W dialogach Timaiosa i Kritiasa (435 r. p.n.e.), Platon przedstawia historię Atlantydy. Podobno kraina ta istniała 10 000 lat temu i była większa niż Libia i Azja razem wzięte. Jej mieszkańcy, potężni Atlanci, posiadali zaawansowaną technologię, która została im przekazana przez samego Posejdona. Atlantyda była potęgą militarną, a jej wojsko bez większego trudu podbijało i zniewalało kolejne narody.
Legenda głosi, iż w 9445 r. p.n.e. zjednoczenie międzynarodowych sił zbrojnych stawiło skuteczny opór atlantyckim najeźdźcom. Sojusz wygrał wojnę, zmuszając Atlantydów do szybkiego wycofania się. W Atlantydę błyskawicznie uderzyła klęska żywiołowa, a krainę pochłonął ocean. Niezależnie od tego, czy to prawda, czy też nie, zdaniem Johna Echela po Atlantydzie pozostałby tylko pierścień porzucony w Egipcie przez ewakuującego się w pośpiechu kapłana (źródło 1).
Po upadku zaawansowanej technologicznie potęgi militarnej, zniewolone przez Atlantów ludy mogły w końcu odzyskać swoją pierwotną wolność. Niestety ich sojusz rozpadł się wraz z upadkiem Atlantydy, przy czym - poza nielicznymi fragmentami historii opowiedzianych Sokratesowi, a wreszcie Platonowi - zaginęły niemalże wszystkie wspomnienia z przeszłości dotyczące pochłoniętej przez ocean, tajemniczej krainy.
Odkrycie niezwykłego pierścienia dowodem na istnienie legendarnej Atlantydy?
Przez całe wieki naukowcy spierali się odnośnie tego, czy Atlantyda kiedykolwiek istniała, aż do 1860 roku, gdy to francuski egiptolog, markiz d'Agrain całkiem przypadkowo natrafił na bardzo charakterystyczny pierścień podczas wykopalisk w Dolinie Królów w Egipcie. Wiek wykonanego z czarnego piaskowca pierścienia oszacowano na ponad 5000 lat.
Tajemniczy klejnot ozdobiono geometrycznymi symbolami, umieszczonymi zgodnie z określonym wzorem, który - zgodnie z opinią ekspertów - nie ma jakiegokolwiek powiązania z kulturą egipską. Zdaniem niektórych badaczy, odnaleziony w krainie Faraonów pierścień może być dziełem pradawnych Atlantów.
Przez połowę długości pierścienia biegną trzy równoległe półcylindryczne paski przypominające prostokąty. W punktach dwóch trójkątów równoramiennych znajdują się otwory. Wzór tajemniczego pierścienia okazuje się być zgodny z zasadami świętej geometrii i pojęciem tak zwanego złotego środka. Z tego powodu powiada się, że pierścień Atlantów pomaga w ochronie, uzdrawianiu i intuicji każdego, kto go nosi.
Podobno w 1922 roku odnaleziony przez francuza pierścień Atlantów został podarowany archeologowi Howardowi Carterowi jako amulet chroniący go przed złą klątwą grobowca Tutenchamona. Po śmierci słynnego archeologa, w 1939 roku pierścień stał się własnością radiestety André de Belizal, który spędził blisko 3 dekady na rozszyfrowywaniu jego tajemnic.
Tajemna moc pierścienia Atlantów
W połowie lat sześćdziesiątych ubiegłego stulecia, De Belizal postanowił zmierzyć emanującą z pierścienia energię za pomocą specjalnie skalibrowanych w tym celu przyrządów. Wyniki pomiarów wykazały, że geometryczne kształty pierścienia rzeczywiście tworzą specyficzne pole energetyczne, w skład którego wchodzą poszczególne, drobne wibracje.
Słynny radiesteta podobno odkrył, że emanująca z pierścienia energia oddziałuje na każdego, kto go nosi, jednocześnie umożliwiając mu dostęp do najgłębszych zakamarków podświadomości. De Belizal twierdził również, że pierścień Atlantów może chronić przed negatywną energią pochodzącą od ludzi o złych zamiarach.
W książce pt. „Physique Micro-Vibratoire et force Invisibles”, De Belizal szczegółowo opisuje konstrukcję tak zwanych sztabek Atlantydy, czyli uproszczonej i energetycznie bardziej efektywnej wersji wzorów geometrycznych z oryginalnego pierścienia znalezionego w Egipcie.
Kolejnym pasjonatem odkrytego w Egipcie klejnotu, na którego przekazie De Belizal oparł swoje badania, był dr Ibrahim Karim, który wierzył, że pierścień Atlantów został precyzyjnie wykonany w celu emisji korzystnych energii.
W celu wyjaśnienia i udokumentowania właściwości pierścienia Atlantów, zarówno De Belizal, jak i dr Karim, stosowali mało zrozumiałe dla świata nauki metody, które wzbudzały wiele kontrowersji i mocny sceptycyzm ze strony innych badaczy.
Czy potęga pierścienia Atlantów to tylko wymysł dwóch pseudo naukowców? Tego do końca nie wiemy, choć pewne jest, iż wspomniani wcześniej panowie poświęcili wiele lat własnego życia na zrozumienie właściwości tajemniczego artefaktu.
Powiada się, że współczesna biżuteria zdobiona uproszczonym wzorem z oryginalnego pierścienia Atlantów może obdarowywać pozytywną energią i chronić posiadacza przed złymi intencjami ze strony innych osób.
Kościół Katolicki przestrzega przed pierścieniem Atlantów - Dlaczego?
Kościół Katolicki ostrzega, że żaden przedmiot nie może człowiekowi przynosić szczęścia, gdyż może ono pochodzić jedynie od Boga. Ale skoro tak, to wiele kwestii związanych z praktykami katolickich duchownych może jedynie budzić wielkie kontrowersje!
Pomimo, iż zwolennicy pierścienia Atlantów na ogół zachwalają jego pozytywne działanie, są też tacy, którzy przestrzegają przed jego noszeniem. W pierwszych rzędach przeciwników pierścienia Atlantów znajdują się nadgorliwi katolicy.
Ksiądz Janusz Czenczek, egzorcysta w diecezji gliwickiej ostrzega, że właściciel pierścienia Atlantów na początku może nie odczuwać jego destrukcyjnej mocy. Szatan jednak nie odpuszcza! Czy zatem jest czego się obawiać i biżuterii zdobionej wzorami atlantów lepiej nie nosić? Na to pytanie każdy z czytelników powinien odpowiedzieć sobie sam.
Bibliografia:
1 - Ancient Origins - The Atlantis Ring: Ancient Myths and Mysticism Converge.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz