Wiecie, Lee ma rację.
Cieszę się że jako Amerykanin sam miał okazję doświadczyć stronniczości i wręcz głupoty rodzimego dziennikarstwa. Flagowa stacja poświęcona wiadomościom,CNN, często przypomina cyrk, więc to, co Lee mówi, że dzienniki to rozrywka to czysta prawda. Rodzaj rozrywki zależy od gustów publiczności a gusta przeciętnych Amerykanów są mało wyrafinowane. Pamiętajmy jednak, że to nie Amerykanie wpadli na ten pomysł, że ludzi trzeba zabawiać. "Chleba i igrzysk" domagał się już rzymski plebs. Rodzaj rozrywki więc, jak wszystko inne, zależy od poziomu świadomości a o ten każdy powinien dbać samodzielnie. Wszyscy żyjemy w czasach wymagających świadomego wyboru w absolutnie wszystkim. Co do listy filmów uznanych za historyczne, to bardzo się dziwę kilku pozycjom. Niby kto o zdrowych zmysłach pomyślałby, że 300, oparty na komiksie Marvela ma cokolwiek wspólnego z jakąś historią? To samo z Pocahontas, filmem dla dzieci. To samo z Shakepeare in Love, który w bardzo przenośny sposób spekuluje o tym, jak życie i sztuka się wzajemnie przeplatają i na siebie wpływają. Shakespeare wciąż jest enigmą i nią prawdopodobnie już pozostanie, geniusz jego twórczości jednak także przetrwa, a jest to geniusz w pełni świadomy potęgi metafory języka używanego w celu snucia opowieści znacznie dalej wybiegających poza opis akcji jego dramatów. Snucie takich opowieści jest tak samo stare, jak sama Ludzkość i moim zdaniem jest to nasz prawdziwy Nagi instynkt. Dla zrównoważenia tej trochę naiwnej listy 15 "najmniej historycznych" filmów przytaczam listę "najbardziej historycznych" zdając sobie sprawę, że obie są fikcje co zresztą od razu widać.
Julita Gonera
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz