma elektromagnetycznego, a także teleskopy naziemne przystosowane do obserwacji w podczerwieni, były w stanie przybliżyć erupcje. W ciągu weekendu odnotowano dwa wcześniejsze rozbłyski słoneczne.
Brytyjskie biuro meteorologiczne Met Office potwierdziło wyrzucenie dwóch "erupcji włókien" z kanionu w południowo-środkowej części Słońca i wystrzelenie ich w przestrzeń kosmiczną.
Pierwszy wybuchł ze Słońca 3 kwietnia około godziny 11.00 EDT (1500 GMT), drugi zaś nastąpił 4 kwietnia około godziny 17.00 EDT (2100 GMT).
Według Met Office, erupcjom towarzyszyły koronalne wyrzuty masy (CMEs) - wyrzuty naładowanej plazmy z górnej atmosfery Słońca (korony).
Koronalne wyrzuty masy, po dotarciu do Ziemi, wywołują burze geomagnetyczne, które, jeśli są silne, mogą zakłócać łączność satelitarną i uszkadzać elektronikę na orbicie.
Takie procesy często przynoszą ze sobą zorze polarne, a Met sugeruje, że kilka z nich może być obserwowanych na ziemskim niebie, głównie w regionach wysoko położonych (wokół Arktyki i Antarktyki) pod koniec tego tygodnia.
Pole magnetyczne Ziemi jest najsłabsze powyżej biegunów, a namagnesowane cząstki z CME wnikają głębiej w ziemską atmosferę w tych regionach.
To właśnie interakcja między cząstkami słonecznymi a cząstkami znajdującymi się w atmosferze jest odpowiedzialna za kolorowe pokazy.
Pomimo obecnych intensywnych wiatrów słonecznych związanych z ognistym kanionem, ogólna aktywność słoneczna jest stosunkowo niewielka. Według Meteorologów, Słońce dopiero zaczyna budzić się z przedłużającego się minimum słonecznego.
Minimum słoneczne to okres niskiej aktywności słonecznej w 11-letnim cyklu słonecznym, podczas którego zmniejsza się aktywność plam i rozbłysków słonecznych. Naukowcy przewidują, że w najbliższych latach aktywność słoneczna nabierze tempa, osiągając szczyt około 2025 roku.
W 2013 roku NASA udostępniła nagranie wideo z erupcji na Słońcu, w wyniku której na jego powierzchni powstała szczelina ognista o długości ponad 200 000 mil.
**Source
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz