Absolutnie nic nie jest tym, czym wydaje się być, ponieważ prawdziwa natura rzeczy pozostaje głęboko ukryta pod pozorami rzeczywistości.
niedziela, 1 grudnia 2019
Jak powinien powstać obserwowalny wszechświat?
---
Logika i poznane prawa fizyki wskazują na następujące założenia dotyczące powstania obserwowalnego Wszechświata:
1. Zgodnie z prawem zachowania energii:
a) obserwowalny Wszechświat nie ma początku.
Konwersja jednej energii w inną energię nie jest początkiem, ale zmianą w formie energii. Jeśli miała miejsce konwersja energii, to było to wydarzenie w trójwymiarowej przestrzeni rzeczywistej i powinno to być powszechne obserwowalne zjawisko. Pojedynczy nie jest taką konwersją, ponieważ z definicji jest czymś metafizycznym, nigdy nie obserwowanym.
-
b) obserwowalny wszechświat powstał w wyniku zdarzenia generującego energię z istoty, która sama nie posiada takiej energii.
-
Zakładając, że nasz wszechświat miał początek:
---
2. Nicość jest istotą wyimaginowaną, której nikt nigdy nie zaobserwował. Każda forma energii i każda forma materii potrzebuje przestrzeni do własnego istnienia, przestrzeń musi być a priori bytem.
---
3. Najmniejsze wymiary przestrzeni niezbędne do urzeczywistnienia Przestrzeni to dwa wymiary [płaszczyzna], a więc 2-wymiarowa Przestrzeń musi być początkiem obserwowalnego Wszechświata.
---
4. Zgodnie z 1, w Przestrzeni musi mieć utworzoną taką samą ilość energii z przeciwstawnymi opłatami.
---
5. Nieskończoność jest również istotą wyobrażoną, nigdy nie obserwowaną, więc jedynym możliwym Wydarzeniem zgodnym z poprzednimi punktami jest założenie, że rzeczywista 2-wymiarowa przestrzeń nie może mieć nieskończonej powierzchni, a więc jej naturalną własnością jest jej rozdarcie.
---
6. Jeśli obserwowalny wszechświat miał swój początek, to takie wydarzenie musiało być początkiem energii w przestrzeni.
---
7. Logika [i znane fakty dotyczące pomiaru energii i materii] wskazują, że jedynym możliwym zdarzeniem takiego zdarzenia, które nie skutkowałoby unicestwieniem powstałej energii, jest przerwanie pierwotnej przestrzeni na ściśle określony, asymetryczny rozkład elementarnych części energii i ich ładunków.
---
Wnioski:
Jeśli tak powstał nasz obserwowalny wszechświat, to istnieje również jego lustrzana wersja [charge mirroring]. Zgodnie z zasadami geometrii cały wszechświat jest wtedy 5-wymiarową hipersferą z dwoma trójwymiarowymi częściami, posiadającymi jeden wspólny wymiar, co czyni je nieobserwowalnymi dla siebie [Ciemna Materia i Ciemna Energia].
---
Nasz obserwowalny wszechświat może być jedną z dwóch, tych trójwymiarowych części całości. Wszystkie znane i obserwowane fakty o naszym Wszechświecie są zgodne z taką logiką jego tworzenia.
---
Obserwowalnym zjawiskiem zgodnym z takim tworzeniem Wszechświata są fluktuacje kwantowe. Jest to łza [symetrycznie naładowanych i energetycznych zdarzeń objętościowych] mikropłaszczyzn, podczas której tymczasowo tworzona jest energia i materia przeciwstawnych ładunków.
-
Obserwowalnym dla zmysłów ludzkich potwierdzeniem koherencji jest dwubiegunowość materii [ładunki] występująca we Wszechświecie oraz CMB [promieniowanie reliktowe 2,7 Kelwina] - energia własnych wibracji całej Przestrzeni.
---
Wszechświat jest ograniczoną pięciowymiarową hipersferą kosmiczną i zamkniętym systemem energetycznym.
---
Jedynym zagadnieniem niewyjaśnionym na podstawie tej logiki jest pojawienie się świadomości form życia...
Teraźniejszość i przeszłość dla ludzkich zmysłów.
---
Każdy ma swoją własną przestrzeń teraźniejszości. Jest to maksymalna kula o promieniu 30.000 km [1/10*s*c] dla wzroku.
Jest to również maksymalna sfera dla wszystkich zmysłów, każda z nich, poza oczami, ma mniejszą przestrzeń swojego teraźniejszości.
---
Wynika to z działania ludzkiego oka, które odświeża obraz z częstotliwością nie mniejszą niż 10 razy na sekundę. Obraz każdego obiektu znajdującego się w odległości ponad 30.000 km od każdego z nas jest zawsze obrazem przeszłości tego obiektu.
---
Zjawisko opóźnienia dźwięku jest powszechne, co wskazuje na naszą strefę obecności akustycznej. Nasza strefa termiczna teraźniejszości jest najmniejsza i obejmuje tylko nasze ciało i jego najbliższe otoczenie.
Wzrok ma największą sferę poznania jako teraźniejszość, co umożliwia innym zmysłom zwiększenie zasięgu zmysłów poza zasięgiem zmysłów.
---
Obraz Księżyca jest już 1.2 sekundy w przeszłości, kiedy patrzymy na niego z Ziemi [Słońca 499 sekund w przeszłości].
---
Ponieważ interakcja grawitacyjna musi być spójna w czasie rzeczywistym w całym Wszechświecie, my sami współtworzymy grawitacyjną teraźniejszość całego Wszechświata i dlatego obserwujemy ją wszystkimi waszymi zmysłami w obecnym stanie.
---
Biorąc pod uwagę, że oddziaływanie grawitacyjne jest dwubiegunowe, tworzy sieć obiektów powiązanych grawitacyjnie w całym Wszechświecie. Dwubiegunowość grawitacji oznacza, że obiekty w przestrzeni międzygwiezdnej mogą pozostawać ze sobą w równowadze grawitacyjnej.
---
Chociaż obraz centrum Drogi Mlecznej obserwowany jest od 28.000 lat temu, pośrednio czujemy, że istnieje i nadal grawituje naszą Galaktykę [i nasz Układ Słoneczny].
Human in Universe
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz