Żyjemy w rzadkich czasach, które oferują nam możliwość przyniesienia naszych darów i umiejętności do świata w zupełnie nowy sposób. Jak na ironię, często możemy czuć się zagubieni, gdy staramy się znaleźć swoją niszę i sposób, w jaki możemy służyć. Czasami możemy czuć się jak nowo oślepiony jak człowiek w lesie, który nie ma określonej ścieżki. Nie ufając jeszcze swoim zmysłom, ani nawet swojemu psu przewodnikowi, możemy się bać. Czytaj dalej, aby zrozumieć, jakie błogosławieństwa płyną z chwilowego poczucia zagubienia.
Błogosławieństwa poczucia zagubienia
To ludzkie, że czasami czujemy się zagubieni. Przyznanie się do tego faktu pomaga zrelaksować się w obliczu pozornego dylematu.
Mówię "pozorny dylemat", ponieważ jest to bardziej błogosławieństwo niż dylemat - jeśli spojrzeć na to z wyższej perspektywy. Za każdym razem, gdy wydaje nam się, że jesteśmy zagubieni, nasz mądry wewnętrzny głos jest aktywny i może nam pokazać, co powinniśmy zobaczyć, zmienić i zrobić. Tak jak w przypadku każdego pozornie przypadkowego zdarzenia, które ma nam pomóc w rozwoju, stan poczucia zagubienia jest rzeczywiście sygnałem ostrzegawczym. Jest to błogosławieństwo.
Poczucie zagubienia jest "normalną" częścią ludzkiej kondycji - pojawia się wtedy, gdy musimy zresetować nasz kurs, poszerzyć nasze spojrzenie, dokonać głębokich zmian w sobie i zmienić sposób, w jaki służymy światu. To nie jest przypadkowe.
To nasze ego mówi nam, że jesteśmy zagubieni. Ten ten sam część my mówi my wszystkie sorty inni nieproduktywni rzeczy, zbyt - Jak co jest zły z my, co no możemy robić, dlaczego no możemy przystosowywać w zmieniającego się świat który wymaga że przystosowujemy w celu prosperować i żyć w radości.
Jak często powtarzam, w latach 2020 nasz świat ulegnie mega zmianie. My musimy zmieniać się wraz z nim. Oznacza to regularne dostosowywanie się do nowych norm, nowych sposobów wyrażania siebie, nowych sposobów służenia. Nie byłoby nas tu teraz, gdybyśmy nie potrafili tego zrobić - pamiętaj o tym, kiedy dopadnie cię zniechęcenie.
Odnajdywanie swojej Gwiazdy Północnej
Pomyśl o świeżo niewidomym człowieku w lesie, któremu towarzyszy pies przewodnik. Dopiero niedawno stracił wzrok. Nie ufa jeszcze swoim innym zmysłom i przyzwyczaja się do ufania psu, który go prowadzi. Dla niego wszystko wydaje się dziwne, nieznane i niepewne. W każdej chwili może nadepnąć na ostry kamień, którego nie widzi, albo zaniepokoić się, gdy usłyszy szelest krzaków, bo obok przebiega małe zwierzę. Tak naprawdę nic mu nie grozi - ma wyszkolonego psa przewodnika - a jednak czuje się niepewnie i boi się. Najprawdopodobniej czuje się też samotny.
Nie różnimy się od tego człowieka, kiedy czujemy się chwilowo zagubieni i pozbawieni kierunku. Mamy wewnętrzne przewodnictwo, które może wskazać nam drogę. Wielu z nas ma konkretne, duchowo ugruntowane narzędzia i duchową praktykę, którą może zastosować w takich okolicznościach.
Nawet z naszymi narzędziami i pamiętając, że mamy wewnętrzne przewodnictwo, pozostajemy podatni na nasze własne ego, które próbuje nas przekonać, że coś jest nie tak - co gorsza, że coś jest nie tak z nami. Jeżeli no stajemy się teraźniejszość ten dynamika w momencie, możemy tracić cennego czas i energię zawijać up w ego historiach brak.
Aby wyjść z tego zakłopotania, istotne jest, abyśmy połączyli się z naszą północną gwiazdą. Co to jest? Ja jest częścią nasz wewnętrzny być który prowadzi my naprzód i utrzymuje my na tropie z nasz dużym celem dla być żywym teraz.
Nie chodzi tu o pracę czy określoną rolę. Jest to nasza kosmiczna wizja naszego życia w tym momencie.
Ta perspektywa nie wiąże się z czasem samym w sobie. Nie chodzi tu o wielki plan, z rozpisanymi wszystkimi krokami. Jak można sobie wyobrazić, to podejście może rozzłościć nasze ego - ponieważ chce ono terminów i wszelkiego rodzaju szczegółów, które pojawiają się tylko przy boskiej orkiestracji.
Refleksyjny proces
Refleksja nad tym, co tutaj nakreśliłem. Dla optymalnej korzyści, daj sobie spokojny czas w samotności i uspokój swój umysł przed refleksją. Idź do swojego serca i uziem się. Celowo odpuść myśli i obawy, które masz na temat poczucia zagubienia i wyobrażeń o tym, gdzie "powinieneś" być. Następnie stań się bardzo cichy przez co najmniej 10 minut - dłużej, jeśli możesz. Po tym czasie, wróć do czynności życiowych z intencją, że jesteś pustą tablicą. Pozwól rzeczom być przez resztę dnia i do stanu snu. Rano zauważ, jak się czujesz i jakie nowe spostrzeżenia się pojawiły - ufając, że nowy poziom świadomości rzeczywiście tam jest.
Copyright 2021 by Selacia - znana na całym świecie pisarka, intuicyjna uzdrowicielka DNA, duchowa nauczycielka i twórczyni The Divine Changemakers * Wszystkie prawa zastrzeżone * http://selacia.com * Czuj się swobodnie, aby dzielić się tymi artykułami ze swoimi przyjaciółmi i umieszczać je na swoim blogu lub stronie internetowej tak długo, jak długo zawierasz to całe powiadomienie o prawach autorskich, z linkiem z powrotem do strony internetowej i pełnym tekstem artykułu.
Od wczoraj poczułem się tak zagubiony, gdy wciągu dnia zasnąłem,
Snem głębokim po południu, aż nieomal do nocy, a to mi się nie zdarza,
Właśnie tak się poczułem zagubiony, ale zdrowo myślący i swobodnie,
Jak w stanie medytacji bez tego szukania zgiełku nawet w Internecie,
Bo w realu od miesięcy jest cisza związana z przebudową mojej ulicy,
W nocy bez samochodów a w dzień po południu śmiech na niej dzieci.
autor blogu
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz