To jest oświadczenie starego inteligenta na łożu śmierci. Zapisałem je, jak dyktował.
Lord Rothschild wysłał swoich pięciu synów do stolic świata, aby wzniecić wojny, a następnie pożyczyć pieniądze na ich przeprowadzenie. Przed wojną światową banki odzyskiwały każdy grosz, by potem pożyczać z zyskiem w konflikcie.
Rewolucja rosyjska z 1917 r. jest czasami nazywana rewolucją żydowską, ponieważ Żydzi wykorzystali komunizm do przejęcia kraju i ogromnych aktywów pieniężnych cara w bankach w Londynie i Paryżu. Zadaniem komunizmu było zabranie bogactwa ludu, bogatego i biednego, i utrwalenie go w rękach nielicznych, zwanych elitami, ale zrobione w taki sposób, aby lud myślał, że robi się to dla nich. Rosja została ograbiona, tysiące kościołów splądrowano i spalono, a miliony chrześcijan zamordowano.
Rothschild skoncentrował się wtedy na Wielkiej Brytanii, wyłudzając pieniądze, gdzie marsze głodowe Jarrowa protestowały przeciwko umierającym z głodu. Lord Rothschild powiedział swoim homoseksualnym apostołom, że do Wielkiej Brytanii przyjedzie komunistyczny rząd i przepowiedział to do 2000 roku. Powiedział im, że nie może być to nazwane tak, ale tak właśnie będzie.
Niemcy pod wodzą Adolfa Hitlera uwolniły się od międzynarodowych oszustów bankowych i zadeklarowały swoją własną walutę, a niesamowity sukces tego sprawił, że bankierzy martwili się, że inne kraje mogą pójść w ich ślady, a wielu w Anglii chciało przyjąć niemiecki system gospodarczy. Charles Lindberg chciał go wprowadzić do USA. Lindberg był gorącym faworytem do kandydowania na stanowisko polityczne, ale Żydzi zabrali jego małego synka i w ofierze paschalnej Rosh-Chodesh 1 marca rytualnie zamordowali dziecko. Lindberg musiał wycofać się z wyścigu wyborczego, a półżywy obywatel Niemiec został oskarżony o to przestępstwo i stracony.
Tak więc Nowy Jork i Londyn stały się głównymi obszarami żydowskiej rebelii przeciwko Niemcom, którzy odważyli się wyrzucić żydowskich bankierów. Prowadzone przez Żydów gazety przyłączyły się do Hollywood i BBC w wydawaniu propagandy nienawiści w celu rozpoczęcia wojny z Niemcami. Dzieje się tak pomimo czteroletniego, tajnego studium Neville'a Chamberlaina na temat celów i wytycznych Trzeciej Rzeszy, pokazującego, że Niemcy nie mają zamiaru prowadzić wojny z Wielką Brytanią, a jedynie powstrzymać stałe zagrożenie ze strony sowieckich komunistów.
Lord Rothschild z około 1933 r., a w szczególności w 1936 r., kazał przeczytać w każdej synagodze w Wielkiej Brytanii biuletyny, w których napisano, że Żydzi przygotowują się do wojny, wdają się w każdy przemysłowy koncern, który to zrobi. Herbert Morrison (dziadek Petera Mandelsona) został wysłany przez Winstona Churchilla jako minister ds. zamówień w Home Office, który upewnił się, że wszystkie kontrakty MOD trafiają do innych Żydów. Od 1936 roku, w miarę zbliżania się wojny, Żydom mówiono, by kupowali wszelkie drobne zakłady produkcyjne, takie jak produkcja hełmów na buty, futerały na mundury, broń itp.
Ministerstwo Spraw Wewnętrznych wysyłało zamówienie na to, co chciało, do tych firm, które następnie mówiły, ile materiałów potrzebnych do wykonania zadania. Oni zawsze zamawiali prawie dwukrotnie więcej materiałów, a niektóre z tych żydowskich firm do końca wojny były bardzo bogate. Ci Żydzi przekupywali członków parlamentu, by żądali od rządu więcej mundurów, więcej samochodów sztabowych Hillmana, więcej karabinów lub więcej koszulek wojskowych albo czegokolwiek, czego żydowski właściciel chciał sprzedać więcej.
Dopiero po wojnie, gdy ogromne zapasy nadwyżki wojskowej zajęły 25 lat, aby je sprzedać, spadł grosz, że Żydzi ponownie obrabowali Brytyjczyków. Ja sam widziałem guzik z East Endu, który robił firmowe wojenne książki, robili guziki do tunik wojskowych, a zyski były astronomiczne. Niektóre firmy używały arkuszy metali nieżelaznych, od wojennych zamówień do początku lat 60-tych. Jedna firma miała kontrakt na tak wiele milionów masek przeciwgazowych, a dopełnieniem tego kontraktu były jeszcze w 1968 roku; wszystkie leżały gnijące w przeciekającym magazynie.
Dlatego też Żydów nazywano "spekulantami wojennymi" i to, co w ten sposób zyskali, czy to żywność dla robotników, czy cokolwiek innego, często sprzedawano za gotówkę. I dlatego Żydów nazywano "czarnymi handlarzami".
Ochroniarz Churchilla, Walter Thompson, powiedział, że Marks and Spencers zajmowali się wszystkimi artykułami spożywczymi MOD, a krawiectwo Burton'a zrobiło wszystkie mundury i garnitury demo. Pieniądze trafiły do Herberta Morrisona, Winstona Churchilla i Lorda Lendemana.
Król Jerzy V nie był jednak zadowolony z żydowskiego dążenia do wojny i zaczął otwarcie mówić, że widział, jak jego kraj rozbił się w I wojnie światowej i nie pozwoli na to ponownie. Tak więc Winston Churchill i Lord Rothschild rozmawiali z królewskim lekarzem Bertrandem Dawsonem, który dał królowi śmiertelną dawkę morfiny. Król zdał sobie jednak sprawę z tego, co zrobili i jego ostatnie słowa skierował do Dawsona: "Niech cię Bóg przeklnie!". Morderstwo to było tajemnicą państwową, ale kiedy mi o nim powiedziano, ujawniono oficjalne oświadczenie, że król umiera, a oni po prostu przyśpieszyli jego śmierć, aby dotrzymać porannego terminu w gazetach. Sprawiedliwość została później wymierzona, gdyż Lord Dawson z Penn sam został uciszony w marcu 1945 roku.
Król Edward VIII kazał nam abdykować, by poślubić Wallace'a Simpsona. To jest kłamstwo. Został wypędzony przez Churchilla, ponieważ wciąż starał się zawrzeć pokój z Niemcami.
Neville Chamberlain, wymieniony jako najpopularniejszy premier w historii i ten, który chciał uchronić Wielką Brytanię przed wojną, zmarł w tajemniczy sposób w listopadzie 1940 roku. W jego akcie zgonu napisano, że "powoduje niesprecyzowane przyczyny". To taki nonsens, że najważniejszy człowiek w kraju ma to zapisane na akcie zgonu, więc później zmieniono to na "raka jelita".
Ochroniarz Churchilla, Walter Thompson, twierdził przed śmiercią, że śmierć Szambelana, króla Jerzego V, Mahatmy Ghandiego i szefa wywiadu Vernona Bella, była jedną z serii morderstw, które Lord Rothschild zlecił Churchillowi do nadzorowania.
Gang Churchilla zabił też FDR według Stalina!
KTÓRY ZABIŁ FRANKLINA D. ROOSEVELTA?
9 lutego 1986, wydanie ogólnokrajowego magazynu Sunday Supplement "PARADE".
26 października 1943 r. zakończyła się konferencja w Kairze, w której udział wzięli Premier Churchill i Generalissimo Chiang Kai-shek, Pres. Roosevelt. Tego wieczoru wydano mi rozkaz przelecenia grupy uczestników z Kairu do Teheranu. Do tego czasu nie wiedziałem, że w Teheranie odbędzie się spotkanie Wielkiej Czwórki Supermocy.
Gdy tego ranka wyszedłem do samolotu, aby go przygotować do startu, z miasta przyleciały dwie limuzyny. Byli to delegaci T.V. Soong'a z Chin. Leciałem nimi do Teheranu tamtego dnia.
W drodze, zatrzymałem się w Habbaniyah w Iraku na tankowanie, a na ziemi przybyły Siły Powietrzne B-25 z moim starym przyjacielem latającym tym samolotem i z L. Col. Elliottem Rooseveltem, synem prezydenta. Przedstawiłem go i Roosevelta Chińczykom i vice versa.
Nie wiem, czy ktokolwiek z was kiedykolwiek zdawał sobie z tego sprawę, ale po latach fakt, że Elliott Roosevelt pojechał na konferencję do Teheranu, przywołał jeden z najbardziej zdumiewających, nieopowiedzianych faktów w naszej historii. Mogę sobie tylko wyobrazić, dlaczego nie napisano o tym więcej.
Ponieważ Elliott spotkał Stalina w Teheranie z ojcem w 1943 r., pod koniec 1946 r. Gardner Cowless, wydawca magazynu LOOK, poprosił go o wyjazd do Moskwy w celu przeprowadzenia wywiadu ze Stalinem.
Roosevelt przyjął tę ofertę i przeprowadził tam wywiad ze Stalinem. Na koniec długiego wywiadu zwrócił się do Generalissimo i zadał jeszcze jedno pytanie: "Dlaczego mojej matce nigdy nie pozwolono pojechać do Moskwy, mimo że złożyła trzy bardzo formalne wnioski o wyjazd?
Stalin spojrzał na Elliotta i powiedział, "Nie wiesz dlaczego?"
Elliott odpowiedział: "Nie!"
Szybko, Stalin odpowiedział: "Nie wiesz, kto zabił twojego ojca?"
Roosevelt-shocked-odpowiedział, "Nie".
Stalin wstając ze swojego krzesła, kontynuował: "Cóż, powiem ci, dlaczego jej tu nie zaprosiłem". Jak tylko zmarł twój ojciec, poprosiłem mojego ambasadora w Waszyngtonie, by natychmiast pojechał do Gruzji z prośbą o obejrzenie ciała." Stalin wierzył, że jeśli Gromyko będzie mógł zobaczyć ciało, potwierdzi, że krwotok mózgowy, który spowodował jego śmierć, spowodował rozległe przebarwienia i zniekształcenia.
Elliot odpowiedział, że nic o tym nie wie i wtedy Stalin powiedział: "Twoja matka nie pozwoliła otworzyć pokrywy trumny, żeby mój ambasador mógł zobaczyć ciało". Dodając: "Wysłałem go tam trzy razy, próbując zaimponować twojej matce, że bardzo ważne jest dla niego obejrzenie ciała prezydenta. Nigdy tego nie zaakceptowała. Nigdy jej tego nie wybaczyłem."
To zmusiło Elliotta do zadania tego ostatniego pytania, "...ale dlaczego?"
Stalin zrobił kilka kroków w biurze i prawie wściekły ryknął: "Oczywiście, otruli twojego ojca, tak jak wielokrotnie próbowali otruć mnie".
"Oni, kim oni są", zapytał Elliot.
"Gang Churchilla!" Stalin ryknął: "Otruli twojego ojca i nadal próbują otruć mnie... gang Churchilla!"
Podczas pobytu w Teheranie słyszałem, że Roosevelt i Churchill mieli ciężką kłótnię przed Stalinem i Chiangiem podczas konferencji na temat dekolonizacji Azji Południowo-Wschodniej. Przeczytałem to w ówczesnej rządowej publikacji. Następnie ta relacja z wizyty Elliotta w Moskwie w 1946 roku została napisana i podpisana przez niego i ukazała się w wydaniu ogólnokrajowego Sunday Supplement 9 lutego 1986 roku "PARADE".
https://prouty.org/comment1.html
(Ps Many of us ~ including several future billionaires ~ grew up as very close friends of Parades Magazine's brother & his wonderful family ~ who also worked for Parade Magazine back then in Edina, Minnesota 💰)
Powód? Po prostu przejdź do historii B.I.S. (dziadka bankowego imperium Rothschilda) w Wikipedii i zostaw te informacje dla KAŻDEGO na see👀.
Na konferencji w Bretton Woods w 1944 r. zalecono "jak najszybszą likwidację Banku Rozrachunków Międzynarodowych". Doprowadziło to do tego, że BIS stał się przedmiotem sporu między delegacjami amerykańskimi i brytyjskimi. Likwidację banku poparli inni delegaci europejscy, a także Amerykanie (m.in. Harry Dexter White i sekretarz skarbu Henry Morgenthau Jr.)[11]Jednak sprzeciwiał się temu John Maynard Keynes, szef brytyjskiej delegacji.
Keynes udał się do Morgenthau z nadzieją zapobieżenia lub przełożenia rozwiązania, ale następnego dnia zostało ono zatwierdzone. W kwietniu 1945 r. nowy prezydent USA, Harry S. Truman, zakończył udział USA w tym przedsięwzięciu[12]. Rząd brytyjski zawiesił rozwiązanie, a decyzja o likwidacji BIS została oficjalnie uchylona w 1948 roku[13].
https://benjaminfulford.net/2020/03/16/6793/
Wow! historię tak jak już wiemy zawsze piszą zwycięscy,
Ale tak skomplikowanej złem to nie jestem sobie wyobrazić,
Coś na kształt teorii niby spiskowej, którą pisze samo życie.
Dziwne i wszystko tutaj tak do siebie pasuje, że wydaje się prawdą,
Wiem tylko jedno, że dla zysku pieniędzy ludzie dokonują zbrodni!
autor blogu
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz