Śmierć i życie pozagrobowe w religii hinduskiej i mitologii egipskiej.

Piąty poziom nauczania, artykuł 13: Śmierć i życie pozagrobowe w religii hinduskiej i mitologii egipskiej. przez Wes Penre, napisane w czwartek, 27 listopada 2014 r.
Wysłany w czwartek, 19 lutego 2015 r.
Redagowane przez profesora Boba Stannarda.

I. Transmigracja dusz w tekstach Wedyjskiej wersji językowej

Nie chcę, aby ten artykuł był zbyt długi i skomplikowany, ponieważ jak tylko ukażą się wszystkie dokumenty Wes Penre, zacznę pisać książkę na temat życia i śmierci oraz wszystkiego, co jest pomiędzy nimi, ale nadal chcę przywołać te same koncepcje dla Wed i mitologii egipskiej, ponieważ korelują one dość interesująco.


Rys. 1. Dwór i piekło Yamy

W tekstach Wedyjczyków dowiedzieliśmy się, że Yama i jego małżonkowie, Yami, są Królem i Królową Podziemi, a tym samym również nad życiem i śmiercią. Te dwa bóstwa, które odpowiadają za En.ki i Ereškigal, są ostatecznie odpowiedzialne za recykling dusz. Yama odpowiada również Mardukowi, ponieważ En.ki przekazał Królestwo Podziemia swojemu synowi, kiedy dostał "problemy erekcji", dzięki swojemu bratu, księciu Ninurcie. Greckim odpowiednikiem Yamy jest Hades, a egipskim Ozyrys[1] Tak więc, ponieważ konsorcjum Ozyrysa było Isis, Yami, powinno również odpowiadać Isis, ale jak czytelnik może pamiętać, Isis jest równoznaczne z Inanną, która odwiedziła Podziemie, aby spotkać się ze swoją "siostrą bliźniaczką", Ereškigal, która była ciemniejszą stroną Inanny. Ereškigal ostatecznie przejęła rolę Isis jako hodowczyni rasy ludzkiej, kiedy Isis uciekła ze swojego podziemnego więzienia (później udowodniłem, że Ereškigal nie jest siostrą bliźniaczką Isis, ale w rzeczywistości córką En.ki i jego byłym kochankiem).

W Wedach jest napisane, że Yama "nadzoruje" proces transmigracji dusz, co można interpretować tak, jak są inni, którzy są zaangażowani w rzeczywisty proces życia pozagrobowego, podczas gdy zadaniem Yamy i jego małżonków jest obserwacja tego procesu (nie jest to jednak to samo, co obserwator, o którym mówi Biblia).

Chociaż Yama jest jednym z najpotężniejszych kontrolerów w Puranach, mówią, że jest on nadal podporządkowany Sziwie i Wisznu, ponieważ są to różne aspekty w stosunku do nadrzędnego Brahmana.[2] Co to oznacza, na jednym poziomie, to, że Yama nie jest duchem swojego, ale Awatarem (fragmentem duszy) Wisznu, przede wszystkim, ale później także Marduka. Stąd mamy wyjaśnienie, jak Yama może być podporządkowany Wisznu i Sziwie, skoro Yama jest podobno jednym i tym samym, co oba te Devy. Czasami widzimy w Wedach, jak na przykład Wisznu walczy z jednym z własnych Awatarów, kiedy ten Awatar robi coś, z czym Wisznu się nie zgadza. W ten sposób "większa dusza", w tym przypadku Wisznu, może być tutaj na Ziemi w tym samym czasie co jego Awatar (lub Awatary). Dla nas, ludzi, są to bardzo dziwne zjawiska, ale dla bogów jest to całkiem naturalne - Awatary mają swoje własne umysły i osobowości do pewnego stopnia, chociaż są wysyłane na misje do realizacji pewnych zadań, takich jak Kryszna i Rama - oba są awatarami Pana Wisznu. Rzeczy takie jak te, my, ludzie, byliśmy kiedyś w stanie osiągnąć i będziemy w stanie osiągnąć ponownie w przyszłości, ale wtedy musimy dobrze grać w nasze karty. Tak długo jak będziemy postępować zgodnie z instrukcjami AFI, to nigdy się nie wydarzy - będziemy nadal niewolnikami 3-D.

Chcę również dodać, że istnieje duża różnica pomiędzy Avatarem Devy a fragmentem ludzkiej duszy. Jak wie czytelnik, duch ludzki ma swój ogień podzielony na wiele mniejszych fragmentów duszy, które są rozłożone na osi czasu 3-D Ziemi. W ten sposób czas jest jednoczesny, a te fragmenty duszy wpływają na siebie nawzajem przez linie czasowe. Wszystkie one mają różne osobowości, choć na początku miały tę samą osobowość. Ponieważ jednak my, ludzie, mamy amnezję, każdy fragment duszy ma swoje własne doświadczenia i tym samym tworzy własną osobowość w czasie. Żyje, umiera i wciela się ponownie, tak jak każdy z fragmentów duszy ludzkiej. Im dłużej żyje fragment duszy, tym bardziej różni się ona od pierwotnej duszy, z której została rozdrobniona ze względu na swoje unikalne doświadczenia. Dlatego jeden fragment duszy, który żyje na przykład w latach 1800-tych, może być istotą bardzo współczującą, podczas gdy inny fragment duszy z tej samej pierwotnej duszy, żyjący na przykład w latach 1400-tych, może być mordercą - wszystko to zależy od doświadczeń z całego okresu czasu i od tego, jak unikalny fragment duszy reaguje na jej otoczenie i jej rozwój osobisty we własnych unikalnych wcieleniach. Każdy fragment duszy jest zazwyczaj nieświadomy wszystkich innych fragmentów duszy z jej własnego ducha, ale nadal oddziałują one na siebie nawzajem, ponieważ były one wszystkie "jednym" na początek. Jeśli więc jeden fragment duszy szybko ewoluuje (tak jak wy wszyscy czytający ten artykuł), wpływa pozytywnie na inne fragmenty duszy z własnego ducha, a inne fragmenty duszy mogą przybierać nowe, bardziej pozytywne zmiany w ich rozwoju.
Z Devami (i wszystkimi międzywymiarowymi i wielowymiarowymi istotami) jest inaczej. Zazwyczaj są w pełni świadomi swoich różnych fragmentów duszy - nie mają amnezji, jak my. Dlatego też, gdy na przykład En.ki/Vishnu wysyła Avatara (fragment duszy), zawsze jest świadomy tego, gdzie jest ten fragment duszy i co robi. Jednak unikalny fragment duszy ma swoje własne doświadczenia, podobnie jak fragment duszy ludzkiej, i odpowiada wyjątkowo na to, co dzieje się w jej życiu. Tak więc Wisznu, jako "Większa dusza", może następnie wcielać się w życie, ale zazwyczaj wizualizuje siebie w tak zwanym "zmienności kształtów" i "walczy" z własnym Awatarem. Może zdecydować się na to "tylko na pokaz" lub dlatego, że Awatar naprawdę zboczył z linii i musiał zostać zatrzymany. Śmierć fizyczna, która wtedy będzie wynikiem takiej walki, nic nie znaczy dla bogów, którzy wiedzą, że są one wielowymiarowe. Po śmierci Avatara, Vishnu/En.ki może wycofać fragment duszy (kawałek ognia) i połączyć go ze swoim większym "ja". Choć może się to wydawać skomplikowane, to jednak nadal jest to bardzo uproszczony proces dla tego, jak to działa.

Trzy hymny w Rig Veda (10, 14 i 35 z 10. książki) skierowane są do Pana Jamy. Ma on psa z czterema oczami i szerokimi nozdrzami pilnującego drogi do jego mieszkania[3] (por. piekielne psy, o których mówiliśmy na Poziomie IV). W sztuce Yama przedstawiany jest z niebieską skórą i czerwonymi ubraniami, często jeżdżąc na bawołach wodnych[4] Błękitna skóra jest typowa dla bogów Wedyjczyków, a plejadacze Marciniaka twierdzą, że również ma niebieską skórę, gdy w międzywymiarowej, "fizycznej" formie. Kiedy po raz pierwszy pojawili się Marciniakowi, pojawili się jako niebieskoskórzy giganci[5] (zmiennokształtni). Jest to sprzeczne z lordem En.ki i księciem En.lil, którzy mają czarną skórę (chcę podkreślić, że kolor skóry jest nieistotny w schemacie rzeczy, a szkoda, że muszę nawet napisać dodatkową nutę uboczną, taką jak ta, ponieważ rasizm jest tu na Ziemi tak powszechny. Dlatego chcę podkreślić, że jedynym powodem, dla którego w tych pracach wspominam o kolorze skóry, jest cel edukacyjny i nie ma to nic wspólnego z godnością lub inteligencją ras o określonych kolorach skóry. Stwierdzenie, że będzie to miało znaczenie, jest nie tylko dziecinne, ale także oznaką wielkiej ignorancji i istoty, która jest bardzo słabo rozwinięta.)
Rys. 2. Jeden z ogarów piekielnych Yamy. (Jest to powszechna błędna interpretacja. Ludzie myślą, że Ogrody Piekielne mają po dwie lub trzy głowy - a więc "pies dwóch głów" - ale mają tylko jedną głowę z czterema oczami. Nie znalazłem obrazu prawdziwego Hellhounda, więc zamiast tego zdecydowałem się pokazać ten stereotyp.)



Istnieje wiele podobieństw między pismami Vedic i dzisiejszymi komunikatami New Age, jeśli chodzi o śmierć i życie pozagrobowe. Mamy tysiące świadków z ludzi, którzy umarli przez kilka minut, wrócili do życia na stole operacyjnym, a następnie mogli opowiedzieć o swoich doświadczeniach, gdy byli "martwi". Świadkowie ci często potrafią nawet powiedzieć, co wydarzyło się na sali operacyjnej w czasie, gdy mieli być martwi klinicznie.

Ci ludzie mówią, że widzą własne ciało, gdy pływają na suficie lub gdzie indziej w pokoju, rozumiejąc, że ich świadomość jest oddzielona od ciała. Większość fragmentów duszy powraca następnie do ciała, ponieważ personel medyczny udaje się je ożywić, ale niektóre z nich wchodzą głębiej w życie pozagrobowe, przechodząc przez tunel i idąc w kierunku światła, aż "głos" powie im, że to jeszcze nie ich kolej i muszą powrócić do ziemskiej egzystencji na jakiś czas ich misja nie została zakończona. Innymi słowy, wydaje się, że dusze te stały się ofiarami okoliczności, które nie były zaplanowane, powodując ich śmierć. Ta nagła śmierć najwyraźniej nie została zaakceptowana przez kogoś "po drugiej stronie", a dusze zostały wystrzelone z powrotem w ciało. Chcę, aby czytelnik pomyślał o tym przez chwilę. Kto tak naprawdę wyznacza nam cele na całe życie? Czy to my, czy jakaś inna siła, która jest za nas odpowiedzialna i co mamy robić tutaj, na Ziemi? To pytanie należy zadać, ponieważ najwyraźniej ktoś inny decyduje, kiedy mamy umrzeć, a kiedy nie.

W Nowej Epoce dowiadujemy się, że kiedy nasza dusza oddziela się od ciała po śmierci ciała, często jest jeszcze jeden przewodnik duchowy, który przyjdzie, spotka się i przywita nas, witając nas w "nowym" eterycznym istnieniu. Mogą być w kształcie i formie, której nie rozpoznajemy, ale mogą być również naszymi pozornymi krewnymi i przyjaciółmi, którzy albo zmarli przed nami, albo z jakiegoś mistycznego powodu są po drugiej stronie, aby nas spotkać, chociaż jeszcze kilka minut temu, kiedy umarliśmy! Jest to kolejny paradoks, z którym zmagają się badacze.  Wierzę, że mam odpowiedź na to, jak to możliwe, ale choć raz będę niemiły i nie powiem czytelnikowi, co zamierzam ujawnić w e-booku, który będzie zgodny z Wes Penre Papers. Ten e-book ma tytuł roboczy "Beyond the Death Portal". Jednak wiele wiadomości kierowanych do nas mówi nam, że istnieje jakiś przewodnik, czyli przewodnik, który spotka się z nami po naszej śmierci i poprowadzi nas dalej przez tunel i w kierunku Światła. W zależności od systemu wierzeń zmarłego, przewodnik powie zmarłemu, że więcej ludzi, których kochał za życia, czeka w Świetle i chcą zjednoczyć się z osobą zmarłą. Podobne wydarzenia przytrafiły się umierającym ludziom, niezależnie od tego, czy byli to Nowi Agry, czy też nie.

W konsekwencji, co mówią o tym Wedowie?

Whitley Strieber, który od lat 80-tych był wielokrotnie uprowadzany przez Szarodziejów, zaczął zastanawiać się nad podobieństwami między uprowadzeniami do UFO a doświadczeniami poza figuralnymi (OBE) w ogóle. Zadaje sobie pytanie: "Czy to możliwe, że niektóre jednostki UFO są zaangażowane w transmigrację duszy?"[6] Jak powiedziałem czytelnikowi gdzie indziej w moich gazetach, ci szarzy porywacze powiedzieli Strieberowi, że poddają dusze recyklingowi! Czyż sprawy nie stają się coraz jaśniejsze i wyraźniejsze oraz coraz bardziej oczywiste? Czy istnieją jakiekolwiek wątpliwości, przy wszystkich dostępnych dowodach, że AFI kontrolują proces recyklingu i życie pozagrobowe? Przy wszystkich dostępnych informacjach i dowodach powiedziałbym z całą pewnością, że odpowiedź brzmi "nie". Strieber kontynuuje swój proces myślowy: "Czyżby dusza była nie tylko prawdziwa, ale też przepływ dusz między życiem, a śmiercią jest procesem kierowanym przez świadomość i wspieranym przez artyzm i technologię?"[7] Pyta dalej: "Kto nas obserwuje?"[8]

Richard L. Thompson mówi nam, że "ta idea jest całkowicie Wedyjską, tak samo jak konsekwencja tego, że nasze działania są obserwowane i oceniane przez istoty, które kontrolują nasze przeznaczenie po śmierci[9] W Wedach są istoty zwane Jamaduwtami lub Jamaduwcami, które są posłańcami śmierci i agentami Jamaradży (lub Yama Raja - inne terminy dla Jamy). Yamadūtas mówią ludziom, że nie żyją i pomagają przenieść ich do życia pozagrobowego.[10] Przewodnicy duchowi, tak jak to zostało przedstawione w literaturze New Age i jak opisują świadkowie, rzadko emitują negatywne energie lub wyglądają strasznie na zmarłych, podczas gdy Yamadūtas mają negatywne pole energetyczne, wyglądają dziwnie i przerażająco i mogą, tak jak porywacze UFO, podróżować przez ściany i inne przeszkody.[11] W starożytnym Egipcie Anubis był tym, który prowadził zmarłych do podziemi[12], a w mitologii greckiej mamy Charona[13] Każda mitologia na całym świecie ma swoich własnych Jamadut lub przewodników duchowych, którzy oszukują nowo zmarłych, aby udali się do Światła lub do podziemi - to w zasadzie różne sposoby opowiadania tej samej historii.

II. Planeta Pitrloka, niebo i 28 piekieł Wed.

W Wedach istnieje planeta bezpośrednio związana z życiem pozagrobowym, a w sanskrycie planeta ta nosi nazwę Pitrloka. Ta planeta jest opisana w starożytnych tekstach jako bardzo piękne miejsce, gdzie mieszkają Pitās, nasi przodkowie. Gandharvas, o których mówiliśmy w poprzednim artykule, są przedstawione jako bardzo piękne istoty, należące do kategorii Upedevas. Władcy planetarni są wybitnymi przywódcami Devas.[14] Zgodnie z tym, o czym mówiliśmy na poprzednich poziomach nauczania o życiu pozagrobowym, moje badania zasadniczo zgadzają się ze starożytnymi tekstami hinduskimi. Sformułowanie "duch mistyczny" odnosi się na przykład do istot duchowych z dość negatywną, wyobcowaną mentalnością[15] Są to istoty, które wcześniej nazywałem "nieokiełznanymi zmarłymi", a tym samym dusze, które z takiego czy innego powodu nie mogą przenieść się do regionów po życiu. Zamiast tego unoszą się one w samolotach ziemskich, powodując czasami to, co nazywamy poltergeist (inne mniej lub bardziej "niewidzialne" zjawiska mogą się zdarzyć). Czasami łączą się one również z naszym trzecim wymiarem i możemy zobaczyć je w ich awatarystycznej formie.

Pan Yama jest również uważany za lokapalę ("Strażnika Kierunków") południa[16], co oznacza południe Wszechświata (a także pod Ziemią)[17] "Południe Wszechświata" jest uważane za Narakę, która jest hinduskim odpowiednikiem piekła.[18] Naraka, według tekstów hinduskich, jest siedzibą Pana Yamy[19], a w konsekwencji także królowej Yami. Wiele pism świętych opisuje 28 różnych piekieł, a każda dusza, o której Guardian i jego kohorty uważają, że należy do tego piekła, jest odpowiednio ukierunkowana na właściwe piekło. Nie dzieje się to jednak natychmiast - dusza stanie najpierw przed sądem (zob. rys. 1), gdzie Yama waży cnoty i wady zmarłych. Następnie wydaje sąd, wysyłając cnotliwych do Svargi, lub Swargi (Nieba), a grzeszników do jednego z 28 piekieł. Z drugiej strony, mówi się, że Svarga i Naraka są tylko tymczasowym miejscem zamieszkania duszy, a ostatecznie dusza jest poddawana recyklingowi - albo jako istota niższa, albo wyższa, w zależności od jej zasług[20] Jest jednak kilka tekstów, w których stwierdza się, że dusze są uwięzione w piekle na wieczność, pozbawione odrodzenia (słowo "pozbawione" chyba pasuje tutaj, ponieważ recykling wydaje się lepszą alternatywą - wszystko jest rzeczywiście względne).

Bhāgavata Purāna opisała lokalizację Naraki i Pitrloki w następujący sposób: 

    Cytat #1: Bhagavata Purana opisuje Narakę jako znajdującą się pod ziemią: pomiędzy siedmioma krainami podziemia (Patala) i Oceanu Garbhodaka, który jest dnem wszechświata. Znajduje się na południu wszechświata. Pitrloka, gdzie mieszkają martwi przodkowie (Pitrs) kierowani przez Agniṣvāttā, również znajduje się w tym regionie. Yama, Pan Naraki, mieszka w tym królestwie ze swoimi asystentami. The Devi Bhagavata Purana wspomina, że Naraka jest południową częścią wszechświata, pod ziemią, ale nad Patalą. The Vishnu Purana wspomina, że znajduje się on poniżej wód kosmicznych na dnie wszechświata. The Hinduski epos zbyt zgadzać się że Naraka lokalizować w the Południe, the kierunek chce rządzić Yama i często kojarzyć z Śmiercią. Pitrloka jest uważany za stolicę Yamy, skąd Yama zapewnia swoją sprawiedliwość[21].

Jak prawdopodobnie zauważył czytelnik, miejsca w tekstach Wedyjskiej Biblii są często opisywane jako podwójne - to samo miejsce istnieje gdzieś pod powierzchnią Ziemi, ale także jako miejsce w "zewnętrznym" wszechświecie - można do nich dotrzeć w obie strony. Jednym z takich przykładów jest Pitrloka - w powyższym cudzysłowu mówi się, że znajduje się pod Ziemią, podczas gdy inne teksty mówią, że jest to planeta. Zabawa ze słowami, która czasami może być dość wymowna, mogłaby przetłumaczyć Pitr w Pitrloce na Piotra, co ponadto można by zinterpretować jako Piotra, który trzyma klucze do bram nieba. W ten sposób Pitrloka tłumaczyłaby się jako Miejsce św. Piotra. Może być jakaś zasługa dla tej gry słownej, ponieważ Pitrloka jest rzeczywiście niebiańską planetą w Purānas. To jest od Srimad Bhagavatam:

    Cytat #2: Mieszkańcy Pitṛloka to zazwyczaj ludzie z kategorii karma-kāṇḍīya, czyli działalności owocowej, którzy zostali tam przeniesieni z powodu swojej pobożnej działalności. Mogą tam przebywać tak długo, jak długo ich potomkowie oferują im viṣṇu-prasāda. Każdy mieszkaniec niebiańskich planet, takich jak Pitṛloka, musi jednak powrócić na ziemię po wyczerpaniu skutków swoich pobożnych czynów. Jak potwierdzono w Bhagavad-gītā (9.21), kṣīṇe puṇye martya-lokaṁ viśanti: osoby wykonujące akty pobożności są przenoszone na wyższe planety, ale gdy skutki ich pobożnych czynów się skończą, są ponownie przenoszone na Ziemię[22].  
Innymi słowy, Pitrloka są dla pobożnych, którzy postępują według reguł i życzeń Pana Wisznu, mniej lub bardziej do litery, według własnego wyboru. Jest to nagroda, podobnie jak biblijne niebo. Oczywiście, jest to tylko dokuczliwość, ponieważ ostatecznie i tak musisz wrócić na Ziemię, będąc poddanym recyklingowi jak wszystkie pozostałe fragmenty ludzkiej duszy.

Próbowałem dowiedzieć się, do którego układu gwiazd Pitrloka należy, lub do jakiej gwiazdy może być, ale najbliższą odpowiedzią jest to, że znajduje się on na południe od naszego układu słonecznego, tj. na półkuli południowej.[23] Nie jest to szczególnie pomocne, ale z drugiej strony jest to tylko ciekawostka - tak naprawdę nie ma to większego znaczenia.

Istnieją jednak odniesienia do Svargi (Nieba) i Świata Podziemnego (Netherworld) właściwie opisanych przez Richarda L. Thompsona, jak zwykle, i chciałbym podzielić się tym, co ma do powiedzenia,

    Cytat #3: "Niższy świat" nie jest dokładnie regionem pod powierzchnią ziemi. Według literatury Wedyjskiej, istnieją trzy regiony znane jako Svarga lub niebo. Te są wyznaczone w odniesieniu do ekliptyki, lub orbitalnej ścieżki słońca na tle gwiazd stałych. Jest Divya-svarga (boskie niebo), region nieba na północ od ekliptyki; Bhauma-svarga (ziemskie niebo), w przybliżeniu płaszczyzna ekliptyki; i Bila-svarga (podziemne niebo), na południe od ekliptyki. Bhauma-svarga jest czasami określane jako Bhū-maṇḍala, i jest to "płaska ziemia" wymienione wcześniej....

    "Nether-world" to Bila-svarga. To jest "tam" w niebiosach, ale jednocześnie może być osiągnięty poprzez mistyczne podróży przez wejście na ziemię.[24] Niższe regiony mogą być również wprowadzone poprzez podjęcie pitṛ-yāna ścieżkę, która jest mówiona w Viṣṇu Purāṇa, aby rozpocząć w pobliżu gwiazdozbiorów Scorpio i Sagittarius i rozszerzyć się na południe w kierunku gwiazdy Agastya, lub Canopus ...[25] [26]

Wedy opisują co dzieje się w życiu pozagrobowym i jak czytelnik widzi, odpowiada to moim własnym badaniom. Yama (En.ki) jest odpowiedzialny za niebo i piekło, jeśli chodzi o życie pozagrobowe, a Yamadūtas są jego "Pomocnikami", czyli kohortami, czasami zwanymi Szarymi, chociaż większość Szarych, którzy pracują z En.ki, to tylko żołnierze AIF w "kombinezonach kosmicznych". Są to ciała sztuczne tworzone przez technologię, dzięki czemu mogą funkcjonować międzywymiarowo i wymiarowo (w 3-D), do których wstawiane są (lub wstawiane) fragmenty duszy żołnierzy AIF, jakby były ich prawdziwymi ciałami. Szary typ ciała" jest idealny do wytrzymania promieniowania. Dlatego też szarości przechodzą przez ściany. Ten trzeci wymiar jest tylko hologramem, więc z pewnością nie ma wielkiego problemu z przejściem przez przeszkody 3-D. Zostaliśmy zmanipulowani, by wierzyć, że nie jest to możliwe i jest to tak odciśnięte w naszej masowej świadomości, że potrzeba dużo treningu, siły woli, intencji i pewności, byśmy mogli to zrobić. 

Według Purānas, wszyscy ludzie przechodzą przez mieszkanie Yamy po śmierci. Jednak to nie tylko ludzie, którzy tam idą, ale zwierzęta też tak robią. Tam są osądzeni, i jak opisano powyżej, dusza nie jest uwolniona od samsary (cykl narodzin-śmierci-odrodzenia) tylko dlatego, że byli w Svarga (Niebo) i Naraka (Piekło) i służyli tam swojemu czasowi. Każda dusza musi prędzej czy później wrócić na Ziemię.[27] Yama jest wspomagany przez swojego ministra, o którym wspomina nazwisko - Chitragupta[28] - i prowadzi rejestry wszystkich dobrych i złych działań każdej żyjącej istoty![29] To są oczywiście teksty Wedyjskie wspominające Akashic Records-Chitragupta działa jako bibliotekarz. Yamadūtas są również przydzielane do karania grzeszników w różnych rodzajach piekieł[30].

III. Opis Vedic Hells

Wczesne teksty nie wspominają szczegółowo różnych piekieł, z wyjątkiem tego, że są to ciemne miejsca zła i ciemny, bezdenny dół. Atharvaveda mówi o królestwie ciemności, gdzie mordercy są zamykani po śmierci. Inne eposy opisują piekło w ogóle jako gęstą dżunglę bez cienia i bez wody do picia i bez miejsca do odpoczynku. Yama osobiście poucza Yamadūtas, jak karać pewne dusze.[31]

Wikipedia ma doskonałą listę 28 piekieł i co każde z tych piekieł zawiera w formie kary i środowiska. Niechętnie wymieniłem je tutaj, ale potem zdecydowałem, że jest to dość interesujące i chcę, aby czytelnik mógł je przeczytać bez konieczności udawania się do Wikipedii, więc są tutaj:

Tamisra (ciemność): Przeznaczony jest dla osoby, która chwyta cudze bogactwo, żonę lub dzieci. W tym ciemnym królestwie jest związany linami i głodny bez jedzenia i wody. Jest bity i wyrzucany przez Jamadutasa aż do zemdlenia.[2][3]

Andhatamisra (ślepa ciemność): Tutaj człowiek, który oszukuje drugiego człowieka i cieszy się swoją żoną lub dziećmi, jest dręczony do tego stopnia, że traci swoją świadomość i wzrok. Tortury opisane są jako wycinanie drzewa u jego korzeni.[2][3].
Raurava (przerażony lub piekło rurus): Jak na Bhagavata Purana i Devi Bhagavata Purana, to jest przypisane dla osoby, która troszczy się o swoje własne i swojej rodziny dobre, ale szkodzi innym istotom żywym i jest zawsze zazdrosny o innych. Żywe istoty zranione przez takiego człowieka przyjmują postać dzikich, podobnych do węża bestii zwanych rurus i torturują tę osobę.[2][3] Wisznu Purana uważa to piekło za odpowiednie dla fałszywego świadka lub takiego, który kłamie.[4]

Maharaurava (wielce bojaźliwy): Osoba, która pobłaża kosztem innych istot, cierpi z powodu bólu z powodu zaciętej rurus zwanej kravyadas, która zjada jego ciało.[2][3]

Kumbhipaka (gotowane w garnku): Osoba, która gotuje zwierzęta i ptaki, jest tu gotowana żywcem we wrzącym oleju przez Yamadutas, przez tyle samo lat, ile było włosów na ciałach ich ofiar.[2][3]

Kalasutra (wątek czasu/śmierci): Bhagavata Purana przypisuje to piekło mordercy braminu (hinduskiej kasty kapłańskiej)[2], podczas gdy Devi Bhagavata Purana przydziela je osobie, która nie szanuje swoich rodziców, starszych, przodków lub braminów.[3] To królestwo jest wykonane całkowicie z miedzi i bardzo gorąco, ogrzewane ogniem z dołu i czerwonym gorącym słońcem z góry. Tutaj grzesznik pali się od wewnątrz przez głód i pragnienie, a na zewnątrz tlące się ciepło, bez względu na to, czy śpi, siedzi, stoi czy biegnie.[2][3]

Asipatravana/Asipatrakanana (las liści miecza): Bhagavata Purana i Devi Bhagavata Purana rezerwują to piekło dla osoby, która dygresje się z nauk religijnych Wed i pobłaża herezji.[2][3] Wisznu Purana stwierdza, że bezmyślne wycinanie drzew prowadzi do tego piekła.[4] Jamaduta biją je biczami, próbując uciec w lesie, gdzie palmy mają miecze jak liście. Dotknięci kontuzją biczów i mieczy, zemdlałą i wołają o pomoc na próżno.[2][3]

Shukaramukha (usta wieprza): Znajdują się w nim królowie lub urzędnicy państwowi, którzy karzą niewinnych lub wymierzają kary cielesne Braminowi. Yamadutas miażdży go, ponieważ trzcina cukrowa jest miażdżona w celu uzyskania soku. Będzie krzyczeć i krzyczeć w agonii, tak jak cierpieli niewinni.[2][3]

Andhakupa (dobrze z ukrytymi ustami): Jest to piekło, w którym jest zamknięta osoba, która szkodzi innym z zamiarem złośliwości i szkodzi owadom. Atakują go ptaki, zwierzęta, gady, komary, wszy, robaki, muchy i inni, którzy pozbawiają go spokoju i zmuszają do biegania tam i z powrotem.[2][3].

Krimibhojana/Krimibhaksha (żywność dla robaków): Jak per the Bhagavata Purana i the Devi Bhagavata Purana, ono być dokąd osoba kto dzielić jego jedzenie z gość, starszyzna, dziecko lub the bóg, i samolubnie je ono samotnie, i on kto je bez the pięć yajnas (panchayajna) chastised.[2][3] Purana Wisznu stwierdza, że ten, który nienawidzi swojego ojca, Braminów lub bogów i który niszczy klejnoty jest tu karany.[4] To piekło jest jeziorem yojana 100,000 wypełnionym robakami. Grzeszny człowiek zostaje zredukowany do robaka, który żywi się innymi robakami, które z kolei pożerają jego ciało przez 100 000 lat.[2][3]

Sandansa/Sandamsa (piekło szczypiec): Bhagavata Purana i Devi Bhagavata Purana stwierdzają, że osoba, która okrada Bramin lub kradnie komuś klejnoty lub złoto, gdy nie znajduje się w tragicznej potrzebie, jest ograniczona do tego piekła.[2][3] Jednakże, Vishnu Purana mówi gwałcicielom przysięgi lub zasad, że cierpią tutaj.[4] Jego ciało jest rozdarte przez gorące żelazne kule i szczypce.[2][3]

Taptasurmi/Taptamurti (czerwono-żelazny posąg): Mężczyzna lub kobieta, którzy oddają się nielegalnym stosunkom seksualnym z kobietą lub mężczyzną, jest bity biczami i zmuszany do przyjęcia czerwono-żelaznych figurek płci przeciwnej.[2][3]

Vajrakantaka-salmali (drzewo jedwabno-bawełniane z kolcami jak pioruny/wajary): Osoba odbywająca stosunek seksualny ze zwierzętami lub posiadająca nadmierny koitus jest przywiązana do drzewa Vajrakantaka-salmali i ciągnięta przez Yamadutas tak, że kolce rozrywają jego ciało.[2][3]

Vaitarni/Vaitarna (do skrzyżowania): Jest to rzeka, która prawdopodobnie leży między Naraką a ziemią. Rzeka ta, która tworzy granicę Naraki, wypełniona jest ekskrementami, moczem, ropą, krwią, włosami, paznokciami, kośćmi, szpikiem, mięsem i tłuszczem, gdzie dzikie istoty wodne zjadają ciało osoby. Zgodnie z Bhagavata Purana i Devi Bhagavata Purana, osoba urodzona w szanowanej rodzinie - kshatriya (wojownik-kaste), rodzina królewska lub urzędnik państwowy - która zaniedbuje swoje obowiązki jest wrzucana do tej rzeki piekła.[2][3] Wisznu Purana przydziela ją niszczycielowi ula lub miasta.

Puyoda (woda z ropy): Chmury (robotnicy-kaste) oraz mężowie lub partnerzy seksualni kobiet i prostytutek - żyjących jak zwierzęta pozbawione czystości i dobrego zachowania - wpadają do Puyody, oceanu ropy, odchodów, moczu, śluzu, śliny i innych odrażających rzeczy. Tutaj muszą jeść te obrzydliwe rzeczy.[2][3][2][3]
Pranarodha (utrudnianie życia): Niektórzy Bramini, Kszatrija i Vaishyas (kasta kupiecka) oddają się sportowi polowania z psami i osłami w lesie, co skutkuje bezmyślnym zabijaniem zwierząt. Yamadutas uprawiają z nimi sport łuczniczy jako cele w tym piekle.[2][3]

Visashana (mordercza): Bhagavata Purana i Devi Bhagavata Purana wspominają, że Yamadutas biczuje osobę, która ma dumę ze swojej rangi i bogactwa oraz poświęca zwierzęta jako symbol statusu, a w końcu go zabija.[2][3] Vishnu Purana kojarzy ją z twórcą włóczni, mieczy i innych rodzajów broni.[4]

Lalabhaksa (ślina jako żywność): Zgodnie z Bhagavata Purana i Devi Bhagavata Purana, bramin, Ksahtriya lub mąż Vaishya, który zmusza żonę do wypicia swojego nasienia z pożądania i egzekwowania kontroli nad nim, jest wrzucany do rzeki nasienia, którą zmuszony jest pić.[2][3] Wisznu Purana nie zgadza się ze stwierdzeniem, że ten, kto je przed zaoferowaniem pożywienia bogom, przodkom lub gościom, zostaje doprowadzony do tego piekła.[4]

Sarameyadana (piekło synów Saramy): Łupieżcy, którzy palą domy i trują ludzi dla bogactwa, oraz królowie i inni urzędnicy państwowi, którzy łapią pieniądze kupców, masowe morderstwa lub rujnują naród, są wrzucani do tego piekła. Siedemset dwadzieścia okrutnych psów, synów Saramy, z ostrymi jak brzytwa zębami, żeruje na nich na żądanie Jamaduty.[2][3]

Avici/Avicimat (bezwodny/bezfalowy): Osoba, która leży na przysiędze lub w biznesie, jest wielokrotnie rzucana głową - najpierw z góry o wysokości 100 jojany, której boki są kamiennymi falami, ale bez wody. Jego ciało jest stale łamane, ale jest pewne, że nie umrze.[2][3].

Ayahpana (napój żelazny): Każdy inny pod przysięgą lub bramin, który pije alkohol, jest tu karany. Yamadutas stoją na swoich piersiach i zmuszają ich do picia stopionego żelaza.[2][3]

Ksarakardama (kwaśne/słoneczne błoto/filt): Ten, kto w fałszywej dumie, nie szanuje osoby wyższej od niego przez urodzenie, surowość, wiedzę, zachowanie, kastę lub porządek duchowy, jest torturowany w tym piekle. Yamadutas rzuca go najpierw głową i dręczy.[2][3]

Raksogana-bhojana (żywność Rakshasasas): Ci, którzy praktykują ofiarę ludzką i kanibalizm, są skazani na to piekło. Ich ofiary, w postaci Rakszasów, tną je ostrymi nożami i mieczami. Rakszas ucztują swoją krew, śpiewają i tańczą z radością, tak jak grzesznicy zabijali swoje ofiary.[2][3].

Shulaprota (przebita ostrą, spiczastą włócznią/sztuką): Niektórzy ludzie dają schronienie ptakom lub zwierzętom udającym swoich wybawców, ale potem nękają je szturchaniem nitkami, igłami lub używaniem ich jak martwych zabawek. Ponadto, niektórzy ludzie zachowują się tak samo w stosunku do ludzi, zdobywając ich zaufanie i zabijając ich ostrymi trójzębami lub lancami. Ciała takich grzeszników, zmęczone głodem i pragnieniem, są przebijane ostrymi, iglastymi włóczniami. Wściekłe mięsożerne ptaki, takie jak sępy i czaple, rozdzierają i wąchają swoje ciało.[2][3]

Dandasuka (węże): Wypełniony zazdrością i furią, niektórzy ludzie krzywdzą innych jak węże. Są one przeznaczone do pożarcia przez pięć lub siedem zakapturzonych węży w tym piekle.[2][3]

Avata-nirodhana (zamknięta w dziurze): Ludzie, którzy uwięzią innych w ciemnych studniach, żurawi lub górskich jaskiniach, są wepchnięci do tego piekła, ciemnego studni pochłoniętego trującymi oparami i dymem, który je dusi.[2][3]

Paryavartana (powrót): Gospodarz domu, który wita gości okrutnymi spojrzeniami i nadużywa ich, jest powściągliwy w tym piekle. Sępy o twardych oczach, czaple, wrony i podobne ptaki spoglądają na nie i nagle lecą i wyrywają mu oczy.[2][3]

Sucimukha (twarz igłowa): Zawsze podejrzliwy człowiek jest zawsze ostrożny wobec ludzi, którzy próbują odebrać mu bogactwo. Dumny ze swoich pieniędzy grzeszy, by je zdobyć i zachować. W tym piekle Yamadutas zszywasz nić przez całe swoje ciało.[2][3]

Choć Wisznu Purana wspomina o 28 piekłach, podaje informacje tylko o grzesznikach skazanych w 21 piekłach i nie podaje szczegółów dotyczących kar. Piekła opisane w Vishnu Purana, ale nie w Bhagavata Purana i Devi Bhagavata Purana są następujące:[4].

Rodha (blokada): Przyczyna aborcji, morderca krowy, grabieżca lub duszący człowieka jest tu obsadzona.

Sukara (wieprz): Morderca braminu, złodziej złota lub alkoholik i wszyscy związani z nimi wpadają do tego piekła.

Tala (kłódka): Prowadzi tu morderstwo Kszatriji lub Vaishyi i cudzołóstwo z żoną przywódcy religijnego.

Taptakumbha (gorące garnki): Kazirodztwo z siostrą i mordercą ambasadora skutkuje męką w tym piekle.

Taptaloha (gorące żelazo): Żona-sprzedawca, więzień i ten, który porzuca swoich zwolenników jest tu torturowany.

Mahajwala (wielki ogień): Kazirodztwo z córką lub synową sprowadza tu kazirodztwo.

Lavana (sól): Kto oczernia swojego guru, ludzi wyższych od nich lub Wedy idą do tego piekła.

Vimohana (miejsce oszołomienia): Złodziej lub ci, którzy gardzą przepisanymi obrzędami, są tu dręczeni.

Krimisha (piekło owadów): Ten, kto używa magii, by szkodzić innym, jest tu skazany.
Vedhaka (piercing): Twórca strzał jest przeklęty do tego piekła.

Adhomukha (z odwróconą głową): Rzuca się tu tego, kto bierze łapówki, astrologa i tego, kto czci niewłaściwe przedmioty.

Púyaváha (gdzie spada materia): Bramin, który sprzedaje szuflę, mięso, alkohol, sól; ten, który popełnia przemoc i ten, który je słodycze nie dzieląc się, wpada w to piekło.

Rudhirándha (studnie krwi): Odrzuca się tu zapaśników lub bokserów, którzy dopuszczają się przemocy dla rozrywki, rybaków, zwolenników bękartów, podpalaczy, trucicieli, informatorów, wróżbitów, zdrajców, tych, którzy mają współżycie w święte dni tabu i tych, którzy żyją z prostytucji swoich żon.

Kryszna (ciemno/czarna): Oszust, intruz i sprawca impotencji zostaje wrzucony do tego piekła.

Vahnijwala (ognisty płomień): Garncarze, myśliwi i pasterze są tu karani.

Shwabhojana (jedzenie dla psów): Przeklęty jest tutaj uczeń religijny, który śpi w ciągu dnia i ten, który nie ma wiedzy duchowej i uczy się jej od dzieci.[32]

Niektóre z tych potępień są niedorzeczne - weźmy ostatnią, Shwabhojanę jako jeden przykład. Nie ma to żadnego logicznego sensu. W innych przypadkach - oczywiście jestem przeciwny każdemu rodzajowi zła, które osoba nakłada na inne, ale naprawdę zastanawiam się, kto jest najbardziej złym - sprawcą, który umarł, lub Mistrzem (Yama), który ma ich osądzać. Po prostu mówi nam więcej o tak zwanych Devach i z którymi naprawdę mamy do czynienia. Nawet jeśli powyższe potępienia niekoniecznie powinny być brane dosłownie (chociaż pojęcie to może mieć jakąś prawdę), posiadanie kogoś takiego jak Yama jako sędziego nieba i piekła jest dość szalone. Ponadto AFI wykorzystuje ludzi do prowadzenia wojen, ale także do realizacji pewnych zadań tutaj na Ziemi, które są wysoce nieetyczne i często są czystym złem. Następnie, kiedy te ludzkie dusze, które załatwiały sprawy dla swoich mistrzów AIF, umrą z tego ziemskiego planu, zostaną surowo ukarane w następnym świecie. Jak bardzo jest to szalone? Jest to wystarczająco złe, aby umieścić to w cuneiformach i innych tekstach pisanych i w ten sposób wystraszyć ludzi.

Pogląd niektórych Hindusów na karę w piekle jest taki, że jest to tylko tymczasowe miejsce zamieszkania dla duszy przestępcy, a gdy zbrodnie zostaną zrekompensowane, dusza może powrócić na Ziemię w nowym ciele. Patrzenie na ten punkt widzenia jako na coś "naturalnego" jest oczywiście niemożliwe, jeśli spojrzysz na religię hinduską z zewnątrz, patrząc w nie. Nie ma żadnego sposobu, aby dusza mogła zostać uzdrowiona od zachowań przestępczych poprzez bycie torturowanym w życiu pozagrobowym. Wręcz przeciwnie - wiedząc, że dusze wracają z piekła, ponieważ są bardziej niebezpieczne niż kiedykolwiek wcześniej. Ponadto dowiadujemy się, że poprzez zastosowanie zwykłej karmy wobec duszy przestępcy, jej zbrodnie zostaną unieważnione po wizycie w Piekle. Według pism hinduskich działa to w ten sposób, że przestępca, który popełnia pewien rodzaj przestępstwa, będzie w następnym życiu na drugim końcu liny, a tym samym stanie się ofiarą tych samych przestępstw, które popełnił w poprzednim życiu.[33] Byłoby to czystym kontem, a dusza może zacząć wszystko od nowa z bardziej etycznym życiem w przyszłości. Czysta logika mówi nam, że jest to równie niemożliwe i rażąco upraszcza sprawę.

IV. Która dusza idzie gdzie po śmierci?

Tematem, który często jest dość obciążony, niezależnie od tego, jaką religię wybierzemy, jest temat samobójstwa. W niektórych kulturach właściwe jest (lub było) popełnienie samobójstwa w pewnych okolicznościach. Tak było na przykład w przypadku samurajów w starej Japonii, którzy nie zastosowali się do kodeksu samurajów - albo zostałeś stracony, albo miałeś wybór, aby popełnić samobójstwo rzucając się na swój miecz lub wbijając go w swój żołądek lub serce, aby zachować swój honor i zarobić lepsze miejsce w życiu pozagrobowym. Inną formą samobójstwa, która była wysoce popierana, a w niektórych przypadkach wymogiem, była śmierć w walce. Wikingowie byli wśród tych, którzy poszli na bitwę, aby umrzeć, aby móc iść do Valhalli i dzielić stoły z bogami, pić miód pitny, upić się i bawić z pięknymi kobietami. Wikingowie nie bali się więc umrzeć. Czasami ich żony również popełniły rytualne samobójstwo, gdy dowiedziały się, że ich mąż zginął w bitwie w jakimś obcym kraju.[34] Wojownicy w starożytnych Indiach prowadzili podobną politykę, gdzie mężczyźni poszli na wojnę, nie bali się umrzeć i zamiast tego zajęli miejsce w wyższych warstwach Wedyjskich Niebios.

Poza tym, samobójstwo nie było i nie jest lekceważone w religii hinduskiej. Wytwarza ono złą karmę. Takie dusze wpadają w niższe rejony życia pozagrobowego, zwane Punnama, gdzie muszą przebywać przez bardzo długi czas, zanim będą mogły ruszyć dalej i zostać ponownie poddane recyklingowi.

Oprócz samobójstwa, miejsca, do których ludzie udają się po śmierci w religii hinduskiej zależą od wielu różnych czynników, takich jak,
   1.        Poprzednie czyny. Jeśli ludzie popełnili wiele złych czynów w swoim życiu, udają się do niższych światów lub loków, gdzie ponoszą konsekwencje tych czynów. Wręcz przeciwnie, jeśli prowadzili życie, w którym byli dobrzy dla innych i dla siebie samych, udają się do innych "wyższych, wypełnionych słońcem światów", aby cieszyć się życiem tam.

    2.       Stan umysłu w momencie ich śmierci - tzn. jakie myśli i pragnienia dominują w ich świadomości tuż przed śmiercią? Na przykład, jeśli pomyślą o tym, co jest najlepsze dla ich rodziny, pójdą tam, gdzie mieszkają ich przodkowie i odrodzą się w tej linii krwi. Jeśli pomyślą o pieniądzach, pojadą do Wisznu i następnym razem odrodzą się jako kupiec lub handlowiec. Jeśli myślą o złych myślach, pójdą do niższych loków i albo po jakimś czasie tam odpokutują, albo zatoną jeszcze głębiej. Jeśli myślą o Bogu przez większość czasu, prawdopodobnie udadzą się do najwyższego świata.

    3.       Czas śmierci. Jeśli na przykład umrą na polu bitwy, najprawdopodobniej osiągną niebo wojowników. Jeśli umrą podczas wykonywania jakiegoś pobożnego rytuału uwielbienia Boga, przejdą do najwyższego loka.

    4.      Zajęcia dzieci. Czy dzieci będą postępować zgodnie z tradycją zmarłego, jeśli chodzi o pochówek? Jeśli nie, jest prawdopodobne, że opóźni to podróż zmarłego w jego życiu pozagrobowym.

    5.       Łaska Boża. Bóg w postaci osobistego bóstwa często będzie ingerować w przeznaczenie zmarłego i zmienić bieg jego życia pozagrobowego. Mówi się, że zdarzają się przypadki, kiedy Bóg uratował swoich uczniów z rąk posłańców śmierci i umieścił ich w najwyższym niebie w uznaniu ich zasłużonych czynów[36].

Istnieje, jak widzimy, pewne podobieństwa do przekonań New Age i tych nauczanych przez posłańców, takich jak Pleiadianie, kiedy mówią, że twoje przekonania często decydują o tym, dokąd pójdziesz po śmierci. Jeśli jesteś oddanym chrześcijaninem, może spotkać cię ktoś, kto pojawia się jako Jezus i zabierze cię do czegoś, co wygląda jak niebo, które sobie wyobrażałeś będąc żywym. Mogą istnieć anioły grające dla ciebie harfy przez cały dzień, a inne anioły śpiewają z nieba, używając skrzydeł do latania. Jeśli ktoś wierzy, że jest bardzo zły i zły i że piekło jest jego jedyną opcją, jest szansa, że ten człowiek może udać się do miejsca, które odpowiada tej wierze. Jednak to wszystko jest iluzją, a kiedy osoba zdaje sobie z tego sprawę, iluzja się rozpływa, a on lub ona uzyska nowy wgląd, a tym samym pójdzie gdzie indziej, co lepiej odpowiada temu nowemu wglądowi. Myśli są potężne! Niezależnie od przypadku, ostatecznym rezultatem jest to, że osoba może ostatecznie i nieuchronnie zostać poddana recyklingowi.

Wcześniej pisałem o rozróżnianych duszach, które powodują więcej lub mniej problemów w świecie żywych. Główne kategorie tego rodzaju dyskredytowanych dusz, o których wspomniałem, należą do następujących kategorii:

    Niechciani umarli. Są to dusze, które zginęły nagle - być może na polu bitwy lub w wypadku. Niektórzy z nich, którzy w życiu nigdy nawet nie brali pod uwagę faktu, że będą żyć po śmierci, mogą nawet nie wiedzieć, że nie żyją. Inni boją się tego, co się z nimi stało i mogą przywiązać się albo do kogoś w otoczeniu, kogo znają, albo nawet do nieznajomego, który stanie obok, jeśli czakra tej osoby jest szeroko otwarta i słaba. Niechciani Martwi są często nieszkodliwi w tym sensie, że nie chcą wyrządzać żadnego zła, ale nadal są ciężarem dla tych, którzy się przez nich opętali. Osoba, która zostaje opętana przez taką duszę, może zacząć działać jako "rozdwojona osobowość".

    Mischief Makers. Są to dusze, które nigdy nie dotarły do tunelu i światła, ale utknęły w eterze w pobliskim sąsiedztwie Ziemi. Należą one do kategorii, którą nazywamy "złymi duchami" i na pewno zmienią osobowość osoby, którą zdecydują się posiąść, i często zachęcają ją do podejmowania nieetycznych decyzji, których nie podejmowałaby inaczej - na przykład patrząc na pornografię online, będąc niewierną, a czasem nawet kradnąc rzeczy.

    Demony. Są to oczywiście najgorsze i są one w zasadzie tym, co ludzie myślą o demonach w ogóle - sprawiają, że opętana osoba poświęca się bardzo mrocznym zajęciom.

Hindusi również wierzą w "duchy" i wiedzieli o tego rodzaju dobrach już w starożytności. Starożytne teksty, takie jak Upanishads[37], wiedziały o duchach, duchach i istotach niebieskich, które posiadają istoty ludzkie i mówią przez nie. Jak opisano w trzech powyższych kategoriach, Hindusi wierzyli, że niektóre z duchów posiadających są dobre w przyrodzie, podczas gdy inne były po to, by popełnić zło. Jest to interesujące, ponieważ jest to wiedza, której my, ogólnie rzecz biorąc, nie mamy dzisiaj.  Gdyby zawód medyczny - w szczególności zawody psychiatryczne i psychologiczne - posiadał tę wiedzę, mógłby faktycznie zacząć leczyć swoich pacjentów.

Rytuał pogrzebowy w religii hinduskiej jest postrzegany jako ostatnia ofiara. Tutaj patrzą oni na ciało i duszę oddzielnie i powinni być traktowani oddzielnie. Pięć elementów musi być właściwie zwróconych tam, gdzie ich miejsce. Dlatego ważne jest, aby ciało Hindusa wróciło do tego świata fizycznego i dlatego zawsze jest kremowane. Dusza natomiast, jak sądzili, należy do ciała subtelnego i pochodzi z wyższych światów. W ten sposób rozumieją oni awatar i duszę, co ma sens, ponieważ od tysiącleci zdają sobie sprawę z nano-podróży, choć tak jej nie nazwali.

Hindusi są ograniczeni przez swoją religię, ale gdyby nie byli, mieliby wspaniałe narzędzia, za pomocą których mogliby leczyć chorych ludzi, ponieważ całkiem dobrze rozumieją różnicę pomiędzy ciałem i duszą oraz związek duszy z ciałem subtelnym. W świecie zachodnim, gdzie nie jesteśmy ograniczeni przez wschodnie filozofie jako religia, mogliśmy czynić cuda, czy dziedzina medycyny chciała objąć część wiedzy Wedyjskiej. Zamiast tego zobaczymy coraz więcej tajemniczych chorób, na które trudno jest znaleźć lekarstwo. Są to choroby naszych czasów, podżegane przez elektronikę i wieże komórkowe, by wymienić dwie. Siedząc za dużo przed komputerem lub mając w kieszeni telefon komórkowy, niezależnie od tego, czy jest włączony czy wyłączony, w końcu rozwiną się dziwne choroby neurologiczne, z którymi lekarze nie wiedzą, co robić, ponieważ nie znają przyczyny choroby. Ludzie będą jeszcze bardziej naćpani medycyną, która nie pomoże ich chorobom, a pacjenci stracą wiarę w zawód lekarza. Gdybyśmy tu, w świecie zachodnim, mieli tylko część mądrości filozofii wschodnich i byli w stanie spojrzeć na nią bez dogmatów religijnych, moglibyśmy udać się na dno wielu chorób i wyleczyć je zamiast odurzać pacjentów.

VI. Akta akaszy i Wedy

Istnieją oznaki, że Akashic Records są pochodzenia wedyjskiego. Wierzę, że te płyty mogły powstać na jeden z trzech sposobów, 1) The Original Planners (Queen Nin i jej syn, książę Ninurta je założył, a AIF przejął kontrolę nad Akashic Records po ich inwazji, lub 2) The Akashic Records zostały stworzone przez AIF, aby lepiej śledzić każdą myśl i decyzję każdego z osobna od pierwszego wcielenia do dzisiejszej daty, aby mieć całkowitą kontrolę nad nami wszystkimi. W ten sposób AIF wiedziałoby nie tylko dokładnie kim jest każdy z nas, ale także wszystko o naszych osobowościach w różnych okresach czasu. Żyjemy wszystkimi ludźmi jednocześnie, a każdy fragment duszy ma swoją osobowość, o czym właśnie rozmawialiśmy, lub 3) Akashic Records jest mitem i nie istnieje.

Wierzę, że możemy od razu odrzucić opcję numer 3 - istnieje wystarczająco dużo dowodów na to, że rzeczywiście istnieją w takiej czy innej formie. Myślę też, że możemy wyrzucić opcję numer 1 - Original Planners nie mieli żadnego pożytku z Akashic Records i nie chodziło o kontrolę dusz. Byłoby to sprzeczne z samym celem stworzenia Ziemi i Żywej Biblioteki. Być może chcieliby oni pewnego rodzaju rejestracji wszystkich różnych gatunków tutaj w 3-D, ale nie sądzę, że poszłoby to dalej. Pozostaje więc opcja numer 2, która moim zdaniem ma największy sens. AFI są tymi, którzy naprawdę potrzebują czegoś w rodzaju płyty akaszowej. Dlatego też zgadzam się z Jeffreyem A. Marksem, który napisał serię książek w dwóch tomach: The Afterlife Interviews Volume 1 i Volume 2. Pan Marks jest medium i tak jak dr Michael Newton, przeprowadził wywiady z wieloma osobami i nawiązał kontakt z ich wewnętrznymi wspomnieniami o życiu pozagrobowym i wszystkich ich doświadczeniach w tych sferach. To ciekawa lektura i zbiega się pod wieloma względami z sesjami terapii regresyjnej Dr. Newtona. Poniższy fragment pochodzi z serii książek Marka, Vol. 1.

    Cytat 4: Im bardziej ujawnione [przez dusze w wywiadach] o jednoczesnych osobowościach i powiązaniach z nimi, tym bardziej wyjaśnili oni potrzebę nagrania Akashic Record. Rekord akaszyjski to nazwa nadana kompendium wiedzy kosmicznej zakodowanej na niefizycznym planie istnienia, zawierającym całą historię i zapisane myśli człowieka - jak biblioteka w "Umyśle Boga". Można by pomyśleć o tym również jako o wymiarze świadomości, który zawiera zapis wibracyjny każdej duszy i jej podróży. Pojęcie to sięga czasów Wedyjczyków (a nazwa pochodzi od sanskrytu dla "nieba", "przestrzeni" lub "eteru"), ale zostało spopularyzowane przez teozofów w XIX wieku. Jak się okazuje, istnienie tej "biblioteki" jest zatwierdzane przez duchy i mówią one, jak bardzo jest to konieczne, jeśli chodzi o zajmowanie się równoczesnymi/rekarnacjonalnymi osobowościami. Jak opisują duchy, Akashic Records pozwala na mały stopień separacji, gdy patrzy się na powiązaną duszę, przeszłe lub przyszłe życie...[39].

Jeśli to, czego Marks dowiedział się w swoich wywiadach na temat Akashic Records, jest słuszne, to wzmacnia mój punkt widzenia. Te duchy (lub raczej fragmenty duszy) sugerują, że te płyty są niezbędne w kontaktach z ludzkością i ich "jednoczesnymi/rekarnacjonalnymi osobowościami". W innych wymiarach może to nie być konieczne. Ponieważ my, ludzie, mamy amnezję i żyjemy w rzeczywistości "pudełkowej", wydaje się, że Rekord Akasha dla każdego człowieka jest pośrednikiem pomiędzy fragmentami duszy tutaj na Ziemi a Oversoulem, który uczy się z lekcji, które poprzez Oversoulę są "zgłaszane" Najwyższemu Duchowi (Boskiej Kobiecie). Również (znowu, jeśli Marks jest poprawny), wspominanie o "osobowościach reinkarnacyjnych" ma wszystko wspólnego z poprzednimi ludźmi z AIF na Ziemi nie reinkarnacyjnymi.

VII. Karma, i jak wpływa na nas "Planeta Cieni".

W Wedach, Graha jest "kosmicznym inspiratorem" żywych istot żyjących na Matce Gai (Ziemi). W astrologii hinduistycznej Navagraha reprezentuje dziewięć gwiazd, które są niektórymi z tych głównych czynników wpływających.[40]W hinduizmie termin "gwiazda" jest często równoważny z planetą, więc w tym przypadku Navagraha jest po prostu terminem dla dziewięciu planet w naszym układzie słonecznym. Według niektórych źródeł, Grahasi są wyznacznikami wpływu wskazującymi karmiczny wpływ na zachowanie istot żywych, które żyją w tej szczególnej strefie wpływu.

Aby ułatwić zrozumienie, można to porównać do współczesnych znaków drogowych. Sygnały drogowe, które zmieniają kolor pomiędzy czerwonym a zielonym, kontrolują przepływ energii w odniesieniu do ruchu, aby zapobiec zderzeniu energii. Ta sama zasada może być zastosowana w odniesieniu do Grahasa, co wkrótce zobaczymy.
 Większość Grahasów zachowuje się złośliwie, choć kilku z nich uważa się za dobrych. Istnieje książka zatytułowana The Puranic Encyclopedia[41], która zawiera listę różnych Grahas (duchów lub duchowych bytów) i jak wpływają one na nas w naszym codziennym życiu.
Rys. 3a (górny rząd) i rys. 3b (dolny rząd). Navagraha, British Museum; pochodzi z Konarku, Orisa

Rahu (rys. 3b, trzeci od lewej) to odcięta głowa Asury. On jest jedną z Navagrahas (dziewięć planet) w astrologii wedyjskiej i jest sparowany z Ketu (rys. 3b, czwarty od lewej). Astronomicznie, Rahu i Ketu oznaczają punkt przecięcia ścieżki Słońca i Księżyca, gdy poruszają się po sferze niebieskiej. Stąd Rahu i Ketu, odpowiednio, nazywane są węzłami księżycowymi: północnym i południowym.

W astrologii wedyjskiej Rahu Dasha jest okresem trwającym 18 lat i jest dobry i zły w zależności od pozycji planet.[42] Na przykład, która planeta go kontroluje? Rahu Dasha jest korzystny, jeśli chodzi o oddawanie czci bogu lub bogini, jak również. Rahu jest szczególnie zadowolony, gdy ktoś czci boginię Durga. Durga jest innym imieniem dla Bogini Matki, ale wiemy również, że gdy AFI odnosi się do Bogini, mają oni swoje własne bóstwo, które porwało nazwę lub termin. Jak my widzimy później, Rahu jest innym imieniem dla Marduka, więc Bogini jest tak zadowolony mieć ludzi oddających cześć nie jest inny niż Ereškigal. Co więcej, prawdziwa bogini nie chce mieć nic wspólnego z kultem. To, co Jej, jest oddawaniem swojej potęgi, która jest słusznie przeznaczona dla osoby oddającej cześć.

 

 "Rahu jest postrzegany jako Asura lub demon, który dokłada wszelkich starań, aby pogrążyć każdą dziedzinę życia, którą kontroluje, w chaosie, tajemnicy i okrucieństwie. Związany jest ze światem materialnych przejawów i światowych pragnień, a także przypadkowego, niekontrolowanego wzrostu bez mądrości i zrozumienia"[43].

Jest to natychmiastowe skojarzenie z Mardukiem, ponieważ są to jego cechy charakterystyczne. Jest jednak więcej dowodów na to, że Rahu to Marduk. Wkrótce się w to zagłębimy i jest to powód, dla którego o tym wspominam - to bardzo ważna kwestia. Już teraz widzimy, jak Rahu kontroluje nasze codzienne życie, ale jest tego więcej.

Ketu jest kimś, kogo poznamy z poprzednich gazet, ponieważ jest związany z kimś zwanym Meena Avatar, który jest "rybim wcieleniem" Wisznu[44] (przychodzą nam na myśl Oannes i Dagon). Ketu reprezentuje karmę - zarówno dobrą jak i złą[45] i polega również na utracie materialnego istnienia i zastąpieniu go duchowym istnieniem. Jak widzimy, przypomina nam to o tym, co dzieje się w częściach Ruchu New Age - świat materialny jest "zły", podczas gdy świat duchowy jest "dobry"; innymi słowy, zamienia nas w bardziej "boską" egzystencję, być może nieistotną dla tego, którego boga obejmujemy - po wszystkim, każdego boga w panteonie Homo sapiens był jednocześnie w panteonie AIF, więc to naprawdę nie ma znaczenia. Guru, w tym sensie, pełnią tę samą funkcję co Wywyższeni Nauczyciele lub jakikolwiek pośrednik między Bogiem a jednostką. Tak więc, ponownie rozpoznajemy, jak przekonania New Age są budowane na literaturze Wedyjskiej i że Weda są zdecydowanie prekursorem wielu duchowych ruchów dzisiejszych - nieznanych wielu praktykującym. Nawet gdyby była ona znana, praktykujący mogą nie znaleźć w niej nic dziwnego, ponieważ nie przeprowadziliby badań, które ja mam. Moja własna nadzieja nie polega na tym, aby ludzkość porzuciła świat materialny i objęła jedynie sfery duchowe, ale na tym, aby zobaczyć, jak ogarniamy je obie w zdrowej symbiozie. Przecież tak właśnie żyliśmy w naszym poprzednim życiu - przed przybyciem AFI.

Tu jednak pojawia się szczególnie interesująca część. Ketu określa się ogólnie jako planetę cieni![46]Powszechnie uważa się, że Ketu w tym aspekcie ma ogromny wpływ na życie ludzkie i całe stworzenie! W pewnych szczególnych okolicznościach jego wpływ może pomóc komuś osiągnąć "zenit sławy". Ketu jest często przedstawiany z klejnotem lub gwiazdą na głowie, co symbolizuje tajemnicze światło.

Powyższy paragraf wyjaśnia kilka ważnych rzeczy. Wyjaśnia, że kiedy człowiek osiąga zenit gwiazdorstwa, nie zawsze może to być jego zasługa - on lub ona mogła mieć pomoc ze świata, którego nie możemy zobaczyć - "świata cieni". Dlaczego więc światowej sławy aktor filmowy lub muzyk rockowy jest uważany za "gwiazdę"? Dlaczego taka osoba, jeśli odnosi ogromne sukcesy, otrzymuje gwiazdę na Hollywood Boulevard? Lord Vishnu wybiera, kogo chce osiągnąć gwiazdę, i to z innych wymiarów. Choć wierzę, że można czerpać inspirację z wyższych sfer jako aktor, kompozytor, muzyk, malarz, pisarz, czy jak każda inna twórcza istota, istnieje również "spisek" za kulisami, którego nie da się udowodnić, bo nie jest on widoczny. Dlatego też niektóre osoby kreatywne, mimo tworzenia wielkiej sztuki, nie odnoszą sukcesów, podczas gdy inne (uważają, że Lady Gaga i tego typu "artyści") robią to na dużą skalę - są specjalnie wybierane i wybierane do swoich ról.

Kolejną rzeczą, która przychodzi nam do głowy, gdy przyglądamy się Ketu, jest to, co reprezentuje "świat cieni" lub "planeta cieni". Reprezentuje nadprzyrodzone - reprezentuje magię, a w tym przypadku także karmiczne połączenie dobra i zła. Reprezentuje coś, co tam jest, ale nie może być fizycznie widoczne. Teraz zaczynamy dostrzegać jak planety cieniste (niewidoczne) oddziałują na nasze życie codzienne poprzez węzły księżycowe, czyli Nakshatry (patrz Piąty Poziom Uczenia się, Papier #10). Innymi słowy, zaczynamy uczyć się jak ciemna materia i ciemna energia współgrają z codziennym, fizycznym światem. Nie są to po prostu różne sfery, ale oddziałują one na siebie, a niewidzialne interakcje są o wiele większe niż kiedykolwiek byliśmy tego świadomi.

Kim jest teraz Ketu? W starożytnym skrypcie astrologicznym Tamil[47] otrzymujemy wyraźne wskazania, że jest on wcieleniem Indry[48] i wiemy, że Indra równa się Mardukowi. Jak zwykle, En.ki i Marduk biorą na siebie cechy drugiego, czasami, co sprawia, że czasami trudno jest odróżnić te dwie cechy, ale prowadząc małe badania na ten temat, można dość wyraźnie dostrzec, jak jedna z nich przyjmuje rolę drugiej. Im głębiej kopiemy, tym częściej będziemy zauważać to zjawisko, jakby były jednym i tym samym, ale chcemy sprawiać wrażenie, że nie są. Nie udowodnię tego w ten czy inny sposób, że byłoby to zadanie albo dla jakiejś przyszłej pracy, albo dla pracy kogoś innego. W każdym razie, mówi się nam, że podczas bitwy z niektórymi Asurami, Indra została pokonana i przyjęła bardziej pasywną rolę jako Ketu. Co ciekawe, Marduk był w Egipcie czasami znany jako Amen, co oznacza "ukryty" lub "niewidoczny", jak w Amen Ra. Indra także, jak bóstwo, połączone z niektórymi Indoeuropejskimi bogami, które są albo połączone z burzą i grzmotami, takimi jak Thor, Perun, i Zeus, albo jak bogowie odurzających napojów, takich jak Dionizos w Grecji.

W Hinduskiej tradycji, Rahu jest odciętą głową Asury, która połyka Słońce, i tak tworzy zaćmienia. Przedstawiony jest w sztuce jako wąż bez ciała, jadący na rydwanie ciągniętym przez osiem czarnych koni. Ponadto, on być jeden the Navagrahas (the dziewięć planeta) w Vedic astrologia i łączyć z Ketu. Ta analogia może być również oglądana jako symbole "czarnego słońca" i "zwykłego słońca".

Jednak co najważniejsze, Ketu i Rahu kontrolują nasze ziemskie, trójwymiarowe istnienie z "planety cieni", czyli "słońca cienia", które równa się "czarnemu słońcu". Słońce i planeta w tekstach Wedyjki są często zamienne. Z tego wynika karma, która w sposób, w jaki my, ludzie, mamy trudne do uchwycenia pochodzi z KHAA, z której manipulują naszą psychiką, aby zgodzić się z pojęciem dobra i zła. Grając na bogatym życiu emocjonalnym ludzi i dobrze rozwiniętym ciele emocjonalnym, mogą nas w ten sposób manipulować w celu uzyskania złego sumienia za rzeczy, które robimy, co z kolei zmusza nas do powrotu do tej kontrolowanej rzeczywistości fizycznej, aby nadrobić nasze błędy.

Jak coraz więcej czytelnik widzi, jesteśmy kontrolowani przez karmę i przez przekonanie, że wszystko jest karmiczne, AIF ma łatwiejszy czas kontrolowania nawet życia pozagrobowego, ponieważ my ludzie w dużym stopniu sami kontrolujemy je poprzez stworzenie miejsca odpoczynku, w którym spędzamy "czas" zastanawiając się nad tym, co zrobiliśmy dobrze i co zrobiliśmy źle. Nasze ciało emocjonalne - wciąż nienaruszone w życiu pozagrobowym - od dawna było wmanipulowane w przekonanie, że trzeba wrócić na Ziemię, dopóki nasz cykl karmiczny nie zostanie zakończony (co jest mało prawdopodobne, że kiedykolwiek będzie, ponieważ tworzymy nowe akty karmiczne w miarę jak będziemy postępować zgodnie z naszym życiem). W ten sposób, niepotrzebnie uwięzimy się w pułapce, podczas gdy AIF mniej więcej siedzi w tle, obserwując, jak to wszystko dzieje się na ich oczach, klepiąc się po plecach, chwaląc się, jak mądrzy są i jak głupia jest ludzkość.

VIII. Istoty władające naszymi czakrami i Kundalini

Surya, który jest innym aspektem Pana Sziwy, Indry i Ketu, itd. jest głównym bóstwem słonecznym w religii hinduskiej. Termin Surya, oprócz odniesienia do istoty, jest również ogólnym odniesieniem do Słońca[49] Będąc głównym bóstwem słonecznym, jest on również szefem Navagrahy - "klasycznych planet" (tak jak Marduk jest określany jako główny bóstwo słoneczne w Mezopotamii i Babilonie). Planety klasyczne to Słońce, Księżyc, Merkury, Wenus, Mars, Jowisz i Saturn. Navagraha są bardzo ważnymi składnikami w astrologii hinduskiej.

Jak opisano w poprzedniej sekcji, rydwan ma pewne znaczenie w tej tradycji - Ketu podobno jeździł na rydwanie z ośmioma czarnymi końmi. Surya robi to jednak nieco inaczej - jeździ na rydwanie z siedmioma końmi lub jednym koniem z siedmioma głowami.[50] Reprezentuje to tęczę, ale także siedem czakr!

Jest to ciekawe, ale również dość niepokojące odkrycie, że AIF, reprezentowane tutaj przez Surya, jest odpowiedzialne za nasze czakry! W schemacie rzeczy, z pewnością ma to sens, ale patrzenie na to na piśmie sprawia, że jest to jeszcze bardziej realne. Mając to na uwadze, zbadajmy dalej, zaczynając od Kundalini.

    Cytat #5: Kundalini (Sanskrit kuṇḍalinī, कुण्डलिनी, About this sound pronunciation (help-info)) wywodzi się z filozofii jogicznej jako formy shakti lub "cielesnej energii".[1] Kundalini jest opisywane we wschodniej tradycji religijnej lub duchowej jako żyjąca energia duchowa, którą można obudzić, aby oczyścić subtelny system i ostatecznie obdarzyć stan Jogi, lub boskie zjednoczenie poszukiwacza prawdy ".[2][3] Joga Upanishads opisują Kundalini jako kłamstwo "zwinięte" u podstawy kręgosłupa, reprezentowane albo jako bogini, albo śpiący wąż czekający na przebudzenie. W nowoczesnych komentarzach Kundalini nazywano siłą nieświadomą, instynktowną lub libidinalną.[1][4][5].

    Podaje się, że przebudzenie Kundalini skutkuje głęboką medytacją, oświeceniem i błogością.[6] To przebudzenie polega na fizycznym przesunięciu Kundalini w górę centralnego kanału, aby zamieszkać w czakrze Sahasrara na szczycie głowy. Ten ruch Kundalini jest odczuwalny poprzez obecność chłodnego lub, w przypadku braku równowagi, ciepłej bryzy przez dłonie lub podeszwy stóp.[3][7][8][9]



Wiele systemów jogi skupia się na przebudzeniu Kundalini poprzez medytację, oddychanie pranajamą, praktykę asany i śpiewanie mantr.[6] W kategoriach fizycznych, powszechnie mówi się, że doświadczenie Kundalini to uczucie prądu elektrycznego płynącego wzdłuż kręgosłupa.[10][11][12]

    Niektórzy naukowcy wymyślili termin "zespół Kundalini" w odniesieniu do problemów fizycznych lub psychologicznych wynikających z doświadczeń tradycyjnie związanych z przebudzeniem Kundalini[52].

Tu jest napisane, podobnie jak w wielu innych odniesieniach do Kundalini, że owinięty jest wokół kręgosłupa, czekając na przebudzenie. Reprezentuje on boginię lub śpiącego węża, w zależności od tego, jaką filozofię wyznajemy.
Siedem czakr, jak większość z nas wie, jest bezpośrednio związanych z Kundalini, a czakry są, jak dowiedzieliśmy się, gdy omawialiśmy powyżej Surya, połączone ze Słońcem, ponieważ Surya jest odpowiedzialny za czakry, a on jest Głównym Bóstwem Słońca.

Kolejne źródło podaje więcej szczegółów na ten temat:

    Cytat 6: Siedem koni Surji reprezentuje również siedem czakr w czakrach (duchowe ośrodki w subtelnym ciele lub sukshma sharira), których kwitnienie prowadzi do wzrostu mocy Kundalini lub energii węża rezydującego w nas[53].

Tak więc widzimy, że siedem koni, czyli koń z siedmioma głowami, reprezentuje duchową część ludzkości - siedem czakr. To daje nam termin "Konie duchowe" lub "Jeźdźcy". Ponadto, istnieje również egipski związek z tym pojęciem (będzie to dłuższy cytat, ale jest to pomocne, jeśli czytelnik przeczyta przez niego).

    Cytat #7: Uraeus (/jʊˈriəs/;[1] liczba mnoga Uraei lub Uraeus; z greckiego οὐραῖος, ouraīos, "na ogonie"; z Egiptu jʿr.t (iaret), "hodowla kobry") jest stylizowaną, wyprostowaną formą egipskiej kobry (bolenia, węża lub węża), używaną jako symbol suwerenności, królestwa, bóstwa i boskiej władzy w starożytnym Egipcie.

    Uraeus jest symbolem bogini Wadjet, która była jednym z najwcześniejszych egipskich bóstw i która często była przedstawiana jako kobra. Centrum jej kultu znajdowało się w Per-Wadjet, później nazywanej przez Greków Buto[2]. Została patronką Delty Nilu i obrończynią całego Dolnego Egiptu. Faraonowie nosili Uraeusa jako ozdoby głowy: albo z ciałem Wadjeta na szczycie głowy, albo jako koronę otaczającą głowę; to wskazywało na ochronę Wadjeta i wzmocniło roszczenie faraona o ziemię. Niezależnie od tego, w jaki sposób Uraeus został wystawiony na głowie faraona, był on w rzeczywistości częścią korony faraona. Faraon został rozpoznany jedynie przez noszenie Uraeusa, który przekazał legitymację władcy. Istnieją dowody na taką tradycję nawet w Starym Królestwie w trzecim tysiącleciu przed naszą erą. Kilka bogiń związanych z Wadjet lub branych pod uwagę w jego aspektach przedstawianych jest również w Urajuszu.

    W czasie zjednoczenia Egiptu wizerunek Nekhbeta, który był reprezentowany jako biały sęp i pełnił tę samą funkcję co patron Górnego Egiptu, połączył się z wizerunkiem Wadjeta na Urajuszu, który otacza koronę faraonów rządzących zjednoczonym Egiptem. Znaczenie ich oddzielnych kultów uchroniło je przed połączeniem z tak wieloma bóstwami egipskimi. Razem znane były jako Dwie Panie, które stały się wspólnymi obrońcami i patronami zjednoczonego Egiptu.

    Później faraonowie byli postrzegani jako przejaw boga słońca Ra, dlatego też uważano, że Uraeus chronił ich przez plucie ogniem na ich wrogów przed ognistym okiem bogini. W niektórych pracach mitologicznych, oczy Ra są uważane za uraei. Wadjets istniały na długo przed powstaniem tego kultu, kiedy powstały jako oko Wadjeta jako kobra i są nazwą symboli zwanych również Okiem Księżyca, Okiem Hathora, Okiem Horusa i Okiem Ra w zależności od dat odwołań do symboli.

    Ponieważ Uraeus był postrzegany jako symbol królewski, Horus i Set były również przedstawiane z symbolem na koronach. We wczesnej mitologii Horus byłby imieniem nadawanym każdemu królowi w ramach wielu tytułów, identyfikowanym jako syn bogini. Według późniejszej mitologii Re, pierwszy Uraeus został rzekomo stworzony przez boginię Isis, która uformowała go z pyłu ziemi i plwociny ówczesnego bóstwa słońca. W tej wersji mitologii, Uraeus był instrumentem, za pomocą którego Izyda zdobyła tron Egiptu dla Ozyrysa. Isis jest związany z Wadjetem i może być uważany za aspekt Wadjeta[54].

Uraeus jest odpowiednikiem kobry (węża) w Egipcie i ma bezpośrednie połączenie z Kundalini. Tak więc teraz rozumiemy, dlaczego egipscy faraonowie mieli nakrycie głowy przedstawiające kobrę (rys. 6).
Tutenkhamun, Dolina Królów, Egipt

 

Rys. 6a. Egipski nakrycie głowy faraona z kobrą wychodzącą z jego czoła. Ponadto, cały nakrycie głowy oznacza, że z kobry, gdy faraon jest przedstawiony z przodu.

Kobra jest również symbolem jednego z najwcześniejszych egipskich bóstw-Wadjet. Sęp na fig. 6b przedstawiony na prawo na czole (widziany z perspektywy faraona) jest obrazem innej bogini-Nekhbet. Dowiadujemy się tu również, że pierwszy Uraeus mógł być stworzony przez Izydę i że jest to kolejny aspekt Wadjet.

Teraz przejdźmy do tego, jakie mamy powiązania, po tym, jak dowiedzieliśmy się o tym egipskim związku. Uraeus jest związany z Wadjet/Isis, a dalej z Hathor, Horus i Ra. Oznacza to, że mamy połączenie z Surya od bycia bogiem słońca, oraz poprzez Kundalini i Spirit Horses (czakry). W Egipcie widzimy również, jak te konie są kontrolowane przez Ra/Surya. Stąd, Siedmiu Jeźdźców równa się siedmiu czakrom, a ósmy koń kontroluje te konie.  Innymi słowy, Bóg Słońca kontroluje siedem czakr. [55]
Rys. 6b. Nakrycie głowy Tutankhamuna.



Jest jeszcze więcej, które musimy tu przykryć, aby ludzie zrozumieli, o czym mówią w odniesieniu do czakr i Kundalini. Nie chodzi o to, że nie powinniśmy poruszać tych tematów, kiedy ewoluujemy jako gatunek, ale jak zawsze istnieje cienka linia między wyzwoleniem a uwięzieniem. Jeśli tego nie wiemy, jak możemy się wyzwolić? Dlatego też kontynuujmy i ujawniajmy pewne dodatkowe informacje o charakterze imperatywnym.

Ten artykuł dotyczy głównie śmierci i życia pozagrobowego, ale chcę również rozszerzyć go na oświecenie i kontrolę zarówno nad życiem, jak i śmiercią. W większym schemacie wszystko to jest połączone i ma na celu utrzymanie nas w ryzach - niezależnie od tego, jak mądrzy jesteśmy, kiedy próbujemy się oświecić i osiągnąć wyższe stany świadomości.

W Nowej Epoce, ale nawet w wielu naukach ogólnie o oświeceniu, dyskusja dotyczy "trzeciego oka" znajdującego się wewnątrz naszych czoła, gdzie znajduje się szyszynka. Jest to również znane jako szósta czakra i mamy wrażenie, że powinniśmy użyć naszego trzeciego oka, aby dostrzec rzeczy, które znajdują się poza naszym normalnym zakresem rzeczywistości, tj. trzeciego wymiaru. Widać jednak wyraźnie, że tam, gdzie znajduje się trzecie oko, wychodzą kobry (węże) i sępy (ptaki) - jak to widać w nakryciach głowy starożytnych faraonów. Z czym kojarzą się węże i ptaki (plemię)? En.ki i AIF. Czy nie ma czegoś dziwnego w tym zdjęciu? Cóż, można powiedzieć, że starożytni faraonowie byli z pewnością inicjowani w starożytnych tajnych stowarzyszeniach i wiedzieli o szyszynce i trzecim oku. To jest tak proste, jak to - nic dziwnego. Dobra, ruszajmy dalej i zobaczymy, czy to prawda, czy nie.

Nagowie są znani jako "Ludzie Węży", a wielu z nich żyje pod ziemią w okolicach króla Nergala i królowej Ereškigali - mówi się, że są oni służbami króla i królowej, o czym mówiliśmy wcześniej. Zobaczmy, czy Wedowie mają jakiś związek z Nergalem i Ereškigalią.

Czynią oni - w rzeczywistości więcej niż jeden, czego można się spodziewać. Wspomnieliśmy już wcześniej, że związek ten, taki jak Kali jest zrównany z Ereškigalem, a Kala z Nergalem. Inne powiązania to Kadru jako Matka Nagów i konsorcjum z Kashyapą[56], o którym wiemy, że jest awatarem Wisznu. Kadru byłby zatem łatwo kojarzony z Ereškigalią.

Kim jest więc król Nagów - lud węży? Po niezbyt dużym wysiłku dowiadujemy się, że Król Nagów jest jedną z pierwotnych istot stworzenia (według niektórych), a według Bhāgavaty Purāṇa, Król jest Awatarem Boga Najwyższego, znanym jako Narayana. Narayana jest również znana jako Vishnu i Hari.[57]

Ananta jest wężem niebieskim, na którym opiera się Lord Vishnu.[58] Jeśli spojrzymy na Anantę, termin ten oznacza "niekończący się," "nieograniczony," lub "wieczny" i "nieskończony"[59].

Innymi słowy, odnajdujemy węże i węże będące dość powszechnymi pojęciami w religii hinduskiej. Ostatecznie wąż lub wąż jest związany z Lucyferem i oczywiście z Ogrodem Edin.

Mamy również Trójcę Świętą w Wedach, dokładnie tak samo jak w religii chrześcijańskiej i w innych miejscach. W hinduiźmie przybiera formę z terminu Trimurti. Trimurti reprezentuje kosmiczne funkcje "stworzenia", "utrzymania" i "zniszczenia" i jest uosobieniem Brahmy Stwórcy, Wisznu Opiekuna i Sziwy Niszczyciela lub Transformatora. Ta trójca nazywana jest również Triadą Hinduską lub Trójkątem Hinduskim - wszystko to ma takie samo znaczenie jak trzy w jednym. Ponadto Wedy mówią nam, że "Wisznu jest również czczony jako Mukunda, co oznacza Boga, który jest dawcą mukti lub mokszy (wyzwolenie z cyklu odrodzeń) dla swoich uczniów lub godnych tych, którzy zasługują na zbawienie od świata materialnego"[60].

To nam mówi, że Pan Wisznu jest odpowiedzialny za uwolnienie nas od świata materialnego (w tym przypadku 3-D tutaj na Ziemi - Prison Planet) - ale tylko dla tych, którzy są jego wyznawcami lub dla tych, którzy zasługują na zbawienie od świata materialnego! Reszta z nas jest rzucana wilkom, dosłownie i obrazowo mówiąc, i utkniemy w dramatach recyklingowych, eony po eonach, które nadejdą.

Następnie, jeśli posuniemy się trochę dalej, dojdziemy do tego:

    Cytat 8: W hinduiźmie, Bhakti (również pisane Bhakthi; Sanskryt: भक्ति, dosłownie oznaczające "część, część", od korzenia bhaj- "wziąć udział, otrzymać swój udział"[1]) odnosi się do religijnego oddania czciciela w uwielbieniu Boga. W monoteistycznym hinduiźmie jest to miłość czciciela do osobistego Boga, pojęcie wyrażone w teologii hinduistycznej jako Iṣṭa-devatā (również jako Svayam Bhagavan w Gaudiya Vaishnavism)[61].

W końcu, spójrzmy na Svayam Bhagavan:
 Cytat #9: Svayam Bhagavan (IAST svayam bhagavān, "Pan" lub "Pan sam") to sanskrycki termin teologiczny dla pojęcia absolutnej reprezentacji Boga jako Bhagawan w obrębie hinduizmu. On jest jedną wieczną najwyższą istotą zwaną Brahma, Vishnu, Shiva i Trimurti.[62]

Jak widzimy z powyższych cytatów, Pan Wisznu kontroluje wszystko - w tym oświecenie!

Jest to jeden z powodów, dla których trudno mi zaakceptować ideę, że musimy poczekać, aż reszta ludzkości osiągnie ten sam poziom, zanim przejdzie na kolejne poziomy świadomości. Czyż nie brzmi to jak coś, co powiedziałby ktoś, kto obejmuje manipulacyjny system Wisznu/En.ki? Jeśli AIF kontroluje oświecenie, czy ich największym lękiem nie byłoby to, że cała ludzkość - a przynajmniej większość - zobaczy, w jaki sposób pułapka jest skonstruowana i zdoła uciec lub odebrać to, co jest właściwe dla nich? Wtedy, jako oksymoron - czy AIF nie chciałoby, aby wszyscy czekali na siebie nawzajem, aby AIF mógł nadal kontrolować i pokonać tych, którzy byli w drodze, aby "przeżyć"? Oczywiście, że tak! Wolą raczej widzieć kilka osób uciekających od czasu do czasu, podczas gdy poświęcają czas na stworzenie świata, w którym reszta chce żyć. Gdybyśmy wszyscy czekali, aż reszta się obudzi, nikt nie uciekłby z pułapki lub nie byłby w stanie odebrać tego, co jest ich udziałem. Widzę tak, że ci, którzy nie śpią, powinni kształcić jak najwięcej, a następnie iść dalej w dowolnym kierunku. Mówienie ludziom, aby czekali, to koncepcja, która zdecydowanie pochodzi z instytucji, takich jak NSA, i jest umieszczana w Internecie, aby ludzie czuli się źle z powodu siebie i w ten sposób zatrzymywali swoje postępy. Więcej na ten temat będziemy rozmawiać w późniejszym terminie w ramach piątego poziomu nauczania.

Kolejną rzeczą, którą, jak sądzę, już widzieliśmy, jest to, w jaki sposób En.ki i jego syn tworzą scenariusze prowadzące do pułapek, w które możemy wpadać. Na przykład, czytamy w Wedach, jak Najwyższy Bóg (Wisznu w większości przypadków) przejawia się tutaj na Ziemi poprzez Awatary w różnych wiekach i okresach czasu, aby ocalić ludzkość przed złymi istotami, takimi jak Asura i Awatary Sziwy. Często wygląda to tak, jakby Wisznu był przyjacielem ludzkości, podczas gdy Sziwa nie jest. W rzeczywistości jest to tylko gra, w którą się z nami bawią, ponieważ uważani jesteśmy za zbyt głupi, by przez nią przejść. Vishnu i Shiva nigdy nie są wrogami, a Vishnu nie jest przyjacielem ludzkości - to tylko gry umysłowe! John Lennon widział już w latach 70-tych, że wszyscy jesteśmy poddawani grom umysłowym, więc napisał piosenkę "Mind Games", która stała się piosenką tytułową na albumie o tej samej nazwie. John Lennon został wyjęty!




Po powstaniu Lucyfera i tuż przed wybuchem wojen galaktycznych wiemy, że En.ki uciekł do plejady - lub do układu gwiazd Aldebaranu w gwiazdozbiorze Taurusa, a dokładniej mówiąc - uciekł do gwiazdozbioru. Omawialiśmy to już kilka razy. Jednak Aldebaran jest tylko jedną z kilku placówek, które En.ki założył dla siebie, swojego syna i tych, którzy im służą. Jest jeszcze jedna placówka, która również wzbudziła moje zainteresowanie.

    Cytat #10: Zgodnie z zachowanymi tekstami i tradycjami hinduskimi, Pan Wisznu uważany jest za rezydenta w kierunku "Makara Rashi" ("Shravana Nakshatra"), co jest zbieżne z gwiazdozbiorem Koziorożca. W niektórych z zachowanych Puranas, i tradycji Vaishnava, oko Vishnu jest uważane za położone na nieskończenie odległym południowym biegunie niebieskim.[63]

Zanim to skomentuję, zbadajmy to:

    Cytat #11: Pomimo słabości, Koziorożec ma jedno z najstarszych związków mitologicznych, konsekwentnie reprezentowany jako hybryda kozy i ryby od epoki brązu środkowego. Po raz pierwszy potwierdzone na wizerunkach na cylindrycznej uszczelce z około 21 wieku p.n.e.[6], zostało to wyraźnie odnotowane w babilońskich katalogach gwiazd jako MULSUḪUR.MAŠ "The Goat-Fish" przed 1000 r. p.n.e. Konstelacja była symbolem boga Ea, a we wczesnym okresie brązu oznaczała przesilenie zimowe[64].



 Koziorożec jest tu prezentowany jako solidna twierdza Wisznu. Co ciekawe, Koziorożec jest dość blisko, w bliskiej prawicy, do Aquili - innej domeny AIF, o której wspominaliśmy wcześniej w odniesieniu do Ptasiego Plemienia - lub części Ptakiego Plemienia, które się zbuntowało i od tego czasu ściśle współpracuje z En.ki. Powróćmy do Garudy, który jest (jeśli czytelnik pamięta) jednym z awatarów Shivy w geście członka Ptasiego Plemienia - w tym przypadku olbrzymiego ptaka. Ale to nie wszystko:

    Cytat #12: Garuda (Sanskryt: गरुड़ garuḍa) jest dużym ptakiem mitycznym, ptakiem podobnym do ptaków lub ptakiem humanoidalnym, który pojawia się zarówno w mitologii hinduistycznej, jak i buddyjskiej. Garuda to góra (wahana) Pana Wisznu. Garuda to hinduska nazwa konstelacji Aquila.[65]

Tak więc, Garuda jest również hinduską nazwą dla Aquila Constellation. Obok Koziorożec, również kojarzony z Vishnu/En.ki, jest gwiazdozbiór Wodnika (rys. 8). Ten być właśnie the czytelnik jak rozległy Lucyfer's Imperium być, oba w the Północny i Południowy półkula. Z drugiej strony, musimy pamiętać, że to, co widzimy i co AFI chce, abyśmy zobaczyli, to tylko 4% Wszechświata, a zatem wygląda na to, że jego Imperium jest większe niż jest w rzeczywistości. Niemniej jednak faktem jest, że te patriarchalne rasy wojowników wyrządziły we wszechświecie i poza nim wiele szkód. Dodatkowo, korzystają oni również z pomocy KHAA, aby nas zdezorientować i ograniczyć.

Wydaje mi się jednak, że przynajmniej część ich imperium trzęsie się w swoich podwalinach, ponieważ coraz trudniej jest im utrzymać w ryzach własne Miniony. W ostatnich latach prawie trzech dziesiątki międzynarodowych bankierów popełniło "samobójstwo! Jak zwykle są oni raczej "samobójcami", co oznacza, że zostali wyjęci przez AFI. Coś takiego można zrobić z różnych powodów, np. bankierzy wiedzieli zbyt wiele, tzn. zaczęli prowadzić badania i zdawali sobie sprawę, że zostali oszukani, tak jak wszyscy inni, i chcieli to upublicznić. Innym powodem byłoby to, że ci bankierzy wysokiego szczebla zostali nazwani przykładami, aby reszta Minionów trzymała gębę na kłódkę. Jakikolwiek jest tego powód w tym przypadku, jest to znak, że coś jest nie tak na poziomie Illuminati.

IX. Plan wyjścia

Pomimo wielu tematów poruszonych tylko w tym artykule, podsumowanie podsumowań byłoby być może tym, że wszyscy ludzie od teraz potrzebują planu wyjścia! Oznacza to, że kiedy nadejdzie dzień, kiedy umrzemy z tej Ziemi następnym razem, musimy mieć plan, dokąd iść i co robić. Nie mogę wystarczająco mocno podkreślić, jak bardzo jest to ważne! Jeśli nie będziemy się tym przejmować, ponownie zostaniemy wciągnięci do Stacji Recyklingu En.ki i z pełną amnezją będziemy musieli przetrwać kolejne życie, próbując to rozgryźć. No cóż, najprawdopodobniej nie będzie to tylko jedno życie, ale seria z nich. Mogę sobie wyobrazić, że ci z nas, którzy rozgryźli rzeczy do tego stopnia, że jest to niewygodne dla AFI, nie dostaną kolejnej szansy na ponowne połączenie punktów - przynajmniej nie tak łatwo, jak to było w obecnym życiu. Byłbym bardzo zdziwiony, gdyby AIF nie upewnił się, że jeśli nas złapią i wprowadzą nas ponownie do swojego systemu. Jestem pewien, że upewnią się, że nasz mechanizm zapomnienia zostanie ustawiony na pełną moc. Nie sądzę, aby ktokolwiek z nas tego chciał.

Nie wspominam o tym, żeby przestraszyć kogokolwiek - to czysta logika. Czyż nie upewniłbyś się, gdybyś był AFI, że następnym razem, gdy wokoło jakiejkolwiek ewoluującej duszy, miałby bardzo trudny czas na zapamiętanie czegokolwiek? Czy nie wszczepiłbyś tego fragmentu duszy z fałszywymi danymi?

Dlatego proponuję, aby czytelnik już dziś zaczął myśleć o planie wyjścia. Jest to ważne, bo kto wie, kiedy nadejdzie twój dzień? Możesz przeżyć jeszcze wiele dziesięcioleci, albo umrzeć jutro - dlatego lepiej jest być bezpiecznym niż żałować. Mogę zagwarantować, że to nie wystarczy, by "mieć nadzieję na to, co najlepsze". Kiedy potrzebujesz artykułów spożywczych, nie masz "nadziei", że artykuły spożywcze się pojawią - planujesz zakup, a może nawet zrobisz listę. To samo dotyczy tutaj. Sposobem, aby to zrobić, z wiedzą, którą masz, byłoby myśleć dokładnie o tym, dokąd chcesz iść i jak chcesz się tam dostać.

Jak wspomniano wcześniej, możesz myśleć o sobie w pewnym miejscu, a kiedy już zostaniesz oddzielony od srebrnego akordu, który łączy wasze ciała astralne z waszym ciałem fizycznym, możesz myśleć o tych myślach, stawiać za nimi intencje i w mgnieniu oka będziesz w miejscu przeznaczenia. To, co chcesz robić i dokąd chcesz iść, to twoja decyzja i decyzja sama w sobie. Niech nikt nie manipuluje w planach astralnych - albo lekceważy takie istoty, albo mówi im, że doceniacie ich gotowość do pomocy, ale tym razem chcecie zrobić to inaczej. Nie wezmą cię, jeśli wyrazisz swoją wolną wolę.
Następnie przejdźcie przez Siatkę, którą będziecie mieli "nad wami", a poza nią otworzy się przed wami prawdziwy wszechświat. Słyszałem, że będzie to najbardziej fantastyczny moment w waszym życiu jako duchowa istota! Będziecie w KHAA i zobaczycie pułapkę na to, czym ona jest! Stamtąd możesz myśleć o swojej drodze przez Multiverse i możesz tworzyć, co tylko zechcesz, co daje ci radość. Możesz spędzić czas samemu, albo możesz spędzić go z innymi podobnie myślącymi istotami i stworzyć coś razem z nimi - to zależy od ciebie. Możesz również udać się do Oriona i jako istota ludzka wpuści cię do środka, chyba że jesteś przestępcą lub osobą, która najprawdopodobniej stworzy chaos.

Wszystko co musisz zrobić, aby to osiągnąć, to mieć solidny plan wyjścia. Musisz wiedzieć, czego chcesz, żebyś nie miał wątpliwości, kiedy nadejdzie dzień twojego wyjazdu. Tego dnia, myślisz, że jesteś w przestrzeni i czasie, w którym chcesz iść, i kładziesz silny zamiar za swoją myślą. Zauważysz, że dotrzesz do celu znacznie łatwiej, niż gdybyś wsiadł do samochodu i pojechał do sklepu spożywczego. Wszechświat jest wspaniałym miejscem dla istot, które mają dobre intencje i wiedzą czego chcą.[66]

                                
Zrzeczenie się odpowiedzialności!

 Celem tej serii artykułów, tak jak w przypadku czegokolwiek i wszystkiego, co piszę, jest wyrażenie moich własnych wniosków, w oparciu o badania, które przeprowadziłem. W żadnym wypadku nie może być uważana za ostateczną prawdę i nie może być uważana za prawdę nikogo innego, dopóki osoba ta nie przemyśli tych spraw i nie zdecyduje, że może zgodzić się z tym, co zawarłem, w części lub jako całość. Jeśli ktoś się nie zgadza, to musi to być jego prawo do indywidualnego myślenia.

Co więcej, nie chcę, aby z mojego materiału powstała jakakolwiek religia, kult, tajne stowarzyszenie czy zwolennicy. Ponadto, nie jestem guru ani przywódcą żadnego rodzaju i odmawiam bycia traktowanym lub postrzeganym jako taki. Co najwyżej jestem uczniem nieznanych i mistyków, którzy chcą uczyć i dzielić się moimi doświadczeniami i wiedzą, którą, jak sądzę, zdobyłem.

 Dziękuję!

[1] http://en.wikipedia.org/wiki/Yama#Hinduism

[2] Tamże.

3] Rigveda, 10.14.10-12.

4] http://en.wikipedia.org/wiki/Yama#Hinduism

[5] Misc. Wykłady pleiadyjskie.

6] Whitley Strieber, 1988, str. 210.

[7] Tamże.

8] Strieber, 1988, str. 214.

9] Thompson, 1995, s. 353.

10] http://en.wikipedia.org/wiki/Yamaduta

Thompson, str. 353.

[12] http://en.wikipedia.org/wiki/Anubis

[13] http://en.wikipedia.org/wiki/Charon_%28mythology%29

Thompson, 1995, str. 210.

[15] Tamże, str. 211.

[16] http://en.wikipedia.org/wiki/Yama#Hinduism [14] Thompson, 1995, str. 210.

[17] http://en.wikipedia.org/wiki/Naraka_%28Hinduism%29

[18] Tamże.

[19] Tamże.

20] Anna L. Dallapiccola, (2002). "Naraka". Słownik Hindu Lore i Legendy. Thames & Hudson. (Wymagana subskrypcja.)

[21] http://en.wikipedia.org/wiki/Naraka_%28Hinduism%29#Location

22] Srimad Bhagavatam, Canto 5, SB 5.2.2, Purport. http://prabhupadabooks.com/sb/5/2/2?d=1

Thompson, 1995, str. 264.

24] Thompson, 1989, s. 47-84.

Wilson, 1865, str. 263-68.

26] Thompson, 1995, s. 228-29, op. cit.

[27] http://en.wikipedia.org/wiki/Naraka_%28Hinduism%29#Administration

[28] http://en.wikipedia.org/wiki/Chitragupta

[29] Tamże.

30] Bhagavata Purana 5.26

31] Edward Hopkins (1969). Mitologia epicka. Motilal Banarasidass. str. 108-9.

[32] http://en.wikipedia.org/wiki/Naraka_%28Hinduism%29#Description_of_hells

[33] http://en.wikipedia.org/wiki/Naraka_%28Hinduism%29#Narrative.2C_social_and_economic_functions

[34] http://www.hinduwebsite.com/hinduism/h_death.asp

[35] Tamże.

[36] http://www.hinduwebsite.com/hinduism/h_death.asp

37] Każdy z serii świętych traktatów hinduskich napisanych w sanskrycie około 800-200 p.n.e., wyjaśniających Wedę w terminach głównie mistycznych i monistycznych.

[38] http://www.hinduwebsite.com/hinduism/h_death.asp

39] Jeffrey A. Marks, ©2012, "The Afterlife Interviews" Part 1, pp. 119-20, op. cit.

40] http://en.wikipedia.org/wiki/Navagraha

[41] https://ia802606.us.archive.org/17/items/puranicencyclopa00maniuoft/puranicencyclopa00maniuoft.pdf

[42] http://www.rahu.in/mahadasha.html

[43] http://en.wikipedia.org/wiki/Rahu#Astrology

[44] https://en.wikipedia.org/wiki/Ketu_%28mythology%29

[45] Tamże.

46] Tamże.

47] Scenariusz tamilski jest scenariuszem abugidy, który jest używany przez ludność tamilską w Indiach, Sri Lance, Malezji i innych miejscach, do pisania języka tamilskiego, a także do pisania języka liturgicznego Sanskrytu, przy użyciu spółgłosek i diakrytyki nie reprezentowanej w alfabecie tamilskim. Niektóre języki mniejszości, takie jak Saurashtra, Badaga, Irula i Paniya, są również napisane w skrypcie tamilskim (patrz http://en.wikipedia.org/wiki/Tamil_script).

48] Tamże.

49] Alexandra Anna Enrica van der Geer (2008), "Animals in Stone: Indian Mammals Sculptured Through Time", s. 236 i następne.

Eva Rudy Jansen, "The Book of Hindu Imagery: Bogowie, manifestacje i ich znaczenie", s. 65.
[51] http://en.wikipedia.org/wiki/Surya

[52] http://en.wikipedia.org/wiki/Kundalini

[53] http://www.dollsofindia.com/library/hindu_vahanas/

[54] http://en.wikipedia.org/wiki/Uraeus

W "Pierwszym poziomie nauki" dowiedzieliśmy się, że istnieje właściwie dwanaście czakr, ale to nie ma znaczenia w tym artykule, ponieważ jeśli pierwsze siedem czakr, mających związek z ciałem fizycznym, jest kontrolowanych przez Najeźdźców, i tak nie możemy dotrzeć do pozostałych pięciu. Przynajmniej tak musi to być postrzegane przez AFI.


^[56] http://en.wikipedia.org/wiki/Kadru
^[57] http://en.wikipedia.org/wiki/Narayana
^[58] Ibid.
^[59] http://en.wikipedia.org/wiki/Ananta_%28infinite%29
^[60] http://en.wikipedia.org/wiki/Vishnu
^[61] http://en.wikipedia.org/wiki/Bhakti
^[62] http://en.wikipedia.org/wiki/Svayam_Bhagavan
^[63] David Gordon White, (2010-07-15), “Sinister Yogis.”
^[64] http://en.wikipedia.org/wiki/Capricornus#History_and_mythology
^[65] http://en.wikipedia.org/wiki/Garuda
^[66] For more information about the Exit Plan and the Afterlife Trap, see,

https://wespenre.com/2019/02/04/fourth-level-of-learning-paper-15-the-postdiluvian-times-and-lucifer-building-his-plans/