Nawyki, których nie możemy porzucić, mogą być bardzo trudne - nie tylko trudno je zmienić, ale mogą mieć negatywny wpływ na nasze życie i sprawiają, że czujemy się źle sami ze sobą.
W tym wpisie chciałabym opowiedzieć o kilku rzeczach, które pomogły mi okiełznać kompulsywne nawyki.
Powinienem wyraźnie zaznaczyć, że nie mówię o pełnych uzależnieniach, w przypadku których nie mam kwalifikacji, by pomagać, ale o rzeczach, które wydają mi się kompulsywne. Zakupy, media społecznościowe, porno, palenie papierosów, jedzenie ciastek, obgryzanie paznokci. Niektóre z nich można sprowadzić do poziomu pełnoprawnych uzależnień, ale najczęściej są to rzeczy o niższym poziomie, z którymi naprawdę trudno zerwać.
Nie jest to pełny przewodnik po tym temacie, ale kilka ważnych pomysłów do wykorzystania.
DLACZEGO MAMY KOMPULSYWNE NAWYKI
Nie jesteśmy idiotami - w większości przypadków nie robimy nieprzyjaznych rzeczy z zamiarem wyrządzenia sobie krzywdy. Robimy je, ponieważ ten niekorzystny nawyk zaspokaja jakąś potrzebę.
Może to być coś w rodzaju potrzeby:
Nudzę się i chcę poczuć dopaminę
Czuję się źle ze sobą i chcę zrobić coś przyjemnego, żeby o tym nie myśleć
Czuję się niezręcznie w sytuacjach społecznych i potrzebuję rozproszenia uwagi
Jestem zestresowany i potrzebuję mechanizmu radzenia sobie z problemami.
Można zauważyć, że te powody są zazwyczaj związane z radzeniem sobie z czymś niewygodnym lub stresującym.
Ważne jest, aby to zrozumieć, ponieważ jeśli po prostu przestaniemy wykonywać kompulsywny nawyk, pozbędziemy się mechanizmu radzenia sobie, nie znajdując innego sposobu na zaspokojenie potrzeby.
Co można zrobić, by zastąpić nawyk kompulsywny, tak by nadal móc zaspokajać swoje potrzeby? Jeśli chodzi o rzucanie palenia, próbowałem medytacji, biegania, pompek, pisania dziennika, masowania ramion, oddychania, rozmawiania z ludźmi. Możesz wypróbować te lub inne pomysły i sprawdzić, co Ci pomoże.
USUŃ OSĄDY, DODAJ WSPÓŁCZUCIE
Zazwyczaj jesteśmy dość osądzający w stosunku do naszych kompulsywnych nawyków. Jest to część nas samych, której nienawidzimy, albo potwierdzenie, że jesteśmy w jakiś sposób źli lub nieodpowiedni.
Tego rodzaju surowa ocena jest mechanizmem obronnym, który ma nam pomóc w poprawieniu się. Jeśli będziemy dla siebie surowi za "złe" zachowanie, może doprowadzimy się do porządku, prawda? Cóż, istnieją liczne badania, które dowodzą, że to nie działa. Bicie się w piersi tylko sprawia, że zaczynamy pożądać naszych kompulsywnych mechanizmów radzenia sobie z problemami, ponieważ teraz czujemy się źle ze sobą i jesteśmy zestresowani.
To, co według mnie działa o wiele lepiej, to współczucie dla samego siebie. Stresuję się tym wszystkim, dlaczego więc nie okazać sobie trochę współczucia, tak jak uczyniłbym to bliskiej osobie? Dlaczego nie założyć, że jestem godzien takiej życzliwości i miłości, i nie pomóc sobie w pokonaniu stresu?
Współczucie to zdrowy mechanizm radzenia sobie ze stresem, spróbuj.
WYTRWAŁE, CIERPLIWE ZAANGAŻOWANIE
Zadaj sobie pytanie, czy naprawdę chcesz się temu w pełni poświęcić. Prześpij się z tym i zapytaj siebie ponownie, zanim w połowie się zaangażujesz. Czy naprawdę chcesz zmienić ten nawyk? Będzie się to wiązało z trudnościami, upadkiem na twarz i nowym sposobem postrzegania siebie. Czy to jest coś, czego chcesz?
Jeśli odpowiedź brzmi absolutnie tak... to zaangażuj się w pełni. Bądź w pełni zaangażowany. Ustal datę odejścia z nałogu na 3 dni od teraz.
Powiedz innym o swoim zobowiązaniu i poproś ich o wsparcie. Obiecaj, że będziesz się do nich zgłaszać codziennie lub co tydzień. Zobowiązuj się do tego tak bardzo, jak do niczego w swoim życiu - małżeństwa, dzieci, pracy, najlepszego przyjaciela.
Następnie podejmij poniższe działania.
ZMIEŃ SWOJE OTOCZENIE
W dniu rzucenia nałogu podejmij działania mające na celu odcięcie łatwego dostępu do nałogu - wyrzuć papierosy lub ciastka, poproś przyjaciela o zmianę hasła do ulubionych stron internetowych, użyj blokady stron, których nie możesz zmienić, usuń aplikacje z telefonu.
Zmień swoje otoczenie tak, abyś nie był skłonny do powrotu do starego nawyku. Poproś ludzi, którzy z Tobą mieszkają i pracują, aby Cię do tego zobowiązali. Powiedziałam moim dzieciom, że mogą dać mi klapsa, jeśli zobaczą, że jem ciastka, a one z radością się na to zgadzają! Poprosiłam innych, by schowali router, dopóki nie skończę pisać rozdziału książki. Poszedłem do kawiarni, aby napisać książkę, i powiedziałem rodzinie, że nie wrócę do domu, dopóki jej nie skończę.
Utrudnianie sobie wykonywania starych nawyków nazywamy "tworzeniem fosy". Nie pozwól, aby twoje przyszłe ja, w chwili słabości, mogło łatwo powrócić do starego nawyku. Ułatwiaj sobie trzymanie się nowego nawyku, nawet jeśli nie jest on szczególnie łatwy.
NIE RÓB TEGO SAM
Gdy staramy się zmienić nawyk, który uważamy za wstydliwy, zwykle próbujemy to zrobić na osobności, tak by nikt nie widział naszego wstydu. To błąd. Robienie tego w samotności jest bardzo, bardzo trudne, a ponadto wzmacnia przekonanie, że robimy coś wstydliwego i że powinniśmy to robić sami.
Silniej jest robić to z pomocą innych. Korzystanie ze wsparcia innych osób to po prostu bardziej zdecydowane podejście.
Poproś kogoś, by był twoim partnerem do odpowiedzialności, i obiecaj, że zadzwonisz do niego, jeśli poczujesz chęć powrotu do nałogu. Dołącz do jakiegoś forum internetowego (Akademia Nieustraszonego Życia to dobry wybór!) i podejmij zobowiązanie wobec ludzi tam obecnych. Albo znajdź grupę wsparcia.
Nie musisz tego robić sam, ani nie powinieneś. Rób to z innymi, którzy są na podobnej drodze lub chcą cię wspierać. Będziesz miał kogoś, kto doda Ci otuchy, gdy nie będziesz czuł się wystarczająco silny.
PRAKTYKUJ ŚWIADOMOŚĆ I POTĘŻNĄ PAUZĘ
Kiedy pojawia się przymus wykonania starego nawyku, jeśli nie jesteś świadomy tej potrzeby, prawdopodobnie podporządkujesz się jej bez zastanowienia. Jest to imperatyw, bez świadomości.
Kluczem jest rozwinięcie świadomości tego popędu, tak by móc go zauważyć i nie myśleć o nim jak o nakazie, ale raczej jak o odczuciu w ciele i być może myśli ("Tylko jeden raz jest w porządku!"). Dzięki takiej świadomości masz teraz wybór i możesz zadać sobie pytanie, czy tego naprawdę chcesz.
Praktyka polega na wprowadzeniu Potężnej Wstrzymania, zanim podążysz za pragnieniem. Jeśli masz zamiar sięgnąć po ciasteczka, zrobić zakupy na Amazonie lub otworzyć ulubioną aplikację w mediach społecznościowych... zauważ, że właśnie zamierzasz wykonać tę czynność i zatrzymaj się. Tylko na kilka chwil.
Ta Potężna Pauza pozwala Ci teraz zwrócić uwagę na czynność, którą zamierzasz wykonać, oraz na pragnienie, które jest w Twoim ciele, aby wykonać tę czynność. Jakie jest to uczucie? Czy możesz skupić na nim swoją uwagę przez 10 sekund? Czy możesz zauważyć stres lub dyskomfort, który sprawia, że chcesz sobie z nim poradzić za pomocą starego nawyku? Czy możesz zastanowić się, czy istnieje inne działanie, które pomogłoby Ci poradzić sobie z tym problemem w zdrowszy sposób?
To jest właśnie Potężna Przerwa. Praktykuj ją skrupulatnie.
NIE ZATRZYMUJ SIĘ
Jest to proces reedukacji umysłu, który wymaga czasu. Będziesz miał nawroty, załamania, upadniesz na twarz. Tak właśnie przebiega ten proces. Jeśli wydaje ci się, że robisz to źle, kontynuuj. Nie zatrzymuj się.
Prawdziwa magia dzieje się, gdy upadasz na twarz, a potem kontynuujesz. To jest właśnie prawdziwy trening. To wtedy, gdy jesteś w błocie i chcesz się poddać, ale nie przestajesz. To wtedy, gdy po raz kolejny poddajesz się zachciankom i osądzasz siebie, a potem oddychasz i próbujesz jeszcze raz.
Nie zatrzymuj się. Masz to.
**By Leo Babauta
**Source
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz