Starożytne światło sugeruje, że wszechświat może zapętlić się z powrotem w siebie!

Inés Urdaneta | 26 listopada 2019 r. | Wiadomości naukowe | 0 komentarzy
Starożytne światło sugeruje, że wszechświat może zapętlić się z powrotem na siebie!

Obraz: Kosmiczne tło mikrofalowe widziane przez satelitę Plancka Europejskiej Agencji Kosmicznej. Kredyty: ESA i współpraca w ramach Plancka

Powyższe zdjęcie jest dość powszechne wśród astronomów i astrofizyków. Przedstawia to, co znane jest jako kosmiczne mikrofalowe tło (CMB), bardzo stare światło pochodzące z początków naszego wszechświata. Ma to być pozostałością wielkiej eksplozji rodzącej nasz wszechświat, zwanej Wielkim Wybuchem.

Analizując ekspansję wszechświata, astrofizycy wyobrażali sobie, że ekspansja może zostać przewinięta, tak jak w filmie, i że ten ruch wstecz pokaże załamanie się w osobliwość. Wraz z astronomicznymi obserwacjami promieniowania CMB doszli do wniosku, że wszechświat musi być płaski. Ale ostatnie obserwacje z większą precyzją pokazują inny obraz. Anomalia w danych z najlepszego w historii pomiaru CMB daje solidne (choć jeszcze nie rozstrzygające) dowody, że wszechświat jest zamknięty, a w celu jego zamknięcia, delikatnie zakrzywiłby się na sobie.

Aby zrozumieć różnicę pomiędzy obiema rodzajami płaskości - płaskiego arkusza utrzymywanego w cieśninie lub płaskiego arkusza wygiętego - w obu przypadkach powierzchnia wydaje się płaska na krótkich dystansach, ale na bardzo długich dystansach, krzywizna drugiego przypadku będzie miała wpływ i przejawiała różne efekty. Na przykład, dwa fotony mogą się krzyżować w pewnym momencie podczas podróży po równoległych trajektoriach. Topologia lub krzywizna powierzchni odgrywa kluczową rolę we wszystkim, co istnieje wewnątrz.

Ponieważ większość obliczeń jest wykonywana z uwzględnieniem płaskiego wszechświata, konieczne jest przeprowadzenie ogromnej ilości ponownych obliczeń w celu dostrojenia danej fizyki. I wydaje się, że jest to konieczne, ponieważ zgodnie z najnowszymi danymi, soczewka grawitacyjna CMB jest znacznie większa niż się spodziewano, a to można wytłumaczyć wstawieniem dodatniej krzywizny dla wszechświata zamiast płaskiej.

Wyniki zostały opracowane na podstawie danych pochodzących z eksperymentu Plancka z 2018 roku - eksperymentu Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA) w celu dokładniejszego odwzorowania CMB - i zostały opublikowane w Nature Astronomy w tym miesiącu.
RSF w perspektywie
Obraz pojawiający się w książce "Grawitacja", gdzie wszechświat przedstawiony jest jako nadmuchiwany balon, a przez to galaktyki na powierzchni balonu stopniowo oddzielałyby się od siebie, mógłby być bliżej naszej rzeczywistości niż się spodziewaliśmy. W takim przypadku, w opinii Nassima Harameina istotne pytanie brzmi: "Kim jest facet nadmuchujący balon? Jeśli dla wszystkich działań jest taka sama i odwrotna reakcja, to gdzie jest siła odpowiadająca płucom faceta dmuchającego balon? Holograficzna teoria Harameina pokazuje, że masa i siły powstają w wyniku fluktuacji próżni kwantowej lub próżni, dając elegancką i prostą odpowiedź na to pytanie. Dodatkowo, po włączeniu momentu obrotowego i sił Coriolisa do równań polowych Einsteina, Nassim Haramein otrzymuje zmodyfikowaną i skorygowaną topologię dla wszechświata, przedstawioną jako podwójny torus, który jest podwójną konfiguracją "pętli z powrotem na siebie". Konfiguracja podwójnego torusa jest kluczowa dla zrozumienia dynamiki wszechświata jako mechanizmu posuwu wstecznego! Wyniki przedstawione w tym artykule kierują się w stronę modelu wszechświata Harameina.

https://resonancescience.org/ancient-light-suggests-universe-could-loop-back-on-itself/?fbclid=IwAR0cFD9W6PfmgMGPkqIGuG6C1YcBfhLK-oM0PnkDHhQfx4pbyLS75zX94cY