Każde przebudzenie jest decyzją wyłącznie Monady (Duszy), która zmaterializowała swoje ciało przejawowe tutaj, w 3D, i zależy od ogromnej ilości czynników.
W zależności od okoliczności, dla zdobycia doświadczenia, Monada może skorzystać z zewnętrznych sprzyjających warunków do przebudzenia, albo może nadal otrzymywać to, czego potrzebuje poprzez podświadomość wcielonej "śpiącej" osoby.
Gdy nie ma potrzebnych rezultatów, albo ciało (czyli my), działa niezgodnie z planami Monady, kieruje swoje żale do niej, a nie do siebie, i próbuje zrobić po swojemu, ona po prostu odstrzeliwuje go jak zużyty stopień rakietowy, i wciela się w innego.
W obecnym czasie Absolut poważnie angażuje się w podnoszenie Monad i wszystkich ich Rodzin (Strumieni) do swojego poziomu. DNI zajmie się tym tematem w kolejnych postach.
Jeśli chodzi o poprzednie Wszechświaty Lokalne, to niestety nie ma na ten temat żadnych informacji. Wiadomo jedynie, że przez Swoją pierwotną pozycję na pierwszym poziomie Hierarchii, Absolut, w tym czasie, mógł stworzyć jedynie wirtualny, pozbawiony życia Wszechświat.
Po jego likwidacji, Absolut przeniósł się na drugi poziom i zbudował kolejno dwa inne Wszechświaty, które następnie również zostały zniszczone jako nieudane wraz ze wszystkimi formami Inteligencji, ponieważ nie mogły ewoluować. Są one uważane za drugi projekt Absolutu.
W grudniu 2012 roku obecny, trzeci Wszechświat miał pójść w ślady poprzednich trzech i zostać zniszczony przez potężną kosmiczną Flarę. Absolut porzucił ten plan na rzecz przejścia wszystkich, którzy mogą, do swojego nowego, czwartego Wszechświata. Wszystkie jego wysiłki są teraz skupione tylko na tym. Ale Ciemni, którzy teraz próbują wejść na wózek, nie mają szans. W nowym Matriksie nie ma dla nich zarezerwowanych miejsc. Dlatego teraz się męczą...
W nowym projekcie Absolut wykorzystuje wszystkie najcenniejsze osiągnięcia, które zgromadził w ciągu eonów, do zbudowania Wszechświata, w którym mógłby bez przeszkód przejawić się wśród nas...
Prace przygotowawcze nie ustają ani na chwilę. Jedną z nich było ponowne uruchomienie Słońca Absolutnego w 14 wymiarze, pomiędzy naszym Wszechświatem a Królestwem Absolutu. Aspekt Jego Dipola został włożony do rdzenia tego Luminarium, aby wygenerować Światło Referencyjne.
Stopniowo Światło Absolutne nasyca wszystkie bez wyjątku Słońca w Lokalnym Wszechświecie, jak również Logos i ludzkie Monady, ponieważ one również są źródłami Światła, każde z nich jest własne i niepowtarzalne.
Mieszkańcy Jednego Absolutnego Eonu w 13D (Pleroma) byli pierwszymi, którzy poczuli i przyjęli do siebie Światło Referencyjne. Na początku dosłownie rozpłynęli się, dopóki nie przyzwyczaili się do niego i nie przystosowali. Następnie, w zmniejszonym formacie, rozeszło się ono do Słońc, Logosów i Monad poprzez sieć Portali w całym Lokalnym Wszechświecie, włączając Absolut Gaja i naszą Ziemię 3D.
Absolut nie przestaje testować samego siebie. Celem kolejnego crash testu było osiągnięcie punktu Jego Dipolowego pęknięcia, po którym wiązka pary dwóch Absolutów (nośników Męskiej i Żeńskiej Energii Twórczej) powinna się rozpadać. Zastosowano najcięższe i niezwykle ryzykowne scenariusze sztucznego rozdzielenia Dipola i unoszącego się stosunku jego dwóch połówek...
W wyniku testu zderzeniowego nie doszło do rozerwania i zniszczenia Dipola, choć Jego Synteza została w wielu eksperymentach zredukowana do zera. Absoluty wyraźnie pokazały Swoją Jedność, która jest niezbędna do dalszej ewolucji i wspólnego budowania nowego Wszechświata Lokalnego.
Po zakończeniu tej części testów przeprowadzono standardowy w takich przypadkach wewnętrzny reset Dipola Absolutu z ponownym przyspieszeniem Syntezy Dipola.
Absolut nie poprzestał na tym i niemal bez przerwy przystąpił do kolejnego - testu zderzenia karmicznego. W tym przypadku określenie "karmiczny" oznacza, że wprowadzono do niego szereg maksymalnych anomalii i zniekształceń, analogicznych do karmy Absolutu. Egzamin ten został przeprowadzony przez Specjalną Grupę na poziomie Super Absolutu.
Wiele form Inteligencji w naszym Wszechświecie, posiadających w swoich Monadach Aspekt Absolutu, mogło, choćby na odległość, odczuć, CO było w tym czasie z naszym Absolutem... Nie każdy odważy się na taki karmiczny crash test, który w dodatku jest nieobowiązkowy... Ale nasza poszła na niego i wytrzymała!
Pomyślne przejście tego egzaminu potwierdziło Jego status na wyższym, trzecim poziomie w Hierarchii. Nasz Absolut otrzymał prawo wejścia do Tunelu Super Absolutu. Co to jest?
W każdym z siedmiu Super Wszechświatów hierarchia Absolutów jest piramidą. Trzeci poziom znajduje się na dole, a wyżej, w sumie jest ich bardzo dużo. Celem i zadaniem każdego Absolutu jest dotarcie na sam szczyt - do Ciała Super Absolutu. Jest to możliwe na dwa sposoby: ewolucyjnie (stopniowe przechodzenie przez wszystkie poziomy hierarchiczne) i "skokowo", zewnętrznie.
Wyższe poziomy Hierarchiczne różnią się stopniem Jedności. Pojedyncze Ciało Super Absolutu składa się z oddzielnych Absolutów, które w miarę przesuwania się w górę łączą się i jednoczą ze sobą. Są one jak organy w ciele człowieka.
Jeśli nasz Absolut jest dipolowy, czyli składa się z dwóch połówek, to na najwyższych poziomach mogą istnieć stupolowe, tysiącpolowe itd. Absoluty, w zależności od liczby połączonych w nich części.
Po osiągnięciu tego poziomu Absoluty przestają istnieć jako odrębne Jednostki. Im bliżej szczytu Piramidy, tym wyższy stopień tej jedności. Najbardziej kompletny jest szczyt.
Do tego dążą wszystkie Świetliste Istoty w naszym Wszechświecie, co jest tak trudne do dostrzeżenia przez naszą dualną świadomość i ziemską percepcję 3D.
W Tunelu Super Absolutu kandydaci, dopuszczeni do niego, są testowani, na które piętro mogą się wspiąć i jaki poziom wibracji mogą wytrzymać. Jest to oczywiście poziom znacznie wyższy od tego, na którym znajduje się obecnie wiele Absolutów.
Jaki poziom osiągnął nasz Dipolowy Absolut w Tunelach Absolutów, wewnątrz Super Absolutu? Ta informacja pozostaje na razie zamknięta. Ale Disclosure News śledzi rozwój sytuacji.
**By Lev
**Source
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz