Życzliwość

Większość ludzi w dzisiejszych czasach słyszała o mindfulness. Najprostszą formą mindfulness jest oddychanie i po prostu zauważyć, że to jest to, co robisz teraz. Więc może umieścić swoją uwagę na to, co oddychanie czuje się jak dla Ciebie lub zauważyć, co to brzmi jak. W tym przypadku jesteś świadomy swojego oddechu, stąd "mindfulness".

A co z życzliwością? Cóż, zamiast skupiać się na oddechu, skupiamy się na życzliwości.

Możesz więc skupić się na kimś, kogo znasz i zastanowić się nad życzliwymi rzeczami, które powiedział lub zrobił, albo pomyśleć o nim życzliwie, zastanawiając się nad godnymi podziwu aspektami jego osobowości. Możesz też przypomnieć sobie akty dobroci, których doświadczyłeś, których byłeś świadkiem lub które zrobiłeś dla innych. Możesz nawet pomyśleć o miłych rzeczach, które ludzie ci powiedzieli lub o sposobach, w jakie wspierali cię w przeszłości lub wspierają cię teraz, w teraźniejszości.

Bezpośrednią różnicą pomiędzy mindfulness a kindfulness jest obiekt skupienia. W przypadku mindfulness jest to oddech lub ciało, lub widoki i dźwięki, jeśli wykonujesz medytację mindfulness z chodzeniem. W przypadku kindfulness, jest to życzliwość w każdej z jej różnych form.

Ale ta różnica w skupieniu może prowadzić do różnic w tym, jak się czujesz, a także różnic w mózgu i ciele.

Jak Mindfulness i kindfulness wpływają na mózg
Mindfulness "ćwiczy" grzbietowo-boczną korę przedczołową (czoło, nad oczami). Region ten związany jest z koncentracją, pamięcią roboczą, planowaniem, rozumowaniem. Są to tak zwane funkcje wykonawcze - te związane z samokontrolą.

Kindfulness z kolei ćwiczy regiony związane z empatią, współczuciem i szczęściem.

I tak jak ćwiczenie mięśnia sprawia, że staje się on silniejszy, a przez to rzeczy, do których go używamy, stają się łatwiejsze, coś podobnego dzieje się, gdy ćwiczymy regiony mózgu. One również stają się silniejsze, a rzeczy, do których ich używamy, stają się łatwiejsze.

Na przykład, częsta praktyka mindfulness pomaga poprawić pamięć, uwagę, koncentrację i samokontrolę. Częsta praktyka kindfulness, jak tybetańska buddyjska praktyka metta (miłującej dobroci), pomaga zwiększyć empatię, współczucie i szczęście. Dzięki praktyce kindfulness coraz łatwiej jest nam wydobyć chwile radości z tła codziennych wydarzeń w naszym życiu.

Korzyści płynące z uważności
Kindfulness ma wiele innych efektów. Badania wykazują, że praktyka metta zwiększa "napięcie błędnika". Podobnie jak napięcie mięśniowe, które odzwierciedla zdrowie i sprawność mięśni, ton błędny opisuje zdrowie i sprawność nerwu błędnego, który jest głównym składnikiem przywspółczulnej gałęzi ANS (autonomicznego układu nerwowego). Jest to gałąź, która kontroluje odpoczynek i trawienie. Wyższy ton nerwu błędnego oznacza zazwyczaj większą dominację aktywności przywspółczulnej nad współczulną (walka lub ucieczka).

Powodem, dla którego praktyki kindfulness wpływają na nerw błędny w ten sposób, jest rola, jaką nerw błędny odgrywa we współczuciu. Dacher Keltner, profesor psychologii w Berkley i autor książki "Born to be Good" określa go mianem "nerwu współczucia", ponieważ ludzie, którzy mają wysoki spoczynkowy ton błędny mają tendencję do współczucia i wykazują skłonność do zachowań altruistycznych. Jest to ulica dwukierunkowa: życzliwość i współczucie zwiększyć tonu błędnego i wysoki ton błędny rodzi współczucie i życzliwość.

Nerw błędny odgrywa również rolę w stanach zapalnych. Znany jako odruchu zapalnego, nerwu błędnego wysyła sygnały do niektórych genów, które rządzą zapalenie, aby włączyć w dół, tak jak można wyłączyć przełącznik ściemniacz światła, które było zbyt jasne.

Wysoki ton nerwu błędnego jest związany z niższym poziomem zapalenia. Badanie na ludziach praktykujących metta wykazało, że mieli oni znacznie niższą odpowiedź zapalną na stres niż osoby niepraktykujące, przypuszczalnie z powodu zwiększonego tonu błędnika z powodu praktyki.

A w metaanalizie badań z udziałem 1 822 pacjentów z rakiem, opublikowanej w Journal of Oncology w 2018 roku, stwierdzono, że wyższy ton wagalny był związany z lepszym rokowaniem. Co istotne, w badaniu stwierdzono, że czas przeżycia u pacjentów z wysokim tonem wagalnym był znacznie dłuższy niż u pacjentów z niskim tonem wagalnym. Autorzy stwierdzili, że "dowody przemawiają za ochronną rolą nerwu błędnego w nowotworach."

Napisali, że jest prawdopodobne, że efekt przeciwzapalny wywołany przez wyższe napięcie błędnika, jak również hamowanie aktywności współczulnej (stres), pomógł wspierać zdrowie u pacjentów w późnym stadium raka w czasie, gdy aktywne leczenie nie było już skuteczne. Napisali oni, że "nerw błędny może modulować progresję raka poprzez hamowanie stanu zapalnego".

 
Oczywiście, kindfulness nie jest jedynym sposobem na zwiększenie napięcia błędnika. Ćwiczenie pomaga również, co jest prawdopodobnie jednym z powodów, dlaczego ćwiczenia również poprawia prognozy na raka. Okazjonalne niskie temperatury, głębokie medytacyjne oddychanie, a nawet śpiew również zwiększają napięcie błędnika. Istnieją również inne. Ale kindfulness z pewnością pomaga.

Podsumowując, zatem. Kindfulness wpływa na obwody mózgowe, zwiększając empatię, współczucie i radość. Zwiększa również napięcie błędnika, który jest znany z przeciwdziałania stresowi, zmniejsza stan zapalny, a nawet odgrywa rolę ochronną w progresji raka. Istnieją też inne efekty, które omówię w innym blogu.

Tak więc życzliwość to coś więcej niż rzeczy, które mówimy lub robimy. To są jej społeczne aspekty. Uprzejmość może być w tym, jak używamy naszych umysłów, na czym i na kim się koncentrujemy. Wywołane uczucia idą do wewnątrz, wpływając na nasze zdrowie psychiczne i fizyczne. Oto niektóre z efektów ubocznych życzliwości (więcej na ten temat można przeczytać w moich książkach "Pięć efektów ubocznych życzliwości" oraz "Mała księga życzliwości" (wersja ilustrowana)).

Copyright 2021 David R. Hamilton PhD.