„Prawda nie jest dla tych, którzy cieszą
się szacunkiem, ani nie dla tych, którzy za cel stawiają sobie ekspansję
i samospełnienie. Prawda nie jest też dla tych, którzy poszukują
bezpieczeństwa i stabilizacji. Stabilizacja bowiem to po prostu
przeciwieństwo braku stabilizacji- złapani w sidła poszukują czegoś, co w
rzeczywistości nie istnieje, a stanowi jedynie wytwór ich umysłu.
Dlatego człowiek, który chce odkryć rzeczywistość,
musi zaprzestać poszukiwań- co wcale nie oznacza, że powinien być
zadowolony z tego, co jest. Wręcz przeciwnie, człowiek zainteresowany
odkryciem prawdy musi wewnętrznie być prawdziwym rewolucjonistą. Nie
może należeć do żadnej klasy, do żadnego narodu, grupy, być zwolennikiem
jakiejś ideologii czy wyznawcą jakiejkolwiek zorganizowanej religii,
gdyż prawda nie znajduje się w świątyni czy w kościele, prawdy nie można
odnaleźć w wytworach ludzkich rąk i umysłów. Prawda dochodzi do głosu
jedynie wtedy, gdy odrzuci się wszystko to, co człowiek stworzył z
pomocą swoich rąk i umysłu, a odrzucenie tego nie jest kwestią czasu.
Prawda przychodzi tylko do człowieka wolnego od czasu, do człowieka,
który z czasu nie czyni narzędzia swojej ekspansji. Czas to pamięć o
dniu wczorajszym, to pamięć o rodzinie, rasie, o naszym charakterze, o
zgromadzonych doświadczeniach, które składają się na „ja” i „moje’.
Jiddu Krishnamurti „KSIĘGA ŻYCIA”
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz