2021: Witamy w Ameryce Poszukiwawczej

I po raz pierwszy usłyszał to określenie użyte przez Steve'a Bannona, architekta zaskakującej kampanii 2016 Trump, w dokumencie PBS Frontline zatytułowanym "Great America's Divide". Mówiąc już w czasach przedchrześcijańskich na początku 2020 roku, Bannon twierdził, że era informacji czyni nas mniej ciekawymi i skłonnymi do rozważań nad światopoglądami w przeciwieństwie do naszych własnych. Mamy dostęp do praktycznie całej wiedzy i historii ludzkości zgromadzonej na urządzeniach znajdujących się w naszych kieszeniach, ale samo przeciążenie informacyjne powoduje, że zamiast się otwierać, zagłębiamy się w nie. Każdy, kto chce zmienić zdanie, może znaleźć w Internecie cały wszechświat alternatywnych punktów widzenia, ale niewielu ludzi to robi (zwłaszcza po przekroczeniu pewnego wieku). Dla Bannona oznaczało to, że kampania "Trump", a polityka w ogóle, polegała raczej na mobilizacji niż na przekonywaniu.

Ponieważ zawsze możemy znaleźć źródła medialne, które potwierdzają naszą perspektywę i uprzedzenia - a odrzucają te, które nie - pojęcie polityki poprzez argumenty lub konsensus jest prawie całkowicie utracone. I bez względu na to, jaka jest nasza perspektywa polityczna czy kulturowa, jest ktoś, kto tworzy treści dopasowane do nas jako warstwowych konsumentów. Tak więc liberałowie, konserwatyści i ludzie z każdego innego ideologicznego pasa żyją w bardzo różnych cyfrowych światach medialnych, nawet jeśli żyją w bliskiej odległości fizycznej.

Ta przytłaczająca ilość wyselekcjonowanych i posegregowanych białych szumów pojawia się u nas każdego dnia, od 24-godzinnych wiadomości na Facebooku, Twitterze i YouTube. Idiotyczne platformy, takie jak TikTok i Discord, oferują gry wideo dla naszych dzieci, a wszystko to sprawia, że jesteśmy zdrętwiali i zmęczeni. Nasza uwaga cierpi. Powoli tracimy naszą zdolność do głębokiego myślenia i poważnej lektury. Staramy się zastąpić mądrość i zrozumienie danymi i faktami.

Ale ponieważ informacje są tak obfite i łatwo dostępne, stają się one coraz mniej warte. Informacja jest tania, dosłownie.

Dla naszych dziadków wiedza była analogiczna i miała swoją cenę. Strażniczki bramek, w postaci mediów, uczelni, bibliotek i księgarń, pełniły rolę redaktorów i filtrów. Walter Cronkite, najbardziej zaufany propagandysta w Ameryce, co wieczór dostarczał jedną wersję wiadomości. Codziennie rano lokalna gazeta robiła to samo. Jeszcze 30 lat temu zdobycie książek i literatury, których niełatwo znaleźć w lokalnych lub uniwersyteckich bibliotekach, często nie było łatwym zadaniem, i to nie mniejszym kosztem.

Jeśli ktoś dziś chce przeczytać np. austriacką ekonomię (konkretny boogeyman z Bannon), to może to zrobić praktycznie za darmo, poza czasem. Nie muszą nawet wychodzić z domu. Ich smartfon w dłoni trzyma w ręku całe życie, czytając i ucząc się tylko w tej jednej dziedzinie. Żadnych książek o tematyce fizycznej, żadnej szkoły wyższej, żadnego czesnego i żadnego bibliotekarza.

Więc dlaczego więcej ludzi tego nie robi? Krótka odpowiedź brzmi: większość ludzi jest nie do przekonania.

Nie oznacza to, że powinniśmy poddać się siłom ekonomicznego analfabetyzmu, czy też zrezygnować z prób zdobycia serc i umysłów na rzecz wolności politycznej. Wręcz przeciwnie, powinniśmy podwoić nasze wysiłki, aby kultywować każdego, kto interesuje się społeczeństwem obywatelskim, gospodarką realną, rynkami, własnością i pokojem - zwłaszcza tych, którzy nie ukończyli 30. roku życia. Ale to nie jest gra liczbowa. Powinniśmy skupić się na tych, do których można dotrzeć, a nie na jakiejś mitycznej większości. Naszym zadaniem jest dotrzeć do niektórych ludzi w sposób wąski i głęboki, a nie do większości ludzi powierzchownie. Stoimy w przeciwieństwie do białego szumu, w przeciwieństwie do powierzchowności i antyintelektualizmu naszych czasów. Mobilizacja nielicznych jest o wiele ważniejsza i skuteczniejsza niż głupie próby przekonania wielu.

HL Mencken wojna prawo o wiarę w wolność, ale nie wierzyć w nią na tyle, aby zmusić go na nikogo. Tak jak my sprzeciwiamy się obcemu interwencjonizmowi, tak i my powinniśmy przestać próbować remake'u tych amerykańskich miast i stanów, które są poza zasięgiem pomocy. Musimy zdać sobie sprawę, że dziesiątki milionów Amerykanów są prawdopodobnie nie do przekonania w kierunku rozsądnych poglądów politycznych lub gospodarczych. Kolejne miliony to zaangażowani socjaliści, którzy chętnie zgodziliby się na nacjonalizację całego przemysłu i radykalną redystrybucję własności. Z definicji są to poglądy nierozsądne, więc jak można używać perswazji tam, gdzie brak jest rozsądku?

Ameryka po perswazji wymaga od nas zastanowienia się nad tym, jak politycznie oddzielić się od DC i odróżnić od niej. Nasza najbliższa przyszłość leży w twardym federalizmie, który zazębia się z miękką secesją, która ma miejsce już teraz, gdy miliony Amerykanów głosują nogami. Mobilizacja i separacja, a nie perswazja, to droga naprzód.

Przedrukowano za zgodą Mises.org.